இ - முதல் சொற்கள் இ 29 இஃதோ 1 இகந்து 2 இகல் 10 இகலான் 1 இகலிற்கு 1 இகலின் 1 இகவா 2 இகவாமை 1 இகழ்ச்சி 1 இகழ்ச்சியின் 1 இகழ்ந்தார்க்கு 1 இகழ்ந்து 1 இகழ்வார் 3 இகழ்வாரை 1 இகழாமை 2 இகழார் 1 இசை 6 இசையும் 1 இட்ட 2 இட்டிது-ஆயினும் 1 இடத்த 1 இடத்தது 1 இடத்தால் 1 இடத்தான் 2 இடத்து 14 இடத்தும் 2 இடம் 6 இடர்ப்பாடு 1 இடல் 1 இடன் 5 இடனொடு 1 இடி 1 இடிக்கும் 1 இடித்தல் 1 இடித்து 1 இடிப்பாரை 1 இடு 1 இடுக்கண் 7 இடுதல் 1 இடும்பை 13 இடும்பைக்கு 3 இடும்பைக்கே 1 இடும்பைகள் 1 இடும்பைத்து 1 இடும்பையுள் 1 இடை 3 இடை-கண் 1 இடையறாது 1 இடையூறும் 1 இணர் 2 இணை 1 இதற்பட்டது 1 இதனால் 1 இதனை 1 இது 2 இந்திரனே 1 இம்மை 1 இம்மையும் 2 இமைப்பின் 3 இமையாரின் 1 இயக்கம் 1 இயல்பது 1 இயல்பாக 1 இயல்பான் 1 இயல்பிற்று 1 இயல்பினான் 1 இயல்பு 8 இயல்வது 1 இயலார் 1 இயலாள் 1 இயலான் 1 இயற்கை 4 இயற்பால 1 இயற்றலும் 1 இயற்றியார்க்கு 1 இயற்றியான் 1 இயன்றது 1 இயன்றன 1 இயைந்த 3 இயைந்த-கால் 1 இயைந்து 2 இயைபு 1 இயையா-கடை 1 இயையின் 1 இரக்க 1 இரக்கப்படுதல் 1 இரங்கிவிடும் 1 இரங்குவ 1 இரண்டால் 1 இரண்டின் 3 இரண்டு 2 இரண்டும் 7 இரத்தக்கார் 1 இரத்தல் 1 இரத்தலின் 1 இரத்தலும் 1 இரந்தவர் 1 இரந்தவை 1 இரந்து 3 இரந்தும் 1 இரப்ப 2 இரப்பவர் 2 இரப்பன் 1 இரப்பார்க்கு 2 இரப்பாரை 2 இரப்பான் 1 இரப்பின் 1 இரப்பினும் 1 இரப்பும் 1 இரவன்-மின் 1 இரவாமை 1 இரவார் 1 இரவின் 1 இரவு 5 இரா 3 இராஅ 1 இரீஇய 1 இரு 7 இருக்க 1 இருட்டு 1 இருதலையானும் 1 இருந்த 1 இருந்தது 1 இருந்தான் 1 இருந்து 7 இருந்தும் 2 இருந்தேமா 1 இருப்ப 2 இருப்பர் 1 இருப்பாரை 1 இருப்பின் 1 இருமை 1 இருவர்க்கு 1 இருள் 7 இருளே 1 இரையான்-கண் 1 இல் 80 இல்லது 5 இல்லதே 1 இல்லர் 1 இல்லவர் 2 இல்லவள் 2 இல்லா 4 இல்லாகி 2 இல்லாகியார் 1 இல்லாகும் 1 இல்லாத 7 இல்லாதவர் 1 இல்லாதவர்க்கு 1 இல்லாதாள் 1 இல்லாதான் 3 இல்லாயின் 1 இல்லார் 6 இல்லார்-கண் 1 இல்லார்க்கு 4 இல்லாரை 2 இல்லாரொடு 1 இல்லாள் 1 இல்லாள்-கண் 2 இல்லாளின் 1 இல்லாளை 1 இல்லான் 1 இல்லை 47 இல்வழி 1 இல்வாழ்க்கை 5 இல்வாழ்வான் 3 இல 16 இலக்கம் 1 இலங்கு 2 இலங்கு_இழாய் 1 இலதனை 4 இலது 1 இலம் 2 இலர் 13 இலர்-ஆயினும் 1 இலரே 2 இலவர்க்கு 2 இலவே 2 இலன் 16 இலனாய் 2 இலா 9 இலாத 3 இலாதவர் 2 இலாதான் 1 இலார் 9 இலார்க்கு 3 இலாள் 1 இலாளன் 1 இலான் 4 இலான்-கண் 1 இலானும் 1 இலாஅ-கடை 1 இலாஅதவர் 1 இலேன் 1 இலோர்க்கு 1 இவக்காண் 1 இவர் 1 இவர்தந்து 1 இவள் 5 இவளை 1 இவறலும் 1 இவறன்மை 1 இவறி 1 இவறியார் 1 இவறியான் 1 இவறும் 1 இவன் 2 இவை 4 இழ-தொறூஉம் 1 இழக்கும் 4 இழத்தும் 1 இழந்தவன் 1 இழந்து 1 இழந்தேம் 1 இழப்பர் 2 இழப்பினும் 2 இழவு 1 இழவு_ஊழ் 1 இழாய் 1 இழிந்த 2 இழிந்த-கடை 1 இழிவு 1 இழுக்கத்தின் 2 இழுக்கம் 3 இழுக்கல் 1 இழுக்கா 3 இழுக்காது 1 இழுக்காமை 1 இழுக்கார் 1 இழுக்கியான் 1 இழுக்கு 6 இழை 5 இழைத்தது 1 இழைத்து 2 இழைந்து 1 இழையார் 1 இளி 3 இளித்தக்க 1 இளிவந்த 1 இளிவந்தது 1 இளிவாம் 1 இளிவு 2 இளைது 1 இளையர் 1 இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் 1 இறந்த 3 இறந்தார் 3 இறந்தார்க்கும் 1 இறந்தாரை 1 இறந்து 7 இறப்பான் 1 இறப்பான்-கண் 1 இறப்பினை 1 இறப்பே 1 இறல் 2 இறவாநின்ற 1 இறுதி 2 இறும் 1 இறுவரை 1 இறை 6 இறைக்கு 2 இறைஞ்சினாள் 1 இறைப்பவர்க்கு 1 இறைவற்கு 2 இறைவன் 3 இன் 17 இன்பத்துள் 2 இன்பம் 24 இன்பமும் 1 இன்புற்றார் 1 இன்புற 1 இன்புறுவது 1 இன்புறூஉம் 1 இன்மை 32 இன்மையா 1 இன்மையின் 3 இன்மையும் 1 இன்மையுள் 2 இன்மையே 1 இன்றால் 2 இன்றி 15 இன்றியமையா 1 இன்றியமையாத 1 இன்று 13 இன்றும் 1 இன்றே 2 இன்றேல் 6 இன்னம் 1 இன்னா 25 இன்னாத 4 இன்னாதது 3 இன்னாதால் 1 இன்னாது 8 இன்னாதே 1 இன்னாமை 2 இன்னான் 1 இன்னும் 2 இன 5 இனத்தனாய் 1 இனத்தான் 1 இனத்தின் 2 இனத்து 3 இனத்தொடு 1 இனம் 5 இனன் 2 இனனும் 1 இனி 2 இனிது 20 இனிது-கொல் 1 இனிதே 5 இனிய 4 இனியது 1 இனியவே 1 இனியார் 1 இனை 1 இனையர் 1

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். இ (29) அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு - குறள் 25:7 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 அஞ்சாமை ஈகை அறிவு ஊக்கம் இ நான்கும் எஞ்சாமை வேந்தற்கு இயல்பு - குறள் 39:2 தூங்காமை கல்வி துணிவுடைமை இ மூன்றும் நீங்கா நிலன் ஆள்பவற்கு - குறள் 39:3 இன் சொலால் ஈத்து அளிக்க வல்லாற்கு தன் சொலால் தான் கண்டனைத்து இ உலகு - குறள் 39:7 எண் என்ப ஏனை எழுத்து என்ப இ இரண்டும் கண் என்ப வாழும் உயிர்க்கு - குறள் 40:2 அன்பு அறிவு தேற்றம் அவா இன்மை இ நான்கும் நன்கு உடையான்-கட்டே தெளிவு - குறள் 52:3 கண்ணோட்டம் என்னும் கழி பெரும் காரிகை உண்மையான் உண்டு இ உலகு - குறள் 58:1 கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு உரிமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 58:8 ஊறு ஒரால் உற்ற பின் ஒல்காமை இ இரண்டின் ஆறு என்பர் ஆய்ந்தவர் கோள் - குறள் 67:2 அறிவு உரு ஆராய்ந்த கல்வி இ மூன்றன் செறிவு உடையான் செல்க வினைக்கு - குறள் 69:4 தூய்மை துணைமை துணிவு உடைமை இ மூன்றும் வாய்மை வழி உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:8 பிணி இன்மை செல்வம் விளைவு இன்பம் ஏமம் அணி என்ப நாட்டிற்கு இ ஐந்து - குறள் 74:8 உயர்வு அகலம் திண்மை அருமை இ நான்கின் அமைவு அரண் என்று உரைக்கும் நூல் - குறள் 75:3 ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும் இ மூன்றும் இழுக்கார் குடி பிறந்தார் - குறள் 96:2 அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் இ இரண்டும் பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:2 கூற்றமோ கண்ணோ பிணையோ மடவரல் நோக்கம் இ மூன்றும் உடைத்து - குறள் 109:5 இமைப்பின் கரப்பாக்கு அறிவல் அனைத்திற்கே ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:9 உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 மலர் அன்ன கண்ணாள் அருமை அறியாது அலர் எமக்கு ஈந்தது இ ஊர் - குறள் 115:2 ஊரவர் கௌவை எரு ஆக அன்னை சொல் நீர் ஆக நீளும் இ நோய் - குறள் 115:7 தாம் வேண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம் வேண்டும் கௌவை எடுக்கும் இ ஊர் - குறள் 115:10 கரத்தலும் ஆற்றேன் இ நோயை நோய் செய்தார்க்கு உரைத்தலும் நாணு தரும் - குறள் 117:2 கொடியார் கொடுமையின் தாம் கொடிய இ நாள் நெடிய கழியும் இரா - குறள் 117:9 ஓஒ இனிதே எமக்கு இ நோய் செய்த கண் தாஅம் இதற்பட்டது - குறள் 118:6 நனவினான் நம் நீத்தார் என்ப கனவினான் காணார்-கொல் இ ஊரவர் - குறள் 122:10 காலை அரும்பி பகல் எல்லாம் போது ஆகி மாலை மலரும் இ நோய் - குறள் 123:7 காமம் விடு ஒன்றோ நாண் விடு நன் நெஞ்சே யானோ பொறேன் இ இரண்டு - குறள் 125:7 தன்னை உணர்த்தியும் காயும் பிறர்க்கும் நீர் இ நீரர் ஆகுதிர் என்று - குறள் 132:9 TOP இஃதோ (1) மறைப்பேன்-மன் யான் இஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு ஊற்று நீர் போல மிகும் - குறள் 117:1 TOP இகந்து (2) நன்றே தரினும் நடுவு இகந்து ஆம் ஆக்கத்தை அன்றே ஒழியவிடல் - குறள் 12:3 உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 TOP இகல் (10) பகல் வெல்லும் கூகையை காக்கை இகல் வெல்லும் வேந்தர்க்கு வேண்டும் பொழுது - குறள் 49:1 சொலல் வல்லன் சோர்வு இலன் அஞ்சான் அவனை இகல் வெல்லல் யார்க்கும் அரிது - குறள் 65:7 அகலாது அணுகாது தீ காய்வார் போல்க இகல் வேந்தர் சேர்ந்து ஒழுகுவார் - குறள் 70:1 இகல் என்ப எல்லா உயிர்க்கும் பகல் என்னும் பண்பு இன்மை பாரிக்கும் நோய் - குறள் 86:1 பகல் கருதி பற்றா செயினும் இகல் கருதி இன்னா செய்யாமை தலை - குறள் 86:2 இகல் என்னும் எவ்வ நோய் நீக்கின் தவல் இல்லா தா இல் விளக்கம் தரும் - குறள் 86:3 இன்பத்துள் இன்பம் பயக்கும் இகல் என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின் - குறள் 86:4 இகல் எதிர் சாய்ந்து ஒழுக வல்லாரை யாரே மிகல் ஊக்கும் தன்மையவர் - குறள் 86:5 மிகல் மேவல் மெய் பொருள் காணார் இகல் மேவல் இன்னா அறிவினவர் - குறள் 86:7 இகல் காணான் ஆக்கம் வரும்-கால் அதனை மிகல் காணும் கேடு தரற்கு - குறள் 86:9 TOP இகலான் (1) இகலான் ஆம் இன்னாத எல்லம் நகலான் ஆம் நன் நயம் என்னும் செருக்கு - குறள் 86:10 TOP இகலிற்கு (1) இகலிற்கு எதிர் சாய்தல் ஆக்கம் அதனை மிகல் ஊக்கின் ஊக்குமாம் கேடு - குறள் 86:8 TOP இகலின் (1) இகலின் மிக இனிது என்பவன் வாழ்க்கை தவலும் கெடலும் நணித்து - குறள் 86:6 TOP இகவா (2) பகை பாவம் அச்சம் பழி என நான்கும் இகவா ஆம் இல் இறப்பான்-கண் - குறள் 15:6 செறுவார்க்கு சேண் இகவா இன்பம் அறிவிலா அஞ்சும் பகைவர் பெறின் - குறள் 87:9 TOP இகவாமை (1) இழைத்தது இகவாமை சாவாரை யாரே பிழைத்தது ஒறுக்கிற்பவர் - குறள் 78:9 TOP இகழ்ச்சி (1) நகையுள்ளும் இன்னாது இகழ்ச்சி பகையுள்ளும் பண்பு உள பாடு அறிவார் மாட்டு - குறள் 100:5 TOP இகழ்ச்சியின் (1) இகழ்ச்சியின் கெட்டாரை உள்ளுக தாம் தம் மகிழ்ச்சியின் மைந்துறும் போழ்து - குறள் 54:9 TOP இகழ்ந்தார்க்கு (1) புகழ்ந்தவை போற்றி செயல் வேண்டும் செய்யாது இகழ்ந்தார்க்கு எழுமையும் இல் - குறள் 54:8 TOP இகழ்ந்து (1) இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரை காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம் உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - குறள் 106:7 TOP இகழ்வார் (3) புகழ் புரிந்த இல் இலோர்க்கு இல்லை இகழ்வார் முன் ஏறு போல் பீடு நடை - குறள் 6:9 அகழ்வாரை தாங்கும் நிலம் போல தம்மை இகழ்வார் பொறுத்தல் தலை - குறள் 16:1 புகழ் இன்றால் புத்தேள் நாட்டு உய்யாதால் என் மற்று இகழ்வார் பின் சென்று நிலை - குறள் 97:6 TOP இகழ்வாரை (1) புகழ் பட வாழாதார் தம் நோவார் தம்மை இகழ்வாரை நோவது எவன் - குறள் 24:7 TOP இகழாமை (2) ஆற்றுவார் ஆற்றல் இகழாமை போற்றுவார் போற்றலுள் எல்லாம் தலை - குறள் 90:1 நகை ஈகை இன் சொல் இகழாமை நான்கும் வகை என்ப வாய்மை குடிக்கு - குறள் 96:3 TOP இகழார் (1) இளையர் இன முறையர் என்று இகழார் நின்ற ஒளியொடு ஒழுகப்படும் - குறள் 70:8 TOP இசை (6) ஈதல் இசை பட வாழ்தல் அது அல்லது ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 24:1 வசை என்ப வையத்தார்க்கு எல்லாம் இசை என்னும் எச்சம் பெறாஅவிடின் - குறள் 24:8 வசை இலா வண் பயன் குன்றும் இசை இலா யாக்கை பொறுத்த நிலம் - குறள் 24:9 வசை ஒழிய வாழ்வாரே வாழ்வார் இசை ஒழிய வாழ்வாரே வாழாதவர் - குறள் 24:10 சுழலும் இசை வேண்டி வேண்டா உயிரார் கழல் யாப்பு காரிகை நீர்த்து - குறள் 78:7 ஈட்டம் இவறி இசை வேண்டா ஆடவர் தோற்றம் நிலக்கு பொறை - குறள் 101:3 TOP இசையும் (1) நசைஇயார் நல்கார் எனினும் அவர் மாட்டு இசையும் இனிய செவிக்கு - குறள் 120:9 TOP இட்ட (2) ஏரினும் நன்றால் எரு இடுதல் இட்ட பின் நீரினும் நன்று அதன் காப்பு - குறள் 104:8 நிணம் தீயில் இட்ட அன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ புணர்ந்து ஊடி நிற்பேம் எனல் - குறள் 126:10 TOP இட்டிது-ஆயினும் (1) ஆகு_ஆறு அளவு இட்டிது-ஆயினும் கேடு இல்லை போகு_ஆறு அகலா-கடை - குறள் 48:8 TOP இடத்த (1) பொய்ம்மையும் வாய்மை இடத்த புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் எனின் - குறள் 30:2 TOP இடத்தது (1) சிறு காப்பின் பேர் இடத்தது ஆகி உறு பகை ஊக்கம் அழிப்பது அரண் - குறள் 75:4 TOP இடத்தால் (1) சென்ற இடத்தால் செலவிடா தீது ஒரீஇ நன்றின்-பால் உய்ப்பது அறிவு - குறள் 43:2 TOP இடத்தான் (2) ஞாலம் கருதினும் கைகூடும் காலம் கருதி இடத்தான் செயின் - குறள் 49:4 அஞ்சாமை அல்லால் துணை வேண்டா எஞ்சாமை எண்ணி இடத்தான் செயின் - குறள் 50:7 TOP இடத்து (14) வலியார் முன் தன்னை நினைக்க தான் தன்னின் மெலியார் மேல் செல்லும் இடத்து - குறள் 25:10 செல் இடத்து காப்பான் சினம் காப்பான் அல் இடத்து காக்கின் என் காவா-கால் என் - குறள் 31:1 செல்லா இடத்து சினம் தீது செல் இடத்தும் இல் அதனின் தீய பிற - குறள் 31:2 கொக்கு ஒக்க கூம்பும் பருவத்து மற்று அதன் குத்து ஒக்க சீர்த்த இடத்து - குறள் 49:10 எல்லா பொருளும் உடைத்தாய் இடத்து உதவும் நல் ஆள் உடையது அரண் - குறள் 75:6 உலைவு இடத்து ஊறு அஞ்சா வன்கண் தொலைவு இடத்து தொல் படைக்கு அல்லால் அரிது - குறள் 77:2 இளைது ஆக முள் மரம் கொல்க களையுநர் கை கொல்லும் காழ்த்த இடத்து - குறள் 88:9 உள் பகை அஞ்சி தன் காக்க உலைவு இடத்து மண் பகையின் மாண தெறும் - குறள் 89:3 மருந்தோ மற்று ஊன் ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை பீடு அழிய வந்த இடத்து - குறள் 97:8 வாழ்தல் உயிர்க்கு அன்னள் ஆய்_இழை சாதல் அதற்கு அன்னள் நீங்கும் இடத்து - குறள் 113:4 அரிதரோ தேற்றம் அறிவுடையார் கண்ணும் பிரிவு ஓர் இடத்து உண்மையான் - குறள் 116:3 எழுதும்-கால் கோல் காணா கண்ணே போல் கொண்கன் பழி காணேன் கண்ட இடத்து - குறள் 129:5 TOP இடத்தும் (2) செல்லா இடத்து சினம் தீது செல் இடத்தும் இல் அதனின் தீய பிற - குறள் 31:2 கேடு அறியா கெட்ட இடத்தும் வளம் குன்றா நாடு என்ப நாட்டின் தலை - குறள் 74:6 TOP இடம் (6) தொடங்கற்க எ வினையும் எள்ளற்க முற்றும் இடம் கண்ட பின் அல்லது - குறள் 50:1 சிறு படையான் செல் இடம் சேரின் உறு படையான் ஊக்கம் அழிந்து விடும் - குறள் 50:8 சீர் இடம் காணின் எறிதற்கு பட்டடை நேரா நிறந்தவர் நட்பு - குறள் 83:1 இடம் எல்லாம் கொள்ளா தகைத்தே இடம் இல்லா காலும் இரவு ஒல்லா சால்பு - குறள் 107:4 கருமணியின் பாவாய் நீ போதாய் யாம் வீழும் திரு_நுதற்கு இல்லை இடம் - குறள் 113:3 TOP இடர்ப்பாடு (1) மடுத்த வாய் எல்லாம் பகடு அன்னான் உற்ற இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து - குறள் 63:4 TOP இடல் (1) வித்தும் இடல் வேண்டும்-கொல்லோ விருந்து ஓம்பி மிச்சில் மிசைவான் புலம் - குறள் 9:5 TOP இடன் (5) இடன் இல் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார் கடன் அறி காட்சியவர் - குறள் 22:8 ஆற்றாரும் ஆற்றி அடுப இடன் அறிந்து போற்றார்-கண் போற்றி செயின் - குறள் 50:3 எண்ணியார் எண்ணம் இழப்பர் இடன் அறிந்து துன்னியார் துன்னி செயின் - குறள் 50:4 கடன் அறிந்து காலம் கருதி இடன் அறிந்து எண்ணி உரைப்பான் தலை - குறள் 69:7 எண் சேர்ந்த நெஞ்சத்து இடன் உடையார்க்கு எஞ்ஞான்றும் பெண் சேர்ந்து ஆம் பேதைமை இல் - குறள் 91:10 TOP இடனொடு (1) பொருள் கருவி காலம் வினை இடனொடு ஐந்தும் இருள் தீர எண்ணி செயல் - குறள் 68:5 TOP இடி (1) இடி புரிந்து எள்ளும் சொல் கேட்பர் மடி புரிந்து மாண்ட உஞற்று இலர் - குறள் 61:7 TOP இடிக்கும் (1) இடிக்கும் துணையாரை ஆள்வாரை யாரே கெடுக்கும் தகைமையவர் - குறள் 45:7 TOP இடித்தல் (1) நகுதல் பொருட்டு அன்று நட்டல் மிகுதி-கண் மேற்சென்று இடித்தல் பொருட்டு - குறள் 79:4 TOP இடித்து (1) அழ சொல்லி அல்லது இடித்து வழக்கு அறிய வல்லார் நட்பு ஆய்ந்து கொளல் - குறள் 80:5 TOP இடிப்பாரை (1) இடிப்பாரை இல்லாத ஏமரா மன்னன் கெடுப்பார் இலானும் கெடும் - குறள் 45:8 TOP இடு (1) வேலொடு நின்றான் இடு என்றது போலும் கோலொடு நின்றான் இரவு - குறள் 56:2 TOP இடுக்கண் (7) இடுக்கண் வரும்-கால் நகுக அதனை அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 63:1 மடுத்த வாய் எல்லாம் பகடு அன்னான் உற்ற இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து - குறள் 63:4 அடுக்கி வரினும் அழிவு இலான் உற்ற இடுக்கண் இடுக்கண் படும் - குறள் 63:5 இடுக்கண் படினும் இளிவந்த செய்யார் நடுக்கு அற்ற காட்சியவர் - குறள் 66:4 உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு - குறள் 79:8 இடுக்கண் கால் கொன்றிட வீழும் அடுத்து ஊன்றும் நல் ஆள் இலாத குடி - குறள் 103:10 TOP இடுதல் (1) ஏரினும் நன்றால் எரு இடுதல் இட்ட பின் நீரினும் நன்று அதன் காப்பு - குறள் 104:8 TOP இடும்பை (13) வேண்டுதல் வேண்டாமை இலான் அடி சேர்ந்தார்க்கு யாண்டும் இடும்பை இல - குறள் 1:4 நன்றிக்கு வித்து ஆகும் நல் ஒழுக்கம் தீ ஒழுக்கம் என்றும் இடும்பை தரும் - குறள் 14:8 தேரான் பிறனை தெளிந்தான் வழிமுறை தீரா இடும்பை தரும் - குறள் 51:8 தேரான் தெளிவும் தெளிந்தான்-கண் ஐயுறவும் தீரா இடும்பை தரும் - குறள் 51:10 வெள்ளத்து அனைய இடும்பை அறிவுடையான் உள்ளத்தின் உள்ள கெடும் - குறள் 63:2 இடும்பைக்கு இடும்பை படுப்பர் இடும்பைக்கு இடும்பை படாஅதவர் - குறள் 63:3 இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பு என்பான் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:8 பெரியாரை பேணாது ஒழுகின் பெரியாரால் பேரா இடும்பை தரும் - குறள் 90:2 கரப்பு இடும்பை இல்லாரை காணின் நிரப்பு இடும்பை எல்லாம் ஒருங்கு கெடும் - குறள் 106:6 இரப்பான் வெகுளாமை வேண்டும் நிரப்பு இடும்பை தானேயும் சாலும் கரி - குறள் 106:10 இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் வன்பாட்டது இல் - குறள் 107:3 TOP இடும்பைக்கு (3) இடும்பைக்கு இடும்பை படுப்பர் இடும்பைக்கு இடும்பை படாஅதவர் - குறள் 63:3 இலக்கம் உடம்பு இடும்பைக்கு என்று கலக்கத்தை கையாறா கொள்ளாதாம் மேல் - குறள் 63:7 TOP இடும்பைக்கே (1) இடும்பைக்கே கொள்கலம்-கொல்லோ குடும்பத்தை குற்றம் மறைப்பான் உடம்பு - குறள் 103:9 TOP இடும்பைகள் (1) பற்றி விடாஅ இடும்பைகள் பற்றினை பற்றி விடாஅதவர்க்கு - குறள் 35:7 TOP இடும்பைத்து (1) பெறாஅமை அஞ்சும் பெறின் பிரிவு அஞ்சும் அறாஅ இடும்பைத்து என் நெஞ்சு - குறள் 130:5 TOP இடும்பையுள் (1) நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்கு உரை துன்பங்கள் சென்று படும் - குறள் 105:5 TOP இடை (3) கடை கொட்க செய் தக்கது ஆண்மை இடை கொட்கின் எற்றா விழுமம் தரும் - குறள் 67:3 இடை தெரிந்து நன்கு உணர்ந்து சொல்லுக சொல்லின் நடை தெரிந்த நன்மையவர் - குறள் 72:2 ஏந்திய கொள்கையர் சீறின் இடை முரிந்து வேந்தனும் வேந்து கெடும் - குறள் 90:9 TOP இடை-கண் (1) உடை தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி இடை-கண் முரிந்தார் பலர் - குறள் 48:3 TOP இடையறாது (1) இன்பம் இடையறாது ஈண்டும் அவா என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின் - குறள் 37:9 TOP இடையூறும் (1) முடிவும் இடையூறும் முற்றிய ஆங்கு எய்தும் படுபயனும் பார்த்து செயல் - குறள் 68:6 TOP இணர் (2) இணர் எரி தோய்வு அன்ன இன்னா செயினும் புணரின் வெகுளாமை நன்று - குறள் 31:8 இணர் ஊழ்த்தும் நாறா மலர் அனையர் கற்றது உணர விரித்து உரையாதார் - குறள் 65:10 TOP இணை (1) கண்ணொடு கண் இணை நோக்கு ஒக்கின் வாய் சொற்கள் என்ன பயனும் இல - குறள் 110:10 TOP இதற்பட்டது (1) ஓஒ இனிதே எமக்கு இ நோய் செய்த கண் தாஅம் இதற்பட்டது - குறள் 118:6 TOP இதனால் (1) இதனை இதனால் இவன் முடிக்கும் என்று ஆய்ந்து அதனை அவன்-கண் விடல் - குறள் 52:7 TOP இதனை (1) இதனை இதனால் இவன் முடிக்கும் என்று ஆய்ந்து அதனை அவன்-கண் விடல் - குறள் 52:7 TOP இது (2) அறத்து ஆறு இது என வேண்டா சிவிகை பொறுத்தானொடு ஊர்ந்தான்-இடை - குறள் 4:7 கதுமென தாம் நோக்கி தாமே கலுழும் இது நக தக்கது உடைத்து - குறள் 118:3 TOP இந்திரனே (1) ஐந்து அவித்தான் ஆற்றல் அகல் விசும்பு உளார் கோமான் இந்திரனே சாலும் கரி - குறள் 3:5 TOP இம்மை (1) இம்மை பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனா கண் நிறை நீர் கொண்டனள் - குறள் 132:5 TOP இம்மையும் (2) சிறுமையுள் நீங்கிய இன் சொல் மறுமையும் இம்மையும் இன்பம் தரும் - குறள் 10:8 இன்மை என ஒரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும் - குறள் 105:2 TOP இமைப்பின் (3) விழித்த கண் வேல் கொண்டு எறிய அழித்து இமைப்பின் ஓட்டு அன்றோ வன்கணவர்க்கு - குறள் 78:5 கண்ணுள்ளின் போகார் இமைப்பின் பருவரார் நுண்ணியர் எம் காதலவர் - குறள் 113:6 இமைப்பின் கரப்பாக்கு அறிவல் அனைத்திற்கே ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:9 TOP இமையாரின் (1) இமையாரின் வாழினும் பாடு இலரே இல்லாள் அமை ஆர் தோள் அஞ்சுபவர் - குறள் 91:6 TOP இயக்கம் (1) நாண் அகத்து இல்லார் இயக்கம் மர_பாவை நாணால் உயிர் மருட்டி அற்று - குறள் 102:10 TOP இயல்பது (1) நிலத்து இயல்பான் நீர் திரிந்து அற்று ஆகும் மாந்தர்க்கு இனத்து இயல்பது ஆகும் அறிவு - குறள் 46:2 TOP இயல்பாக (1) இல் பிறந்தார்-கண் அல்லது இல்லை இயல்பாக செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு - குறள் 96:1 TOP இயல்பான் (1) நிலத்து இயல்பான் நீர் திரிந்து அற்று ஆகும் மாந்தர்க்கு இனத்து இயல்பது ஆகும் அறிவு - குறள் 46:2 TOP இயல்பிற்று (1) அற்கா இயல்பிற்று செல்வம் அது பெற்றால் அற்குப ஆங்கே செயல் - குறள் 34:3 TOP இயல்பினான் (1) இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான் முயல்வாருள் எல்லாம் தலை - குறள் 5:7 TOP இயல்பு (8) இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்பு உடைய மூவர்க்கும் நல் ஆற்றின் நின்ற துணை - குறள் 5:1 ஒழுக்கு ஆறா கொள்க ஒருவன் தன் நெஞ்சத்து அழுக்காறு இலாத இயல்பு - குறள் 17:1 இயல்பு ஆகும் நோன்பிற்கு ஒன்று இன்மை உடைமை மயல் ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து - குறள் 35:4 அஞ்சாமை ஈகை அறிவு ஊக்கம் இ நான்கும் எஞ்சாமை வேந்தற்கு இயல்பு - குறள் 39:2 இயல்பு உளி கோல் ஓச்சும் மன்னவன் நாட்ட பெயலும் விளையுளும் தொக்கு - குறள் 55:5 இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பு என்பான் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:8 இல்லாள்-கண் தாழ்ந்த இயல்பு இன்மை எஞ்ஞான்றும் நல்லாருள் நாணு தரும் - குறள் 91:3 ஏதம் பெரும் செல்வம் தான் துவ்வான் தக்கார்க்கு ஒன்று ஈதல் இயல்பு இலாதான் - குறள் 101:6 TOP இயல்வது (1) உறு பசியும் ஓவா பிணியும் செறு பகையும் சேராது இயல்வது நாடு - குறள் 74:4 TOP இயலார் (1) பெண் இயலார் எல்லாரும் கண்ணின் பொது உண்பர் நண்ணேன் பரத்த நின் மார்பு - குறள் 132:1 TOP இயலாள் (1) அறன் இயலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறன் இயலாள் பெண்மை நயவாதவன் - குறள் 15:7 TOP இயலான் (1) அறன் இயலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறன் இயலாள் பெண்மை நயவாதவன் - குறள் 15:7 TOP இயற்கை (4) ஆரா இயற்கை அவா நீப்பின் அ நிலையே பேரா இயற்கை தரும் - குறள் 37:10 இரு வேறு உலகத்து இயற்கை திரு வேறு தெள்ளியர் ஆதலும் வேறு - குறள் 38:4 செயற்கை அறிந்த கடைத்தும் உலகத்து இயற்கை அறிந்து செயல் - குறள் 64:7 TOP இயற்பால (1) வேண்டின் உண்டாக துறக்க துறந்த பின் ஈண்டு இயற்பால பல - குறள் 35:2 TOP இயற்றலும் (1) இயற்றலும் ஈட்டலும் காத்தலும் காத்த வகுத்தலும் வல்லது அரசு - குறள் 39:5 TOP இயற்றியார்க்கு (1) ஒண் பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு எண் பொருள் ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு - குறள் 76:10 TOP இயற்றியான் (1) இரந்தும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகு இயற்றியான் - குறள் 107:2 TOP இயன்றது (1) அழுக்காறு அவா வெகுளி இன்னா சொல் நான்கும் இழுக்கா இயன்றது அறம் - குறள் 4:5 TOP இயன்றன (1) உறு-தொறு உயிர் தளிர்ப்ப தீண்டலான் பேதைக்கு அமிழ்தின் இயன்றன தோள் - குறள் 111:6 TOP இயைந்த (3) அன்பொடு இயைந்த வழக்கு என்ப ஆர் உயிர்க்கு என்பொடு இயைந்த தொடர்பு - குறள் 8:3 மண்ணோடு இயைந்த மரத்து அனையர் கண்ணொடு இயைந்து கண்ணோடாதவர் - குறள் 58:6 TOP இயைந்த-கால் (1) எய்தற்கு அரியது இயைந்த-கால் அ நிலையே செய்தற்கு அரிய செயல் - குறள் 49:9 TOP இயைந்து (2) மண்ணோடு இயைந்த மரத்து அனையர் கண்ணொடு இயைந்து கண்ணோடாதவர் - குறள் 58:6 புலத்தலின் புத்தேள் நாடு உண்டோ நிலத்தொடு நீர் இயைந்து அன்னார் அகத்து - குறள் 133:3 TOP இயைபு (1) பண் என் ஆம் பாடற்கு இயைபு இன்றேல் கண் என் ஆம் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண் - குறள் 58:3 TOP இயையா-கடை (1) சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதூஉம் ஈதல் இயையா-கடை - குறள் 23:10 TOP இயையின் (1) விருப்பு அறா சுற்றம் இயையின் அருப்பு அறா ஆக்கம் பலவும் தரும் - குறள் 53:2 TOP இரக்க (1) இரக்க இரத்தக்கார் காணின் கரப்பின் அவர் பழி தம் பழி அன்று - குறள் 106:1 TOP இரக்கப்படுதல் (1) இன்னாது இரக்கப்படுதல் இரந்தவர் இன் முகம் காணும் அளவு - குறள் 23:4 TOP இரங்கிவிடும் (1) முன்னுற காவாது இழுக்கியான் தன் பிழை பின் ஊறு இரங்கிவிடும் - குறள் 54:5 TOP இரங்குவ (1) எற்று என்று இரங்குவ செய்யற்க செய்வானேல் மற்று அன்ன செய்யாமை நன்று - குறள் 66:5 TOP இரண்டால் (1) தன் துணை இன்றால் பகை இரண்டால் தான் ஒருவன் இன் துணையா கொள்க அவற்றின் ஒன்று - குறள் 88:5 TOP இரண்டின் (3) ஊறு ஒரால் உற்ற பின் ஒல்காமை இ இரண்டின் ஆறு என்பர் ஆய்ந்தவர் கோள் - குறள் 67:2 வினை பகை என்று இரண்டின் எச்சம் நினையும்-கால் தீ எச்சம் போல தெறும் - குறள் 68:4 ஆள்வினையும் ஆன்ற அறிவும் என இரண்டின் நீள் வினையான் நீளும் குடி - குறள் 103:2 TOP இரண்டு (2) கண் உடையர் என்பவர் கற்றோர் முகத்து இரண்டு புண் உடையர் கல்லாதவர் - குறள் 40:3 காமம் விடு ஒன்றோ நாண் விடு நன் நெஞ்சே யானோ பொறேன் இ இரண்டு - குறள் 125:7 TOP இரண்டும் (7) தானம் தவம் இரண்டும் தங்கா வியன் உலகம் வானம் வழங்காது எனின் - குறள் 2:9 எண் என்ப ஏனை எழுத்து என்ப இ இரண்டும் கண் என்ப வாழும் உயிர்க்கு - குறள் 40:2 கல்லாதான் சொல் காமுறுதல் முலை இரண்டும் இல்லாதாள் பெண் காமுற்று அற்று - குறள் 41:2 மன தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும் இன தூய்மை தூவா வரும் - குறள் 46:5 ஒற்றும் உரை சான்ற நூலும் இவை இரண்டும் தெற்று என்க மன்னவன் கண் - குறள் 59:1 ஒண் பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு எண் பொருள் ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு - குறள் 76:10 அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் இ இரண்டும் பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:2 TOP இரத்தக்கார் (1) இரக்க இரத்தக்கார் காணின் கரப்பின் அவர் பழி தம் பழி அன்று - குறள் 106:1 TOP இரத்தல் (1) இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தவை துன்பம் உறாஅ வரின் - குறள் 106:2 TOP இரத்தலின் (1) இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய தாமே தமியர் உணல் - குறள் 23:9 TOP இரத்தலும் (1) இரத்தலும் ஈதலே போலும் கரத்தல் கனவினும் தேற்றாதார் மாட்டு - குறள் 106:4 TOP இரந்தவர் (1) இன்னாது இரக்கப்படுதல் இரந்தவர் இன் முகம் காணும் அளவு - குறள் 23:4 TOP இரந்தவை (1) இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தவை துன்பம் உறாஅ வரின் - குறள் 106:2 TOP இரந்து (3) புரந்தார் கண் நீர் மல்க சாகில் பின் சாக்காடு இரந்து கோள் தக்கது உடைத்து - குறள் 78:10 ஈவார்-கண் என் உண்டாம் தோற்றம் இரந்து கோள் மேவார் இலாஅ-கடை - குறள் 106:9 இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் வன்பாட்டது இல் - குறள் 107:3 TOP இரந்தும் (1) இரந்தும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகு இயற்றியான் - குறள் 107:2 TOP இரப்ப (2) கயல் உண்கண் யான் இரப்ப துஞ்சின் கலந்தார்க்கு உயல் உண்மை சாற்றுவேன்-மன் - குறள் 122:2 ஊடுக-மன்னோ ஒளி_இழை யாம் இரப்ப நீடுக-மன்னோ இரா - குறள் 133:9 TOP இரப்பவர் (2) கரப்பு இலார் வையகத்து உண்மையான் கண் நின்று இரப்பவர் மேற்கொள்வது - குறள் 106:5 கரப்பவர்க்கு யாங்கு ஒளிக்கும்-கொல்லோ இரப்பவர் சொல்லாட போஒம் உயிர் - குறள் 107:10 TOP இரப்பன் (1) இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பின் கரப்பார் இரவன்-மின் என்று - குறள் 107:7 TOP இரப்பார்க்கு (2) உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவார் மேல் நிற்கும் புகழ் - குறள் 24:2 இரவார் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவர் கரவாது கை செய்து ஊண் மாலையவர் - குறள் 104:5 TOP இரப்பாரை (2) இரப்பாரை இல் ஆயின் ஈர் கண் மா ஞாலம் மர_பாவை சென்று வந்த அற்று - குறள் 106:8 இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பின் கரப்பார் இரவன்-மின் என்று - குறள் 107:7 TOP இரப்பான் (1) இரப்பான் வெகுளாமை வேண்டும் நிரப்பு இடும்பை தானேயும் சாலும் கரி - குறள் 106:10 TOP இரப்பின் (1) இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பின் கரப்பார் இரவன்-மின் என்று - குறள் 107:7 TOP இரப்பினும் (1) ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்தது இல் - குறள் 107:6 TOP இரப்பும் (1) கரப்பு இலா நெஞ்சின் கடன் அறிவார் முன் நின்று இரப்பும் ஓர் ஏஎர் உடைத்து - குறள் 106:3 TOP இரவன்-மின் (1) இரப்பன் இரப்பாரை எல்லாம் இரப்பின் கரப்பார் இரவன்-மின் என்று - குறள் 107:7 TOP இரவாமை (1) கரவாது உவந்து ஈயும் கண் அன்னார்-கண்ணும் இரவாமை கோடி உறும் - குறள் 107:1 TOP இரவார் (1) இரவார் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவர் கரவாது கை செய்து ஊண் மாலையவர் - குறள் 104:5 TOP இரவின் (1) ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்தது இல் - குறள் 107:6 TOP இரவு (5) வேலொடு நின்றான் இடு என்றது போலும் கோலொடு நின்றான் இரவு - குறள் 56:2 இடம் எல்லாம் கொள்ளா தகைத்தே இடம் இல்லா காலும் இரவு ஒல்லா சால்பு - குறள் 107:4 இரவு என்னும் ஏமாப்பு இல் தோணி கரவு என்னும் பார் தாக்க பக்கு விடும் - குறள் 107:8 இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 பெண்ணினான் பெண்மை உடைத்து என்ப கண்ணினான் காம நோய் சொல்லி இரவு - குறள் 128:10 TOP இரா (3) மன் உயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்து இரா என் அல்லது இல்லை துணை - குறள் 117:8 கொடியார் கொடுமையின் தாம் கொடிய இ நாள் நெடிய கழியும் இரா - குறள் 117:9 ஊடுக-மன்னோ ஒளி_இழை யாம் இரப்ப நீடுக-மன்னோ இரா - குறள் 133:9 TOP இராஅ (1) புல்லாது இராஅ புலத்தை அவர் உறும் அல்லல் நோய் காண்கம் சிறிது - குறள் 131:1 TOP இரீஇய (1) சலத்தால் பொருள் செய்து ஏமாக்கல் பசு மண் கலத்துள் நீர் பெய்து இரீஇய அற்று - குறள் 66:10 TOP இரு (7) இருள் சேர் இரு வினையும் சேரா இறைவன் பொருள் சேர் புகழ் புரிந்தார் மாட்டு - குறள் 1:5 இரு வேறு உலகத்து இயற்கை திரு வேறு தெள்ளியர் ஆதலும் வேறு - குறள் 38:4 இரு புனலும் வாய்ந்த மலையும் வரு புனலும் வல் அரணும் நாட்டிற்கு உறுப்பு - குறள் 74:7 இரு மன பெண்டிரும் கள்ளும் கவறும் திரு நீக்கப்பட்டார் தொடர்பு - குறள் 92:10 சான்றவர் சான்றாண்மை குன்றின் இரு நிலம் தான் தாங்காது மன்னோ பொறை - குறள் 99:10 நகல் வல்லர் அல்லார்க்கு மா இரு ஞாலம் பகலும் பால் பட்டன்று இருள் - குறள் 100:9 இரு நோக்கு இவள் உண்கண் உள்ளது ஒரு நோக்கு நோய் நோக்கு ஒன்று அ நோய் மருந்து - குறள் 110:1 TOP இருக்க (1) கல்லாதவரும் நனி நல்லர் கற்றார் முன் சொல்லாது இருக்க பெறின் - குறள் 41:3 TOP இருட்டு (1) பொருள்_பெண்டிர் பொய்மை முயக்கம் இருட்டு அறையில் ஏதில் பிணம் தழீஇ அற்று - குறள் 92:3 TOP இருதலையானும் (1) ஒருதலையான் இன்னாது காமம் கா போல இருதலையானும் இனிது - குறள் 120:6 TOP இருந்த (1) புக்கில் அமைந்தின்று-கொல்லோ உடம்பினுள் துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு - குறள் 34:10 TOP இருந்தது (1) தனியே இருந்து நினைத்த-கால் என்னை தினிய இருந்தது என் நெஞ்சு - குறள் 130:6 TOP இருந்தான் (1) அறி கொன்று அறியான் எனினும் உறுதி உழை இருந்தான் கூறல் கடன் - குறள் 64:8 TOP இருந்து (7) இருந்து ஓம்பி இல் வாழ்வது எல்லாம் விருந்து ஓம்பி வேளாண்மை செய்தல் பொருட்டு - குறள் 9:1 உழை பிரிந்து காரணத்தின் வந்தானை வேந்தன் இழைத்து இருந்து எண்ணி கொளல் - குறள் 53:10 கொடுத்தும் கொளல் வேண்டும்-மன்ற அடுத்து இருந்து மாணாத செய்வான் பகை - குறள் 87:7 தம் இல் இருந்து தமது பார்த்து உண்டு அற்றால் அ மா அரிவை முயக்கு - குறள் 111:7 அரிது ஆற்றி அல்லல் நோய் நீக்கி பிரிவு ஆற்றி பின் இருந்து வாழ்வார் பலர் - குறள் 116:10 இருந்து உள்ளி என் பரிதல் நெஞ்சே பரிந்து உள்ளல் பைதல் நோய் செய்தார்-கண் இல் - குறள் 125:3 தனியே இருந்து நினைத்த-கால் என்னை தினிய இருந்தது என் நெஞ்சு - குறள் 130:6 TOP இருந்தும் (2) மேல் இருந்தும் மேல் அல்லார் மேல் அல்லர் கீழ் இருந்தும் கீழ் அல்லார் கீழ் அல்லவர் - குறள் 98:3 TOP இருந்தேமா (1) ஊடி இருந்தேமா தும்மினார் யாம் தம்மை நீடு வாழ்க என்பார்க்கு அறிந்து - குறள் 132:2 TOP இருப்ப (2) தந்தை மகற்கு ஆற்றும் நன்றி அவையத்து முந்தி இருப்ப செயல் - குறள் 7:7 இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் கனி இருப்ப காய் கவர்ந்து அற்று - குறள் 10:10 TOP இருப்பர் (1) காலம் கருதி இருப்பர் கலங்காது ஞாலம் கருதுபவர் - குறள் 49:5 TOP இருப்பாரை (1) இலம் என்று அசைஇ இருப்பாரை காணின் நிலம் என்னும் நல்லாள் நகும் - குறள் 104:10 TOP இருப்பின் (1) செல்லான் கிழவன் இருப்பின் நிலம் புலந்து இல்லாளின் ஊடிவிடும் - குறள் 104:9 TOP இருமை (1) இருமை வகை தெரிந்து ஈண்டு அறம் பூண்டார் பெருமை பிறங்கிற்று உலகு - குறள் 3:3 TOP இருவர்க்கு (1) வீழும் இருவர்க்கு இனிதே வளி-இடை போழ படாஅ முயக்கு - குறள் 111:8 TOP இருள் (7) இருள் சேர் இரு வினையும் சேரா இறைவன் பொருள் சேர் புகழ் புரிந்தார் மாட்டு - குறள் 1:5 அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை ஆர் இருள் உய்த்துவிடும் - குறள் 13:1 அருள் சேர்ந்த நெஞ்சினார்க்கு இல்லை இருள் சேர்ந்த இன்னா உலகம் புகல் - குறள் 25:3 இருள் நீங்கி இன்பம் பயக்கும் மருள் நீங்கி மாசு அறு காட்சியவர்க்கு - குறள் 36:2 பொருள் கருவி காலம் வினை இடனொடு ஐந்தும் இருள் தீர எண்ணி செயல் - குறள் 68:5 பொருள் என்னும் பொய்யா விளக்கம் இருள் அறுக்கும் எண்ணிய தேயத்து சென்று - குறள் 76:3 நகல் வல்லர் அல்லார்க்கு மா இரு ஞாலம் பகலும் பால் பட்டன்று இருள் - குறள் 100:9 TOP இருளே (1) விளக்கு அற்றம் பார்க்கும் இருளே போல் கொண்கன் முயக்கு அற்றம் பார்க்கும் பசப்பு - குறள் 119:6 TOP இரையான்-கண் (1) இழிவு அறிந்து உண்பான்-கண் இன்பம் போல் நிற்கும் கழி பேர் இரையான்-கண் நோய் - குறள் 95:6 TOP இல் (80) கோள்_இல் பொறியின் குணம் இலவே எண்_குணத்தான் தாளை வணங்கா தலை - குறள் 1:9 பழி அஞ்சி பாத்து ஊண் உடைத்து ஆயின் வாழ்க்கை வழி எஞ்சல் எஞ்ஞான்றும் இல் - குறள் 5:4 அறன் எனப்பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும் பிறன் பழிப்பது இல் ஆயின் நன்று - குறள் 5:9 மணை மாட்சி இல்லாள்-கண் இல் ஆயின் வாழ்க்கை எனை மாட்சித்து-ஆயினும் இல் - குறள் 6:2 புகழ் புரிந்த இல் இலோர்க்கு இல்லை இகழ்வார் முன் ஏறு போல் பீடு நடை - குறள் 6:9 இருந்து ஓம்பி இல் வாழ்வது எல்லாம் விருந்து ஓம்பி வேளாண்மை செய்தல் பொருட்டு - குறள் 9:1 அகன் அமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகன் அமர்ந்து நல் விருந்து ஓம்புவான் இல் - குறள் 9:4 கேடும் பெருக்கமும் இல் அல்ல நெஞ்சத்து கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி - குறள் 12:5 பிறன் பொருளான் பெட்டு ஒழுகும் பேதைமை ஞாலத்து அறம் பொருள் கண்டார்-கண் இல் - குறள் 15:1 அறன் கடை நின்றாருள் எல்லாம் பிறன் கடை நின்றாரின் பேதையார் இல் - குறள் 15:2 விளிந்தாரின் வேறு அல்லர் மன்ற தெளிந்தார் இல் தீமை புரிந்து ஒழுகுவார் - குறள் 15:3 எனை துணையர்-ஆயினும் என்னாம் தினை துணையும் தேரான் பிறன் இல் புகல் - குறள் 15:4 எளிது என இல் இறப்பான் எய்தும் எஞ்ஞான்றும் விளியாது நிற்கும் பழி - குறள் 15:5 பகை பாவம் அச்சம் பழி என நான்கும் இகவா ஆம் இல் இறப்பான்-கண் - குறள் 15:6 அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை அஃது இல்லார் பெருக்கத்தின் தீர்ந்தாரும் இல் - குறள் 17:10 இலம் என்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம் வென்ற புன்மை இல் காட்சியவர் - குறள் 18:4 நயன் சாரா நன்மையின் நீக்கும் பயன் சாரா பண்பு இல் சொல் பல்லார் அகத்து - குறள் 20:4 பயன் இல் சொல் பாராட்டுவானை மகன் எனல் மக்கள் பதடி எனல் - குறள் 20:6 இடன் இல் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார் கடன் அறி காட்சியவர் - குறள் 22:8 நல்லாறு எனினும் கொளல் தீது மேல் உலகம் இல் எனினும் ஈதலே நன்று - குறள் 23:2 ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழ் அல்லால் பொன்றாது நிற்பது ஒன்று இல் - குறள் 24:3 மன் உயிர் ஓம்பி அருள் ஆள்வார்க்கு இல் என்ப தன் உயிர் அஞ்சும் வினை - குறள் 25:4 தினல் பொருட்டால் கொல்லாது உலகு எனின் யாரும் விலை பொருட்டால் ஊன் தருவார் இல் - குறள் 26:6 வலி இல் நிலைமையான் வல் உருவம் பெற்றம் புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்த அற்று - குறள் 28:3 நெஞ்சின் துறவார் துறந்தார் போல் வஞ்சித்து வாழ்வாரின் வன்கணார் இல் - குறள் 28:6 அருள் கருதி அன்புடையார் ஆதல் பொருள் கருதி பொச்சாப்பு பார்ப்பார்-கண் இல் - குறள் 29:5 களவு என்னும் கார் அறிவு ஆண்மை அளவு என்னும் ஆற்றல் புரிந்தார்-கண் இல் - குறள் 29:7 செல்லா இடத்து சினம் தீது செல் இடத்தும் இல் அதனின் தீய பிற - குறள் 31:2 வேண்டாமை அன்ன விழு செல்வம் ஈண்டு இல்லை யாண்டும் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 37:3 அவா இல்லார்க்கு இல் ஆகும் துன்பம் அஃது உண்டேல் தவாஅது மேன்மேல் வரும் - குறள் 37:8 கேடு இல் விழு செல்வம் கல்வி ஒருவற்கு மாடு அல்ல மற்றையவை - குறள் 40:10 தக்கார் இனத்தனாய் தான் ஒழுக வல்லனை செற்றார் செயக்கிடந்தது இல் - குறள் 45:6 நல் இனத்தின் ஊங்கும் துணை இல்லை தீ இனத்தின் அல்லற்படுப்பதூஉம் இல் - குறள் 46:10 தெரிந்த இனத்தொடு தேர்ந்து எண்ணி செய்வார்க்கு அரும் பொருள் யாது ஒன்றும் இல் - குறள் 47:2 ஒல்வது அறிவது அறிந்து அதன்-கண் தங்கி செல்வார்க்கு செல்லாதது இல் - குறள் 48:2 பெரும் கொடையான் பேணான் வெகுளி அவனின் மருங்கு உடையார் மா நிலத்து இல் - குறள் 53:6 இழுக்காமை யார் மாட்டும் என்றும் வழுக்காமை வாயின் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 54:6 புகழ்ந்தவை போற்றி செயல் வேண்டும் செய்யாது இகழ்ந்தார்க்கு எழுமையும் இல் - குறள் 54:8 கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர் கண் உடையார் கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல் - குறள் 58:7 ஒற்றினான் ஒற்றி பொருள் தெரியா மன்னவன் கொற்றம் கொள கிடந்தது இல் - குறள் 59:3 இடுக்கண் வரும்-கால் நகுக அதனை அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 63:1 திறன் அறிந்து சொல்லுக சொல்லை அறனும் பொருளும் அதனின் ஊங்கு இல் - குறள் 65:4 அவை அறியார் சொல்லல் மேற்கொள்பவர் சொல்லின் வகை அறியார் வல்லதூஉம் இல் - குறள் 72:3 செய்க பொருளை செறுநர் செருக்கு அறுக்கும் எஃகு அதனின் கூரியது இல் - குறள் 76:9 அடல் தகையும் ஆற்றலும் இல் எனினும் தானை படை தகையான் பாடு பெறும் - குறள் 77:8 சிறுமையும் செல்லா துனியும் வறுமையும் இல் ஆயின் வெல்லும் படை - குறள் 77:9 நிலை மக்கள் சால உடைத்து எனினும் தானை தலைமக்கள் இல்வழி இல் - குறள் 77:10 ஓதி உணர்ந்தும் பிறர்க்கு உரைத்தும் தான் அடங்கா பேதையின் பேதையார் இல் - குறள் 84:4 பெரிது இனிது பேதையார் கேண்மை பிரிவின்-கண் பீழை தருவது ஒன்று இல் - குறள் 84:9 உலகத்தார் உண்டு என்பது இல் என்பான் வையத்து அலகையா வைக்கப்படும் - குறள் 85:10 இகல் என்னும் எவ்வ நோய் நீக்கின் தவல் இல்லா தா இல் விளக்கம் தரும் - குறள் 86:3 அற வினையும் ஆன்ற பொருளும் பிற வினையும் பெண் ஏவல் செய்வார்-கண் இல் - குறள் 91:9 எண் சேர்ந்த நெஞ்சத்து இடன் உடையார்க்கு எஞ்ஞான்றும் பெண் சேர்ந்து ஆம் பேதைமை இல் - குறள் 91:10 பயன் தூக்கி பண்பு உரைக்கும் பண்பு இல் மகளிர் நயன் தூக்கி நள்ளா விடல் - குறள் 92:2 சிறுமை பல செய்து சீர் அழிக்கும் சூதின் வறுமை தருவது ஒன்று இல் - குறள் 94:4 இல் பிறந்தார்-கண் அல்லது இல்லை இயல்பாக செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு - குறள் 96:1 வைத்தான்-வாய் சான்ற பெரும் பொருள் அஃது உண்ணான் செத்தான் செயக்கிடந்தது இல் - குறள் 101:1 கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய கோடி உண்டாயினும் இல் - குறள் 101:5 கருமம் செய ஒருவன் கைதூவேன் என்னும் பெருமையின் பீடு உடையது இல் - குறள் 103:1 நல் ஆண்மை என்பது ஒருவற்கு தான் பிறந்த இல் ஆண்மை ஆக்கி கொளல் - குறள் 103:6 இரப்பாரை இல் ஆயின் ஈர் கண் மா ஞாலம் மர_பாவை சென்று வந்த அற்று - குறள் 106:8 இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் வன்பாட்டது இல் - குறள் 107:3 தெள் நீர் அடு புற்கை-ஆயினும் தாள் தந்தது உண்ணலின் ஊங்கு இனியது இல் - குறள் 107:5 ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்தது இல் - குறள் 107:6 இரவு என்னும் ஏமாப்பு இல் தோணி கரவு என்னும் பார் தாக்க பக்கு விடும் - குறள் 107:8 மக்களே போல்வர் கயவர் அவர் அன்ன ஒப்பாரி யாம் கண்டது இல் - குறள் 108:1 தம் இல் இருந்து தமது பார்த்து உண்டு அற்றால் அ மா அரிவை முயக்கு - குறள் 111:7 கடல் அன்ன காமம் உழந்தும் மடல் ஏறா பெண்ணின் பெரும் தக்கது இல் - குறள் 114:7 இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியார் பிரிவு - குறள் 116:8 காம கடல்-மன்னும் உண்டே அது நீந்தும் ஏம புணை-மன்னும் இல் - குறள் 117:4 பெயல் ஆற்றா நீர் உலந்த உண்கண் உயல் ஆற்றா உய்வு இல் நோய் என் கண் நிறுத்து - குறள் 118:4 பசந்தாள் இவள் என்பது அல்லால் இவளை துறந்தார் அவர் என்பார் இல் - குறள் 119:8 தாம் வீழ்வார் தம் வீழப்பெற்றவர் பெற்றாரே காமத்து காழ்_இல் கனி - குறள் 120:1 வீழ்வாரின் இன் சொல் பெறாஅது உலகத்து வாழ்வாரின் வன்கணார் இல் - குறள் 120:8 எனைத்து ஒன்று இனிதே காண் காமம் தாம் வீழ்வார் நினைப்ப வருவது ஒன்று இல் - குறள் 121:2 காதலர் இல் வழி மாலை கொலை_களத்து ஏதிலர் போல வரும் - குறள் 123:4 இருந்து உள்ளி என் பரிதல் நெஞ்சே பரிந்து உள்ளல் பைதல் நோய் செய்தார்-கண் இல் - குறள் 125:3 உள்ள களித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கு இல் காமத்திற்கு உண்டு - குறள் 129:1 கெட்டார்க்கு நட்டார் இல் என்பதோ நெஞ்சே நீ பெட்டு ஆங்கு அவர் பின் செலல் - குறள் 130:3 TOP இல்லது (5) இல்லது என் இல்லவள் மாண்பு ஆனால் உள்ளது என் இல்லவள் மாணா-கடை - குறள் 6:3 சொல் கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா உள் கோட்டம் இன்மை பெறின் - குறள் 12:9 உலகம் தழீஇயது ஒட்பம் மலர்தலும் கூம்பலும் இல்லது அறிவு - குறள் 43:5 பல் குழுவும் பாழ் செய்யும் உட்பகையும் வேந்து அலைக்கும் கொல் குறும்பும் இல்லது நாடு - குறள் 74:5 எனை மாட்சித்து ஆகிய-கண்ணும் வினை மாட்சி இல்லார்-கண் இல்லது அரண் - குறள் 75:10 TOP இல்லதே (1) மறைந்தவை கேட்க வற்று ஆகி அறிந்தவை ஐயப்பாடு இல்லதே ஒற்று - குறள் 59:7 TOP இல்லர் (1) உரம் ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை அஃது இல்லர் மரம் மக்கள் ஆதலே வேறு - குறள் 60:10 TOP இல்லவர் (2) கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர் கண் உடையார் கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல் - குறள் 58:7 நிறை நெஞ்சம் இல்லவர் தோய்வர் பிற நெஞ்சில் பேணி புணர்பவர் தோள் - குறள் 92:7 TOP இல்லவள் (2) இல்லது என் இல்லவள் மாண்பு ஆனால் உள்ளது என் இல்லவள் மாணா-கடை - குறள் 6:3 TOP இல்லா (4) அன்பு அகத்து இல்லா உயிர் வாழ்க்கை வன்பால்-கண் வற்றல் மரம் தளிர்த்த அற்று - குறள் 8:8 இகல் என்னும் எவ்வ நோய் நீக்கின் தவல் இல்லா தா இல் விளக்கம் தரும் - குறள் 86:3 இடம் எல்லாம் கொள்ளா தகைத்தே இடம் இல்லா காலும் இரவு ஒல்லா சால்பு - குறள் 107:4 நோதல் எவன் மற்று நொந்தார் என்று அஃது அறியும் காதலர் இல்லா வழி - குறள் 131:8 TOP இல்லாகி (2) அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு - குறள் 25:7 அளவு அறிந்து வாழாதான் வாழ்க்கை உள போல இல்லாகி தோன்றா கெடும் - குறள் 48:9 TOP இல்லாகியார் (1) கவறும் கழகமும் கையும் தருக்கி இவறியார் இல்லாகியார் - குறள் 94:5 TOP இல்லாகும் (1) துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்-மாட்டும் இன்புறூஉம் இன் சொலவர்க்கு - குறள் 10:4 TOP இல்லாத (7) அரும் பயன் ஆயும் அறிவினார் சொல்லார் பெரும் பயன் இல்லாத சொல் - குறள் 20:8 செவிக்கு உணவு இல்லாத போழ்து சிறிது வயிற்றுக்கும் ஈயப்படும் - குறள் 42:2 இடிப்பாரை இல்லாத ஏமரா மன்னன் கெடுப்பார் இலானும் கெடும் - குறள் 45:8 பண் என் ஆம் பாடற்கு இயைபு இன்றேல் கண் என் ஆம் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண் - குறள் 58:3 உள போல் முகத்து எவன் செய்யும் அளவினால் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண் - குறள் 58:4 ஆங்கு அமைவு எய்திய-கண்ணும் பயம் இன்றே வேந்து அமைவு இல்லாத நாடு - குறள் 74:10 மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 TOP இல்லாதவர் (1) அரம் போலும் கூர்மையரேனும் மரம் போல்வர் மக்கள் பண்பு இல்லாதவர் - குறள் 100:7 TOP இல்லாதவர்க்கு (1) ஐ உணர்வு எய்திய-கண்ணும் பயம் இன்றே மெய் உணர்வு இல்லாதவர்க்கு - குறள் 36:4 TOP இல்லாதாள் (1) கல்லாதான் சொல் காமுறுதல் முலை இரண்டும் இல்லாதாள் பெண் காமுற்று அற்று - குறள் 41:2 TOP இல்லாதான் (3) தனக்கு உவமை இல்லாதான் தாள் சேர்ந்தார்க்கு அல்லால் மன கவலை மாற்றல் அரிது - குறள் 1:7 அளவளாவு இல்லாதான் வாழ்க்கை குள வளா கோடு இன்றி நீர் நிறைந்து அற்று - குறள் 53:3 தாளாண்மை இல்லாதான் வேளாண்மை பேடி கை வாள் ஆண்மை போல கெடும் - குறள் 62:4 TOP இல்லாயின் (1) துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம் கனியும் கருக்காயும் அற்று - குறள் 131:6 TOP இல்லார் (6) அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை அஃது இல்லார் பெருக்கத்தின் தீர்ந்தாரும் இல் - குறள் 17:10 துறப்பார்-மன் துப்புரவு இல்லார் உறல்-பால ஊட்டா கழியும் எனின் - குறள் 38:8 உடையார் முன் இல்லார் போல் ஏக்கற்றும் கற்றார் கடையரே கல்லாதவர் - குறள் 40:5 செருக்கும் சினமும் சிறுமையும் இல்லார் பெருக்கம் பெருமித நீர்த்து - குறள் 44:1 நாண் அகத்து இல்லார் இயக்கம் மர_பாவை நாணால் உயிர் மருட்டி அற்று - குறள் 102:10 துப்புரவு இல்லார் துவர துறவாமை உப்பிற்கும் காடிக்கும் கூற்று - குறள் 105:10 TOP இல்லார்-கண் (1) எனை மாட்சித்து ஆகிய-கண்ணும் வினை மாட்சி இல்லார்-கண் இல்லது அரண் - குறள் 75:10 TOP இல்லார்க்கு (4) அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு - குறள் 25:7 அவா இல்லார்க்கு இல் ஆகும் துன்பம் அஃது உண்டேல் தவாஅது மேன்மேல் வரும் - குறள் 37:8 கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய கோடி உண்டாயினும் இல் - குறள் 101:5 TOP இல்லாரை (2) இல்லாரை எல்லாரும் எள்ளுவர் செல்வரை எல்லாரும் செய்வர் சிறப்பு - குறள் 76:2 கரப்பு இடும்பை இல்லாரை காணின் நிரப்பு இடும்பை எல்லாம் ஒருங்கு கெடும் - குறள் 106:6 TOP இல்லாரொடு (1) உளர் எனினும் இல்லாரொடு ஒப்பர் களன் அஞ்சி கற்ற செல சொல்லாதார் - குறள் 73:10 TOP இல்லாள் (1) இமையாரின் வாழினும் பாடு இலரே இல்லாள் அமை ஆர் தோள் அஞ்சுபவர் - குறள் 91:6 TOP இல்லாள்-கண் (2) மணை மாட்சி இல்லாள்-கண் இல் ஆயின் வாழ்க்கை எனை மாட்சித்து-ஆயினும் இல் - குறள் 6:2 இல்லாள்-கண் தாழ்ந்த இயல்பு இன்மை எஞ்ஞான்றும் நல்லாருள் நாணு தரும் - குறள் 91:3 TOP இல்லாளின் (1) செல்லான் கிழவன் இருப்பின் நிலம் புலந்து இல்லாளின் ஊடிவிடும் - குறள் 104:9 TOP இல்லாளை (1) இல்லாளை அஞ்சுவான் அஞ்சும் மற்று எஞ்ஞான்றும் நல்லார்க்கு நல்ல செயல் - குறள் 91:5 TOP இல்லான் (1) நுண் மாண் நுழை புலம் இல்லான் எழில் நலம் மண் மாண் புனை பாவை அற்று - குறள் 41:7 TOP இல்லை (47) அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கமும் இல்லை அதனை மறத்தலின் ஊங்கு இல்லை கேடு - குறள் 4:2 புகழ் புரிந்த இல் இலோர்க்கு இல்லை இகழ்வார் முன் ஏறு போல் பீடு நடை - குறள் 6:9 பெறுமவற்றுள் யாம் அறிவது இல்லை அறிவு அறிந்த மக்கள் பேறு அல்ல பிற - குறள் 7:1 இனை துணைத்து என்பது ஒன்று இல்லை விருந்தின் துணை துணை வேள்வி பயன் - குறள் 9:7 எ நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வு உண்டாம் உய்வு இல்லை செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு - குறள் 11:10 காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம் அதனின் ஊங்கி இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 13:2 அழுக்காறு உடையான்-கண் ஆக்கம் போன்று இல்லை ஒழுக்கம் இலான்-கண் உயர்வு - குறள் 14:5 விழு பேற்றின் அஃது ஒப்பது இல்லை யார்-மாட்டும் அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின் - குறள் 17:2 அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை அஃது இல்லார் பெருக்கத்தின் தீர்ந்தாரும் இல் - குறள் 17:10 சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதூஉம் ஈதல் இயையா-கடை - குறள் 23:10 ஈதல் இசை பட வாழ்தல் அது அல்லது ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 24:1 அருள் சேர்ந்த நெஞ்சினார்க்கு இல்லை இருள் சேர்ந்த இன்னா உலகம் புகல் - குறள் 25:3 அல்லல் அருள் ஆள்வார்க்கு இல்லை வளி வழங்கும் மல்லல் மா ஞாலம் கரி - குறள் 25:5 அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு - குறள் 25:7 பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருள் ஆட்சி ஆங்கு இல்லை ஊன் தின்பவர்க்கு - குறள் 26:2 பொய்யாமை அன்ன புகழ் இல்லை எய்யாமை எல்லா அறமும் தரும் - குறள் 30:6 யாம் மெய்யா கண்டவற்றுள் இல்லை எனைத்து ஒன்றும் வாய்மையின் நல்ல பிற - குறள் 30:10 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 வேண்டாமை அன்ன விழு செல்வம் ஈண்டு இல்லை யாண்டும் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 37:3 எதிரதா காக்கும் அறிவினார்க்கு இல்லை அதிர வருவதோர் நோய் - குறள் 43:9 முதல் இலார்க்கு ஊதியம் இல்லை மதலை ஆம் சார்பு இலார்க்கு இல்லை நிலை - குறள் 45:9 மனம் தூயார்க்கு எச்சம் நன்று ஆகும் இனம் தூயார்க்கு இல்லை நன்று ஆகா வினை - குறள் 46:6 நல் இனத்தின் ஊங்கும் துணை இல்லை தீ இனத்தின் அல்லற்படுப்பதூஉம் இல் - குறள் 46:10 ஆகு_ஆறு அளவு இட்டிது-ஆயினும் கேடு இல்லை போகு_ஆறு அகலா-கடை - குறள் 48:8 பொச்சாப்பார்க்கு இல்லை புகழ்மை அது உலகத்து எ பால் நூலோர்க்கும் துணிவு - குறள் 54:3 அச்சம் உடையார்க்கு அரண் இல்லை ஆங்கு இல்லை பொச்சாப்பு உடையார்க்கு நன்கு - குறள் 54:4 அரிய என்று ஆகாத இல்லை பொச்சாவா கருவியான் போற்றி செயின் - குறள் 54:7 கல்லார் பிணிக்கும் கடும் கோல் அது அல்லது இல்லை நிலக்கு பொறை - குறள் 57:10 நுண்ணியம் என்பார் அளக்கும் கோல் காணும்-கால் கண் அல்லது இல்லை பிற - குறள் 71:10 பொருள் அல்லவரை பொருளாக செய்யும் பொருள் அல்லது இல்லை பொருள் - குறள் 76:1 நாடாது நட்டலின் கேடு இல்லை நட்ட பின் வீடு இல்லை நட்பு ஆள்பவர்க்கு - குறள் 80:1 அறிவிலான் நெஞ்சு உவந்து ஈதல் பிறிது யாதும் இல்லை பெறுவான் தவம் - குறள் 85:2 மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 இல் பிறந்தார்-கண் அல்லது இல்லை இயல்பாக செப்பமும் நாணும் ஒருங்கு - குறள் 96:1 சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை பெரியாரை பேணி கொள்வேம் என்னும் நோக்கு - குறள் 98:6 குடி செய்வார்க்கு இல்லை பருவம் மடி செய்து மானம் கருத கெடும் - குறள் 103:8 உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம் விட்டேம் என்பார்க்கு நிலை - குறள் 104:6 கருமணியின் பாவாய் நீ போதாய் யாம் வீழும் திரு_நுதற்கு இல்லை இடம் - குறள் 113:3 காமம் உழந்து வருந்தினார்க்கு ஏம மடல் அல்லது இல்லை வலி - குறள் 114:1 மன் உயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்து இரா என் அல்லது இல்லை துணை - குறள் 117:8 நனவு என ஒன்று இல்லை ஆயின் கனவினான் காதலர் நீங்கலர்-மன் - குறள் 122:6 இல்லை தவறு அவர்க்கு-ஆயினும் ஊடுதல் வல்லது அவர் அளிக்குமாறு - குறள் 133:1 TOP இல்வழி (1) நிலை மக்கள் சால உடைத்து எனினும் தானை தலைமக்கள் இல்வழி இல் - குறள் 77:10 TOP இல்வாழ்க்கை (5) அன்பும் அறனும் உடைத்து ஆயின் இல்வாழ்க்கை பண்பும் பயனும் அது - குறள் 5:5 அறத்து ஆற்றின் இல்வாழ்க்கை ஆற்றின் புறத்து ஆற்றில் போஒய் பெறுவது எவன் - குறள் 5:6 இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான் முயல்வாருள் எல்லாம் தலை - குறள் 5:7 ஆற்றின் ஒழுக்கி அறன் இழுக்கா இல்வாழ்க்கை நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து - குறள் 5:8 அறன் எனப்பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும் பிறன் பழிப்பது இல் ஆயின் நன்று - குறள் 5:9 TOP இல்வாழ்வான் (3) இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்பு உடைய மூவர்க்கும் நல் ஆற்றின் நின்ற துணை - குறள் 5:1 துறந்தார்க்கும் துவ்வாதவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் இல்வாழ்வான் என்பான் துணை - குறள் 5:2 அறன் இயலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறன் இயலாள் பெண்மை நயவாதவன் - குறள் 15:7 TOP இல (16) வேண்டுதல் வேண்டாமை இலான் அடி சேர்ந்தார்க்கு யாண்டும் இடும்பை இல - குறள் 1:4 அறத்தான் வருவதே இன்பம் மற்று எல்லாம் புறத்த புகழும் இல - குறள் 4:9 இன் சொல் ஆல் ஈரம் அளைஇ படிறு இல ஆம் செம் பொருள் கண்டார் வாய் சொல் - குறள் 10:1 பல்லார் முனிய பயன் இல சொல்லுவான் எல்லாரும் எள்ளப்படும் - குறள் 20:1 பயன் இல பல்லார் முன் சொல்லல் நயன் இல நட்டார்-கண் செய்தலின் தீது - குறள் 20:2 நயன் இலன் என்பது சொல்லும் பயன் இல பாரித்து உரைக்கும் உரை - குறள் 20:3 சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் பயன் இல நீர்மை உடையார் சொலின் - குறள் 20:5 நயன் இல சொல்லினும் சொல்லுக சான்றோர் பயன் இல சொல்லாமை நன்று - குறள் 20:7 குறிப்பு அறிந்து காலம் கருதி வெறுப்பு இல வேண்டுப வேட்ப சொலல் - குறள் 70:6 வேட்பன சொல்லி வினை இல எஞ்ஞான்றும் கேட்பினும் சொல்லா விடல் - குறள் 70:7 சலம் பற்றி சால்பு இல செய்யார் மாசு அற்ற குலம் பற்றி வாழ்தும் என்பார் - குறள் 96:6 நண்பு ஆற்றார் ஆகி நயம் இல செய்வார்க்கும் பண்பு ஆற்றார் ஆதல் கடை - குறள் 100:8 கண்ணொடு கண் இணை நோக்கு ஒக்கின் வாய் சொற்கள் என்ன பயனும் இல - குறள் 110:10 பேணாது பெட்டார் உளர்-மன்னோ மற்று அவர் காணாது அமைவு இல கண் - குறள் 118:8 TOP இலக்கம் (1) இலக்கம் உடம்பு இடும்பைக்கு என்று கலக்கத்தை கையாறா கொள்ளாதாம் மேல் - குறள் 63:7 TOP இலங்கு (2) விலங்கொடு மக்கள் அனையர் இலங்கு நூல் கற்றாரொடு ஏனையவர் - குறள் 41:10 இலங்கு_இழாய் இன்று மறப்பின் என் தோள் மேல் கலம் கழியும் காரிகை நீத்து - குறள் 127:2 TOP இலங்கு_இழாய் (1) இலங்கு_இழாய் இன்று மறப்பின் என் தோள் மேல் கலம் கழியும் காரிகை நீத்து - குறள் 127:2 TOP இலதனை (4) என்பு இலதனை வெயில் போல காயுமே அன்பு இலதனை அறம் - குறள் 8:7 தெளிவு இலதனை தொடங்கார் இளிவு என்னும் ஏதப்பாடு அஞ்சுபவர் - குறள் 47:4 பகை என்னும் பண்பு இலதனை ஒருவன் நகையேயும் வேண்டல்-பாற்று அன்று - குறள் 88:1 TOP இலது (1) துறந்தார் படிவத்தர் ஆகி இறந்து ஆராய்ந்து என் செயினும் சோர்வு இலது ஒற்று - குறள் 59:6 TOP இலம் (2) இலம் என்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம் வென்ற புன்மை இல் காட்சியவர் - குறள் 18:4 இலம் என்று அசைஇ இருப்பாரை காணின் நிலம் என்னும் நல்லாள் நகும் - குறள் 104:10 TOP இலர் (13) தக்கார் தகவு இலர் என்பது அவரவர் எச்சத்தால் காணப்படும் - குறள் 12:4 இலர் பலர் ஆகிய காரணம் நோற்பார் சிலர் பலர் நோலாதவர் - குறள் 27:10 அற்றவர் என்பார் அவா அற்றார் மற்றையார் அற்று ஆக அற்றது இலர் - குறள் 37:5 மேல் பிறந்தார்-ஆயினும் கல்லாதார் கீழ் பிறந்தும் கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு - குறள் 41:9 அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார் அறிவிலார் என் உடையரேனும் இலர் - குறள் 43:10 சிறை நலனும் சீரும் இலர் எனினும் மாந்தர் உறை நிலத்தொடு ஒட்டல் அரிது - குறள் 50:9 அற்றாரை தேறுதல் ஓம்புக மற்று அவர் பற்று இலர் நாணார் பழி - குறள் 51:6 கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர் கண் உடையார் கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல் - குறள் 58:7 இடி புரிந்து எள்ளும் சொல் கேட்பர் மடி புரிந்து மாண்ட உஞற்று இலர் - குறள் 61:7 உறின் உயிர் அஞ்சா மறவர் இறைவன் செறினும் சீர் குன்றல் இலர் - குறள் 78:8 அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடி பிறந்தார் குன்றுவ செய்தல் இலர் - குறள் 96:4 நன்று அறிவாரின் கயவர் திரு உடையர் நெஞ்சத்து அவலம் இலர் - குறள் 108:2 காதல் அவர் இலர் ஆக நீ நோவது பேதைமை வாழி என் நெஞ்சு - குறள் 125:2 TOP இலர்-ஆயினும் (1) தவறு இலர்-ஆயினும் தாம் வீழ்வார் மென் தோள் அகறலின் ஆங்கு ஒன்று உடைத்து - குறள் 133:5 TOP இலரே (2) பல்லவை கற்றும் பயம் இலரே நல் அவையுள் நன்கு செல சொல்லாதார் - குறள் 73:8 இமையாரின் வாழினும் பாடு இலரே இல்லாள் அமை ஆர் தோள் அஞ்சுபவர் - குறள் 91:6 TOP இலவர்க்கு (2) புறத்து உறுப்பு எல்லாம் எவன் செய்யும் யாக்கை அகத்து உறுப்பு அன்பு இலவர்க்கு - குறள் 8:9 குடி மடிந்து குற்றம் பெருகும் மடி மடிந்து மாண்ட உஞற்று இலவர்க்கு - குறள் 61:4 TOP இலவே (2) கோள்_இல் பொறியின் குணம் இலவே எண்_குணத்தான் தாளை வணங்கா தலை - குறள் 1:9 முறைப்பட சூழ்ந்தும் முடிவு இலவே செய்வர் திறப்படு இலாஅதவர் - குறள் 64:10 TOP இலன் (16) மனத்து-கண் மாசு இலன் ஆதல் அனைத்து அறன் ஆகுல நீர பிற - குறள் 4:4 நயன் இலன் என்பது சொல்லும் பயன் இல பாரித்து உரைக்கும் உரை - குறள் 20:3 இலன் என்று தீயவை செய்யற்க செய்யின் இலன் ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து - குறள் 21:5 இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல் குலன் உடையான்-கண்ணே உள - குறள் 23:3 யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் அதனின் அதனின் இலன் - குறள் 35:1 கடும் சொல்லன் கண் இலன் ஆயின் நெடும் செல்வம் நீடு இன்றி ஆங்கே கெடும் - குறள் 57:6 இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பு என்பான் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:8 இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:9 சொலல் வல்லன் சோர்வு இலன் அஞ்சான் அவனை இகல் வெல்லல் யார்க்கும் அரிது - குறள் 65:7 அன்பு இலன் ஆன்ற துணை இலன் தான் துவ்வான் என் பரியும் ஏதிலான் துப்பு - குறள் 87:2 அஞ்சும் அறியான் அமைவு இலன் ஈகலான் தஞ்சம் எளியன் பகைக்கு - குறள் 87:3 நீங்கான் வெகுளி நிறை இலன் எஞ்ஞான்றும் யாங்கணும் யார்க்கும் எளிது - குறள் 87:4 வழி நோக்கான் வாய்ப்பன செய்யான் பழி நோக்கான் பண்பு இலன் பற்றார்க்கு இனிது - குறள் 87:5 குணம் இலனாய் குற்றம் பல் ஆயின் மாற்றார்க்கு இனன் இலன் ஆம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 87:8 TOP இலனாய் (2) குணம் இலனாய் குற்றம் பல் ஆயின் மாற்றார்க்கு இனன் இலன் ஆம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 87:8 குற்றம் இலனாய் குடி செய்து வாழ்வானை சுற்றமா சுற்றும் உலகு - குறள் 103:5 TOP இலா (9) சொல்லுக சொல்லில் பயன் உடைய சொல்லற்க சொல்லில் பயன் இலா சொல் - குறள் 20:10 வசை இலா வண் பயன் குன்றும் இசை இலா யாக்கை பொறுத்த நிலம் - குறள் 24:9 ஆக்கம் அதர் வினாய் செல்லும் அசைவு இலா ஊக்கம் உடையான் உழை - குறள் 60:4 மடி இலா மன்னவன் எய்தும் அடி அளந்தான் தாஅயது எல்லாம் ஒருங்கு - குறள் 61:10 தள்ளா விளையுளும் தக்காரும் தாழ்வு இலா செல்வரும் சேர்வது நாடு - குறள் 74:1 வரைவு இலா மாண் இழையார் மென் தோள் புரை இலா பூரியர்கள் ஆழும் அளறு - குறள் 92:9 கரப்பு இலா நெஞ்சின் கடன் அறிவார் முன் நின்று இரப்பும் ஓர் ஏஎர் உடைத்து - குறள் 106:3 TOP இலாத (3) ஒழுக்கு ஆறா கொள்க ஒருவன் தன் நெஞ்சத்து அழுக்காறு இலாத இயல்பு - குறள் 17:1 வாய்மை எனப்படுவது யாது எனின் யாது ஒன்றும் தீமை இலாத சொலல் - குறள் 30:1 இடுக்கண் கால் கொன்றிட வீழும் அடுத்து ஊன்றும் நல் ஆள் இலாத குடி - குறள் 103:10 TOP இலாதவர் (2) உள்ளம் இலாதவர் எய்தார் உலகத்து வள்ளியம் என்னும் செருக்கு - குறள் 60:8 உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்பொடு உடன் உறைந்த அற்று - குறள் 89:10 TOP இலாதான் (1) ஏதம் பெரும் செல்வம் தான் துவ்வான் தக்கார்க்கு ஒன்று ஈதல் இயல்பு இலாதான் - குறள் 101:6 TOP இலார் (9) அன்பு இலார் எல்லாம் தமக்கு உரியர் அன்பு உடையார் என்பும் உரியர் பிறற்கு - குறள் 8:2 தோன்றின் புகழொடு தோன்றுக அஃது இலார் தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று - குறள் 24:6 தவமும் தவம் உடையார்க்கு ஆகும் அவம் அதனை அஃது இலார் மேற்கொள்வது - குறள் 27:2 கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃது இலார் உண்மை நிலைக்கு பொறை - குறள் 58:2 உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃது இலார் உடையது உடையரோ மற்று - குறள் 60:1 மருவுக மாசு அற்றார் கேண்மை ஒன்று ஈத்தும் ஒருவுக ஒப்பு இலார் நட்பு - குறள் 80:10 பருகுவார் போலினும் பண்பு இலார் கேண்மை பெருகலின் குன்றல் இனிது - குறள் 82:1 உறின் நட்டு அறின் ஒரூஉம் ஒப்பு இலார் கேண்மை பெறினும் இழப்பினும் என் - குறள் 82:2 கரப்பு இலார் வையகத்து உண்மையான் கண் நின்று இரப்பவர் மேற்கொள்வது - குறள் 106:5 TOP இலார்க்கு (3) அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃது இலார்க்கு என்பு தோல் போர்த்த உடம்பு - குறள் 8:10 முதல் இலார்க்கு ஊதியம் இல்லை மதலை ஆம் சார்பு இலார்க்கு இல்லை நிலை - குறள் 45:9 TOP இலாள் (1) தன் காத்து தன் கொண்டான் பேணி தகை சான்ற சொல் காத்து சோர்வு இலாள் பெண் - குறள் 6:6 TOP இலாளன் (1) மனையாளை அஞ்சும் மறுமை இலாளன் வினை ஆண்மை வீறு எய்தல் இன்று - குறள் 91:4 TOP இலான் (4) வேண்டுதல் வேண்டாமை இலான் அடி சேர்ந்தார்க்கு யாண்டும் இடும்பை இல - குறள் 1:4 மடி உளான் மா முகடி என்ப மடி இலான் தாள் உளான் தாமரையினாள் - குறள் 62:7 அடுக்கி வரினும் அழிவு இலான் உற்ற இடுக்கண் இடுக்கண் படும் - குறள் 63:5 பண்பு இலான் பெற்ற பெரும் செல்வம் நன் பால் கலம் தீமையால் திரிந்த அற்று - குறள் 100:10 TOP இலான்-கண் (1) அழுக்காறு உடையான்-கண் ஆக்கம் போன்று இல்லை ஒழுக்கம் இலான்-கண் உயர்வு - குறள் 14:5 TOP இலானும் (1) இடிப்பாரை இல்லாத ஏமரா மன்னன் கெடுப்பார் இலானும் கெடும் - குறள் 45:8 TOP இலாஅ-கடை (1) ஈவார்-கண் என் உண்டாம் தோற்றம் இரந்து கோள் மேவார் இலாஅ-கடை - குறள் 106:9 TOP இலாஅதவர் (1) முறைப்பட சூழ்ந்தும் முடிவு இலவே செய்வர் திறப்படு இலாஅதவர் - குறள் 64:10 TOP இலேன் (1) மாலை நோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத காலை அறிந்தது இலேன் - குறள் 123:6 TOP இலோர்க்கு (1) புகழ் புரிந்த இல் இலோர்க்கு இல்லை இகழ்வார் முன் ஏறு போல் பீடு நடை - குறள் 6:9 TOP இவக்காண் (1) உவக்காண் எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண் என் மேனி பசப்பு ஊர்வது - குறள் 119:5 TOP இவர் (1) இனையர் இவர் எமக்கு இன்னம் யாம் என்று புனையினும் புல்லென்னும் நட்பு - குறள் 79:10 TOP இவர்தந்து (1) அவர் தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்து என் மேனி மேல் ஊரும் பசப்பு - குறள் 119:2 TOP இவள் (5) கொடும் புருவம் கோடா மறைப்பின் நடுங்கு அஞர் செய்யல-மன் இவள் கண் - குறள் 109:6 இரு நோக்கு இவள் உண்கண் உள்ளது ஒரு நோக்கு நோய் நோக்கு ஒன்று அ நோய் மருந்து - குறள் 110:1 நீங்கின் தெறூஉம் குறுகும்-கால் தண் என்னும் தீ யாண்டு பெற்றாள் இவள் - குறள் 111:4 மலர் காணின் மையாத்தி நெஞ்சே இவள் கண் பலர் காணும் பூ ஒக்கும் என்று - குறள் 112:2 பசந்தாள் இவள் என்பது அல்லால் இவளை துறந்தார் அவர் என்பார் இல் - குறள் 119:8 TOP இவளை (1) பசந்தாள் இவள் என்பது அல்லால் இவளை துறந்தார் அவர் என்பார் இல் - குறள் 119:8 TOP இவறலும் (1) இவறலும் மாண்பு இறந்த மானமும் மாணா உவகையும் ஏதம் இறைக்கு - குறள் 44:2 TOP இவறன்மை (1) பற்று உள்ளம் என்னும் இவறன்மை எற்றுள்ளும் எண்ணப்படுவது ஒன்று அன்று - குறள் 44:8 TOP இவறி (1) ஈட்டம் இவறி இசை வேண்டா ஆடவர் தோற்றம் நிலக்கு பொறை - குறள் 101:3 TOP இவறியார் (1) கவறும் கழகமும் கையும் தருக்கி இவறியார் இல்லாகியார் - குறள் 94:5 TOP இவறியான் (1) செயல்-பால செய்யாது இவறியான் செல்வம் உயல்-பாலது அன்றி கெடும் - குறள் 44:7 TOP இவறும் (1) பொருளான் ஆம் எல்லாம் என்று ஈயாது இவறும் மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 101:2 TOP இவன் (2) மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன் தந்தை என் நோற்றான்-கொல் எனும் சொல் - குறள் 7:10 இதனை இதனால் இவன் முடிக்கும் என்று ஆய்ந்து அதனை அவன்-கண் விடல் - குறள் 52:7 TOP இவை (4) காமம் வெகுளி மயக்கம் இவை மூன்றன் நாமம் கெட கெடும் நோய் - குறள் 36:10 ஒற்றும் உரை சான்ற நூலும் இவை இரண்டும் தெற்று என்க மன்னவன் கண் - குறள் 59:1 ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவை காமம் கூடியார் பெற்ற பயன் - குறள் 111:9 கண்ணும் கொள சேறி நெஞ்சே இவை என்னை தின்னும் அவர் காணல் உற்று - குறள் 125:4 TOP இழ-தொறூஉம் (1) இழ-தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதே போல் துன்பம் உழ-தொறூஉம் காது அற்று உயிர் - குறள் 94:10 TOP இழக்கும் (4) ஈத்து உவக்கும் இன்பம் அறியார்-கொல் தாம் உடைமை வைத்து இழக்கும் வன்கணவர் - குறள் 23:8 ஆக்கம் கருதி முதல் இழக்கும் செய் வினை ஊக்கார் அறிவுடையார் - குறள் 47:3 கூழும் குடியும் ஒருங்கு இழக்கும் கோல் கோடி சூழாது செய்யும் அரசு - குறள் 56:4 ஒன்று எய்தி நூறு இழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாம்-கொல் நன்று எய்தி வாழ்வதோர் ஆறு - குறள் 94:2 TOP இழத்தும் (1) துன்னா துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமோ இன்னும் இழத்தும் கவின் - குறள் 125:10 TOP இழந்தவன் (1) உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு - குறள் 79:8 TOP இழந்து (1) கவ்வையான் கவ்விது காமம் அது இன்றேல் தவ்வென்னும் தன்மை இழந்து - குறள் 115:4 TOP இழந்தேம் (1) ஆக்கம் இழந்தேம் என்று அல்லாவார் ஊக்கம் ஒருவந்தம் கைத்து உடையார் - குறள் 60:3 TOP இழப்பர் (2) எண்ணியார் எண்ணம் இழப்பர் இடன் அறிந்து துன்னியார் துன்னி செயின் - குறள் 50:4 உட்க படாஅர் ஒளி இழப்பர் எஞ்ஞான்றும் கள் காதல் கொண்டு ஒழுகுவார் - குறள் 93:1 TOP இழப்பினும் (2) அழ கொண்ட எல்லாம் அழ போம் இழப்பினும் பின் பயக்கும் நல்-பாலவை - குறள் 66:9 உறின் நட்டு அறின் ஒரூஉம் ஒப்பு இலார் கேண்மை பெறினும் இழப்பினும் என் - குறள் 82:2 TOP இழவு (1) பேதை படுக்கும் இழவு_ஊழ் அறிவு அகற்றும் ஆகல்_ஊழ் உற்ற-கடை - குறள் 38:2 TOP இழவு_ஊழ் (1) பேதை படுக்கும் இழவு_ஊழ் அறிவு அகற்றும் ஆகல்_ஊழ் உற்ற-கடை - குறள் 38:2 TOP இழாய் (1) இலங்கு_இழாய் இன்று மறப்பின் என் தோள் மேல் கலம் கழியும் காரிகை நீத்து - குறள் 127:2 TOP இழிந்த (2) ஒழுக்கம் உடைமை குடிமை இழுக்கம் இழிந்த பிறப்பு ஆய்விடும் - குறள் 14:3 தலையின் இழிந்த மயிர் அனையர் மாந்தர் நிலையின் இழிந்த-கடை - குறள் 97:4 TOP இழிந்த-கடை (1) தலையின் இழிந்த மயிர் அனையர் மாந்தர் நிலையின் இழிந்த-கடை - குறள் 97:4 TOP இழிவு (1) இழிவு அறிந்து உண்பான்-கண் இன்பம் போல் நிற்கும் கழி பேர் இரையான்-கண் நோய் - குறள் 95:6 TOP இழுக்கத்தின் (2) ஒழுக்கத்தின் ஒல்கார் உரவோர் இழுக்கத்தின் ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து - குறள் 14:6 ஒழுக்கத்தின் எய்துவர் மேன்மை இழுக்கத்தின் எய்துவர் எய்தா பழி - குறள் 14:7 TOP இழுக்கம் (3) ஒழுக்கம் உடைமை குடிமை இழுக்கம் இழிந்த பிறப்பு ஆய்விடும் - குறள் 14:3 கேள் இழுக்கம் கேளா கெழுதகைமை வல்லார்க்கு நாள் இழுக்கம் நட்டார் செயின் - குறள் 81:8 TOP இழுக்கல் (1) இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்கம் உடையார் வாய் சொல் - குறள் 42:5 TOP இழுக்கா (3) அழுக்காறு அவா வெகுளி இன்னா சொல் நான்கும் இழுக்கா இயன்றது அறம் - குறள் 4:5 ஆற்றின் ஒழுக்கி அறன் இழுக்கா இல்வாழ்க்கை நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து - குறள் 5:8 அறன் இழுக்காது அல்லவை நீக்கி மறன் இழுக்கா மானம் உடையது அரசு - குறள் 39:4 TOP இழுக்காது (1) அறன் இழுக்காது அல்லவை நீக்கி மறன் இழுக்கா மானம் உடையது அரசு - குறள் 39:4 TOP இழுக்காமை (1) இழுக்காமை யார் மாட்டும் என்றும் வழுக்காமை வாயின் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 54:6 TOP இழுக்கார் (1) ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும் இ மூன்றும் இழுக்கார் குடி பிறந்தார் - குறள் 96:2 TOP இழுக்கியான் (1) முன்னுற காவாது இழுக்கியான் தன் பிழை பின் ஊறு இரங்கிவிடும் - குறள் 54:5 TOP இழுக்கு (6) யா காவார்-ஆயினும் நா காக்க காவா-கால் சோகாப்பர் சொல் இழுக்கு பட்டு - குறள் 13:7 அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்கு ஆற்றின் ஏதம் படு பாக்கு அறிந்து - குறள் 17:4 எண்ணி துணிக கருமம் துணிந்த பின் எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு - குறள் 47:7 ஆற்றின் நிலை தளர்ந்து அற்றே வியன் புலம் ஏற்று உணர்வார் முன்னர் இழுக்கு - குறள் 72:6 கெடல் வேண்டின் கேளாது செய்க அடல் வேண்டின் ஆற்றுபவர்-கண் இழுக்கு - குறள் 90:3 அன்பின் விழையார் பொருள் விழையும் ஆய்_தொடியார் இன் சொல் இழுக்கு தரும் - குறள் 92:1 TOP இழை (5) பிணிக்கு மருந்து பிற-மன் அணி_இழை தன் நோய்க்கு தானே மருந்து - குறள் 111:2 அறி-தொறு அறியாமை கண்டு அற்றால் காமம் செறி-தோறும் சே_இழை மாட்டு - குறள் 111:10 காணின் குவளை கவிழ்ந்து நிலன் நோகும் மாண்_இழை கண் ஒவ்வேம் என்று - குறள் 112:4 வாழ்தல் உயிர்க்கு அன்னள் ஆய்_இழை சாதல் அதற்கு அன்னள் நீங்கும் இடத்து - குறள் 113:4 ஊடுக-மன்னோ ஒளி_இழை யாம் இரப்ப நீடுக-மன்னோ இரா - குறள் 133:9 TOP இழைத்தது (1) இழைத்தது இகவாமை சாவாரை யாரே பிழைத்தது ஒறுக்கிற்பவர் - குறள் 78:9 TOP இழைத்து (2) பிழைத்து உணர்ந்தும் பேதைமை சொல்லார் இழைத்து உணர்ந்து ஈண்டிய கேள்வியவர் - குறள் 42:7 உழை பிரிந்து காரணத்தின் வந்தானை வேந்தன் இழைத்து இருந்து எண்ணி கொளல் - குறள் 53:10 TOP இழைந்து (1) உழந்துஉழந்து உள் நீர் அறுக விழைந்து இழைந்து வேண்டி அவர் கண்ட கண் - குறள் 118:7 TOP இழையார் (1) வரைவு இலா மாண் இழையார் மென் தோள் புரை இலா பூரியர்கள் ஆழும் அளறு - குறள் 92:9 TOP இளி (3) இளி வரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளி தொழுது ஏத்தும் உலகு - குறள் 97:10 ஒளி ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளி ஒருவற்கு அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - குறள் 98:1 இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் இன்மை இளி வந்த சொல் பிறக்கும் சோர்வு தரும் - குறள் 105:4 TOP இளித்தக்க (1) இளித்தக்க இன்னா செயினும் களித்தார்க்கு கள் அற்றே கள்வ நின் மார்பு - குறள் 129:8 TOP இளிவந்த (1) இடுக்கண் படினும் இளிவந்த செய்யார் நடுக்கு அற்ற காட்சியவர் - குறள் 66:4 TOP இளிவந்தது (1) ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்தது இல் - குறள் 107:6 TOP இளிவாம் (1) எள்ளின் இளிவாம் என்று எண்ணி அவர் திறம் உள்ளும் உயிர் காதல் நெஞ்சு - குறள் 130:8 TOP இளிவு (2) தெளிவு இலதனை தொடங்கார் இளிவு என்னும் ஏதப்பாடு அஞ்சுபவர் - குறள் 47:4 இன்மை ஒருவற்கு இளிவு அன்று சால்பு என்னும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 99:8 TOP இளைது (1) இளைது ஆக முள் மரம் கொல்க களையுநர் கை கொல்லும் காழ்த்த இடத்து - குறள் 88:9 TOP இளையர் (1) இளையர் இன முறையர் என்று இகழார் நின்ற ஒளியொடு ஒழுகப்படும் - குறள் 70:8 TOP இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் (1) இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் இன்மை இளி வந்த சொல் பிறக்கும் சோர்வு தரும் - குறள் 105:4 TOP இறந்த (3) இவறலும் மாண்பு இறந்த மானமும் மாணா உவகையும் ஏதம் இறைக்கு - குறள் 44:2 இறந்த வெகுளியின் தீதே சிறந்த உவகை மகிழ்ச்சியின் சோர்வு - குறள் 54:1 செறி_தொடி செய்து இறந்த கள்ளம் உறு துயர் தீர்க்கும் மருந்து ஒன்று உடைத்து - குறள் 128:5 TOP இறந்தார் (3) துறந்தாரின் தூய்மை உடையர் இறந்தார் வாய் இன்னா சொல் நோற்கிற்பவர் - குறள் 16:9 இறந்தார் இறந்தார் அனையர் சினத்தை துறந்தார் துறந்தார் துணை - குறள் 31:10 TOP இறந்தார்க்கும் (1) துறந்தார்க்கும் துவ்வாதவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் இல்வாழ்வான் என்பான் துணை - குறள் 5:2 TOP இறந்தாரை (1) துறந்தார் பெருமை துணை கூறின் வையத்து இறந்தாரை எண்ணிக்கொண்டு அற்று - குறள் 3:2 TOP இறந்து (7) களவினால் ஆகிய ஆக்கம் அளவு இறந்து ஆவது போல கெடும் - குறள் 29:3 நுனி கொம்பர் ஏறினார் அஃது இறந்து ஊக்கின் உயிர்க்கு இறுதி ஆகிவிடும் - குறள் 48:6 துறந்தார் படிவத்தர் ஆகி இறந்து ஆராய்ந்து என் செயினும் சோர்வு இலது ஒற்று - குறள் 59:6 இறந்து அமைந்த சார்பு உடையர்-ஆயினும் உய்யார் சிறந்து அமைந்த சீரார் செறின் - குறள் 90:10 ஒளி ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளி ஒருவற்கு அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - குறள் 98:1 நிறை அரியர்-மன் அளியர் என்னாது காமம் மறை இறந்து மன்று படும் - குறள் 114:8 நிறை உடையேன் என்பேன்-மன் யானோ என் காமம் மறை இறந்து மன்றுபடும் - குறள் 126:4 TOP இறப்பான் (1) எளிது என இல் இறப்பான் எய்தும் எஞ்ஞான்றும் விளியாது நிற்கும் பழி - குறள் 15:5 TOP இறப்பான்-கண் (1) பகை பாவம் அச்சம் பழி என நான்கும் இகவா ஆம் இல் இறப்பான்-கண் - குறள் 15:6 TOP இறப்பினை (1) பொறுத்தல் இறப்பினை என்றும் அதனை மறத்தல் அதனினும் நன்று - குறள் 16:2 TOP இறப்பே (1) இறப்பே புரிந்த தொழிற்று ஆம் சிறப்பும் தான் சீர்_அல்லவர்-கண் படின் - குறள் 98:7 TOP இறல் (2) இறல் ஈனும் எண்ணாது வெஃகின் விறல் ஈனும் வேண்டாமை என்னும் செருக்கு - குறள் 18:10 உறல் முறையான் உள் பகை தோன்றின் இறல் முறையான் ஏதம் பலவும் தரும் - குறள் 89:5 TOP இறவாநின்ற (1) துறைவன் துறந்தமை தூற்றா-கொல் முன்கை இறை இறவாநின்ற வளை - குறள் 116:7 TOP இறுதி (2) நுனி கொம்பர் ஏறினார் அஃது இறந்து ஊக்கின் உயிர்க்கு இறுதி ஆகிவிடும் - குறள் 48:6 இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவற்கு உறுதி பயப்பது ஆம் தூது - குறள் 69:10 TOP இறும் (1) பீலி பெய் சாகாடும் அச்சு இறும் அ பண்டம் சால மிகுத்து பெயின் - குறள் 48:5 TOP இறுவரை (1) செறுநரை காணின் சுமக்க இறுவரை காணின் கிழக்காம் தலை - குறள் 49:8 TOP இறை (6) முறை செய்து காப்பாற்றும் மன்னவன் மக்கட்கு இறை என்று வைக்கப்படும் - குறள் 39:8 ஓர்ந்து கண்ணோடாது இறை புரிந்து யார் மாட்டும் தேர்ந்து செய்வஃதே முறை - குறள் 55:1 இறை காக்கும் வையகம் எல்லாம் அவனை முறை காக்கும் முட்டா செயின் - குறள் 55:7 இறை கடியன் என்று உரைக்கும் இன்னா சொல் வேந்தன் உறை கடுகி ஒல்லை கெடும் - குறள் 57:4 பொறை ஒருங்கு மேல்வருங்கால் தாங்கி இறைவற்கு இறை ஒருங்கு நேர்வது நாடு - குறள் 74:3 துறைவன் துறந்தமை தூற்றா-கொல் முன்கை இறை இறவாநின்ற வளை - குறள் 116:7 TOP இறைக்கு (2) இவறலும் மாண்பு இறந்த மானமும் மாணா உவகையும் ஏதம் இறைக்கு - குறள் 44:2 தன் குற்றம் நீக்கி பிறர் குற்றம் காண்கிற்பின் என் குற்றம் ஆகும் இறைக்கு - குறள் 44:6 TOP இறைஞ்சினாள் (1) நோக்கினாள் நோக்கி இறைஞ்சினாள் அஃது அவள் யாப்பினுள் அட்டிய நீர் - குறள் 110:3 TOP இறைப்பவர்க்கு (1) மறைப்பேன்-மன் யான் இஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு ஊற்று நீர் போல மிகும் - குறள் 117:1 TOP இறைவற்கு (2) இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவற்கு உறுதி பயப்பது ஆம் தூது - குறள் 69:10 பொறை ஒருங்கு மேல்வருங்கால் தாங்கி இறைவற்கு இறை ஒருங்கு நேர்வது நாடு - குறள் 74:3 TOP இறைவன் (3) இருள் சேர் இரு வினையும் சேரா இறைவன் பொருள் சேர் புகழ் புரிந்தார் மாட்டு - குறள் 1:5 பிறவி பெரும் கடல் நீந்துவர் நீந்தார் இறைவன் அடி சேராதார் - குறள் 1:10 உறின் உயிர் அஞ்சா மறவர் இறைவன் செறினும் சீர் குன்றல் இலர் - குறள் 78:8 TOP இன் (17) இன் சொல் ஆல் ஈரம் அளைஇ படிறு இல ஆம் செம் பொருள் கண்டார் வாய் சொல் - குறள் 10:1 அகன் அமர்ந்து ஈதலின் நன்றே முகன் அமர்ந்து இன் சொலன் ஆக பெறின் - குறள் 10:2 முகத்தான் அமர்ந்து இனிது நோக்கி அகத்தான் ஆம் இன் சொலினதே அறம் - குறள் 10:3 துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்-மாட்டும் இன்புறூஉம் இன் சொலவர்க்கு - குறள் 10:4 பணிவு உடையன் இன் சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு அணி அல்ல மற்று பிற - குறள் 10:5 சிறுமையுள் நீங்கிய இன் சொல் மறுமையும் இம்மையும் இன்பம் தரும் - குறள் 10:8 இன் சொல் இனிது ஈன்றல் காண்பான் எவன்-கொலோ வன் சொல் வழங்குவது - குறள் 10:9 இன்னாது இரக்கப்படுதல் இரந்தவர் இன் முகம் காணும் அளவு - குறள் 23:4 தன் உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான் பிறிது இன் உயிர் நீக்கும் வினை - குறள் 33:7 இன் சொலால் ஈத்து அளிக்க வல்லாற்கு தன் சொலால் தான் கண்டனைத்து இ உலகு - குறள் 39:7 கொடுத்தலும் இன் சொலும் ஆற்றின் அடுக்கிய சுற்றத்தால் சுற்றப்படும் - குறள் 53:5 தன் துணை இன்றால் பகை இரண்டால் தான் ஒருவன் இன் துணையா கொள்க அவற்றின் ஒன்று - குறள் 88:5 அன்பின் விழையார் பொருள் விழையும் ஆய்_தொடியார் இன் சொல் இழுக்கு தரும் - குறள் 92:1 நகை ஈகை இன் சொல் இகழாமை நான்கும் வகை என்ப வாய்மை குடிக்கு - குறள் 96:3 இன் கண் உடைத்து அவர் பார்வல் பிரிவு அஞ்சும் புன்கண் உடைத்தால் புணர்வு - குறள் 116:2 வீழ்வாரின் இன் சொல் பெறாஅது உலகத்து வாழ்வாரின் வன்கணார் இல் - குறள் 120:8 விளியும் என் இன் உயிர் வேறு அல்லேம் என்பார் அளி இன்மை ஆற்ற நினைந்து - குறள் 121:9 TOP இன்பத்துள் (2) இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:9 இன்பத்துள் இன்பம் பயக்கும் இகல் என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின் - குறள் 86:4 TOP இன்பம் (24) அறத்தான் வருவதே இன்பம் மற்று எல்லாம் புறத்த புகழும் இல - குறள் 4:9 மக்கள் மெய் தீண்டல் உடற்கு இன்பம் மற்று அவர் சொல் கேட்டல் இன்பம் செவிக்கு - குறள் 7:5 சிறுமையுள் நீங்கிய இன் சொல் மறுமையும் இம்மையும் இன்பம் தரும் - குறள் 10:8 ஒறுத்தார்க்கு ஒரு நாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்கு பொன்றும் துணையும் புகழ் - குறள் 16:6 சிற்றின்பம் வெஃகி அறன் அல்ல செய்யாரே மற்று இன்பம் வேண்டுபவர் - குறள் 18:3 ஈத்து உவக்கும் இன்பம் அறியார்-கொல் தாம் உடைமை வைத்து இழக்கும் வன்கணவர் - குறள் 23:8 இருள் நீங்கி இன்பம் பயக்கும் மருள் நீங்கி மாசு அறு காட்சியவர்க்கு - குறள் 36:2 இன்பம் இடையறாது ஈண்டும் அவா என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின் - குறள் 37:9 அறம் பொருள் இன்பம் உயிர் அச்சம் நான்கின் திறம் தெரிந்து தேறப்படும் - குறள் 51:1 இன்பம் விழையான் வினை விழைவான் தன் கேளிர் துன்பம் துடைத்து ஊன்றும் தூண் - குறள் 62:5 இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பு என்பான் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:8 இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:9 இன்னாமை இன்பம் என கொளின் ஆகும் தன் ஒன்னார் விழையும் சிறப்பு - குறள் 63:10 துன்பம் உறவரினும் செய்க துணிவு ஆற்றி இன்பம் பயக்கும் வினை - குறள் 67:9 பிணி இன்மை செல்வம் விளைவு இன்பம் ஏமம் அணி என்ப நாட்டிற்கு இ ஐந்து - குறள் 74:8 இன்பத்துள் இன்பம் பயக்கும் இகல் என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடின் - குறள் 86:4 செறுவார்க்கு சேண் இகவா இன்பம் அறிவிலா அஞ்சும் பகைவர் பெறின் - குறள் 87:9 இழிவு அறிந்து உண்பான்-கண் இன்பம் போல் நிற்கும் கழி பேர் இரையான்-கண் நோய் - குறள் 95:6 இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தவை துன்பம் உறாஅ வரின் - குறள் 106:2 இன்பம் கடல் மற்று காமம் அஃது அடும்-கால் துன்பம் அதனின் பெரிது - குறள் 117:6 ஊடலின் உண்டு ஆங்கு ஓர் இன்பம் புணர்வது நீடுவது அன்று-கொல் என்று - குறள் 131:7 ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கு இன்பம் கூடி முயங்க பெறின் - குறள் 133:10 TOP இன்பமும் (1) அறன் ஈனும் இன்பமும் ஈனும் திறன் அறிந்து தீது இன்றி வந்த பொருள் - குறள் 76:4 TOP இன்புற்றார் (1) அன்புற்று அமர்ந்த வழக்கு என்ப வையகத்து இன்புற்றார் எய்தும் சிறப்பு - குறள் 8:5 TOP இன்புற (1) தாம் இன்புறுவது உலகு இன்புற கண்டு காமுறுவர் கற்று அறிந்தார் - குறள் 40:9 TOP இன்புறுவது (1) தாம் இன்புறுவது உலகு இன்புற கண்டு காமுறுவர் கற்று அறிந்தார் - குறள் 40:9 TOP இன்புறூஉம் (1) துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்-மாட்டும் இன்புறூஉம் இன் சொலவர்க்கு - குறள் 10:4 TOP இன்மை (32) உடைமையுள் இன்மை விருந்து ஓம்பல் ஓம்பா மடமை மடவார்-கண் உண்டு - குறள் 9:9 சொல் கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா உள் கோட்டம் இன்மை பெறின் - குறள் 12:9 இன்மையுள் இன்மை விருந்து ஒரால் வன்மையுள் வன்மை மடவார் பொறை - குறள் 16:3 நோய் எல்லாம் நோய் செய்தார் மேலவாம் நோய் செய்யார் நோய் இன்மை வேண்டுபவர் - குறள் 32:10 இயல்பு ஆகும் நோன்பிற்கு ஒன்று இன்மை உடைமை மயல் ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து - குறள் 35:4 தூஉய்மை என்பது அவா இன்மை மற்று அது வாஅய்மை வேண்ட வரும் - குறள் 37:4 ஆகு_ஊழால் தோன்றும் அசைவு இன்மை கைப்பொருள் போகு_ஊழால் தோன்றும் மடி - குறள் 38:1 அரிய கற்று ஆசு அற்றார்-கண்ணும் தெரியும்-கால் இன்மை அரிதே வெளிறு - குறள் 51:3 அன்பு அறிவு தேற்றம் அவா இன்மை இ நான்கும் நன்கு உடையான்-கட்டே தெளிவு - குறள் 52:3 துளி இன்மை ஞாலத்திற்கு எற்று அற்றே வேந்தன் அளி இன்மை வாழும் உயிர்க்கு - குறள் 56:7 முயற்சி திருவினை ஆக்கும் முயற்று இன்மை இன்மை புகுத்திவிடும் - குறள் 62:6 பொறி இன்மை யார்க்கும் பழி அன்று அறிவு அறிந்து ஆள்வினை இன்மை பழி - குறள் 62:8 சொல்லுக சொல்லை பிறிது ஓர் சொல் அ சொல்லை வெல்லும் சொல் இன்மை அறிந்து - குறள் 65:5 பிணி இன்மை செல்வம் விளைவு இன்பம் ஏமம் அணி என்ப நாட்டிற்கு இ ஐந்து - குறள் 74:8 பேதை பெரும் கெழீஇ நட்பின் அறிவுடையார் ஏது இன்மை கோடி உறும் - குறள் 82:6 நாணாமை நாடாமை நார் இன்மை யாது ஒன்றும் பேணாமை பேதை தொழில் - குறள் 84:3 அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிது இன்மை இன்மையா வையாது உலகு - குறள் 85:1 இகல் என்ப எல்லா உயிர்க்கும் பகல் என்னும் பண்பு இன்மை பாரிக்கும் நோய் - குறள் 86:1 இல்லாள்-கண் தாழ்ந்த இயல்பு இன்மை எஞ்ஞான்றும் நல்லாருள் நாணு தரும் - குறள் 91:3 நலத்தின்-கண் நார் இன்மை தோன்றின் அவனை குலத்தின்-கண் ஐயப்படும் - குறள் 96:8 பெருமை பெருமிதம் இன்மை சிறுமை பெருமிதம் ஊர்ந்துவிடல் - குறள் 98:9 இன்மை ஒருவற்கு இளிவு அன்று சால்பு என்னும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 99:8 குலம் சுடும் கொள்கை பிழைப்பின் நலம் சுடும் நாண் இன்மை நின்ற கடை - குறள் 102:9 இன்மை என ஒரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும் - குறள் 105:2 இற்பிறந்தோர்-கண்ணேயும் இன்மை இளி வந்த சொல் பிறக்கும் சோர்வு தரும் - குறள் 105:4 இன்மை இடும்பை இரந்து தீர்வாம் என்னும் வன்மையின் வன்பாட்டது இல் - குறள் 107:3 விளியும் என் இன் உயிர் வேறு அல்லேம் என்பார் அளி இன்மை ஆற்ற நினைந்து - குறள் 121:9 பெரிது ஆற்றி பெட்ப கலத்தல் அரிது ஆற்றி அன்பு இன்மை சூழ்வது உடைத்து - குறள் 128:6 TOP இன்மையா (1) அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிது இன்மை இன்மையா வையாது உலகு - குறள் 85:1 TOP இன்மையின் (3) இன்மையின் இன்னாது உடைமை முறை செய்யா மன்னவன் கோல் கீழ் படின் - குறள் 56:8 இன்மையின் இன்னாதது யாது எனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னாதது - குறள் 105:1 TOP இன்மையும் (1) கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர் கண் உடையார் கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல் - குறள் 58:7 TOP இன்மையுள் (2) இன்மையுள் இன்மை விருந்து ஒரால் வன்மையுள் வன்மை மடவார் பொறை - குறள் 16:3 அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிது இன்மை இன்மையா வையாது உலகு - குறள் 85:1 TOP இன்மையே (1) இன்மையின் இன்னாதது யாது எனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னாதது - குறள் 105:1 TOP இன்றால் (2) தன் துணை இன்றால் பகை இரண்டால் தான் ஒருவன் இன் துணையா கொள்க அவற்றின் ஒன்று - குறள் 88:5 புகழ் இன்றால் புத்தேள் நாட்டு உய்யாதால் என் மற்று இகழ்வார் பின் சென்று நிலை - குறள் 97:6 TOP இன்றி (15) செப்பம் உடையவன் ஆக்கம் சிதைவு இன்றி எச்சத்திற்கு ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 12:2 கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 17:6 நடுவு இன்றி நன் பொருள் வெஃகின் குடி பொன்றி குற்றமும் ஆங்கே தரும் - குறள் 18:1 அரங்கு இன்றி வட்டு ஆடிய அற்றே நிரம்பிய நூல் இன்றி கோட்டி கொளல் - குறள் 41:1 அளவளாவு இல்லாதான் வாழ்க்கை குள வளா கோடு இன்றி நீர் நிறைந்து அற்று - குறள் 53:3 தமர் ஆகி தன் துறந்தார் சுற்றம் அமராமை காரணம் இன்றி வரும் - குறள் 53:9 கடும் சொல்லன் கண் இலன் ஆயின் நெடும் செல்வம் நீடு இன்றி ஆங்கே கெடும் - குறள் 57:6 ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றி தாழாது உஞற்றுபவர் - குறள் 62:10 அறன் ஈனும் இன்பமும் ஈனும் திறன் அறிந்து தீது இன்றி வந்த பொருள் - குறள் 76:4 நட்பிற்கு வீற்றிருக்கை யாது எனின் கொட்பு இன்றி ஒல்லும் வாய் ஊன்றும் நிலை - குறள் 79:9 தீ அளவு அன்றி தெரியான் பெரிது உண்ணின் நோய் அளவு இன்றி படும் - குறள் 95:7 இன்மை என ஒரு பாவி மறுமையும் இம்மையும் இன்றி வரும் - குறள் 105:2 இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 மறைப்பேன்-மன் காமத்தை யானோ குறிப்பு இன்றி தும்மல் போல் தோன்றிவிடும் - குறள் 126:3 TOP இன்றியமையா (1) இன்றியமையா சிறப்பின-ஆயினும் குன்ற வருப விடல் - குறள் 97:1 TOP இன்றியமையாத (1) அன்பு அறிவு ஆராய்ந்த சொல்வன்மை தூது உரைப்பார்க்கு இன்றியமையாத மூன்று - குறள் 69:2 TOP இன்று (13) விண் இன்று பொய்ப்பின் விரி நீர் வியன் உலகத்து உள் நின்று உடற்றும் பசி - குறள் 2:3 நீர் இன்று அமையாது உலகு எனின் யார் யார்க்கும் வான் இன்று அமையாது ஒழுக்கு - குறள் 2:10 வரு விருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை பருவந்து பாழ்படுதல் இன்று - குறள் 9:3 கண் நின்று கண் அற சொல்லினும் சொல்லற்க முன் இன்று பின் நோக்கா சொல் - குறள் 19:4 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 அழிவு இன்று அறைபோகாது ஆகி வழிவந்த வன்கணதுவே படை - குறள் 77:4 மனையாளை அஞ்சும் மறுமை இலாளன் வினை ஆண்மை வீறு எய்தல் இன்று - குறள் 91:4 வழங்குவது உள் வீழ்ந்த-கண்ணும் பழங்குடி பண்பின் தலைப்பிரிதல் இன்று - குறள் 96:5 உண்டார்-கண் அல்லது அடு நறா காமம் போல் கண்டார் மகிழ் செய்தல் இன்று - குறள் 109:10 நாணொடு நல் ஆண்மை பண்டு உடையேன் இன்று உடையேன் காமுற்றார் ஏறும் மடல் - குறள் 114:3 காமம் என ஒன்றோ கண் இன்று என் நெஞ்சத்தை யாமத்தும் ஆளும் தொழில் - குறள் 126:2 இலங்கு_இழாய் இன்று மறப்பின் என் தோள் மேல் கலம் கழியும் காரிகை நீத்து - குறள் 127:2 TOP இன்றும் (1) இன்றும் வருவது-கொல்லோ நெருநலும் கொன்றது போலும் நிரப்பு - குறள் 105:8 TOP இன்றே (2) ஐ உணர்வு எய்திய-கண்ணும் பயம் இன்றே மெய் உணர்வு இல்லாதவர்க்கு - குறள் 36:4 ஆங்கு அமைவு எய்திய-கண்ணும் பயம் இன்றே வேந்து அமைவு இல்லாத நாடு - குறள் 74:10 TOP இன்றேல் (6) மன்னர்க்கு மன்னுதல் செங்கோன்மை அஃது இன்றேல் மன்னாவாம் மன்னர்க்கு ஒளி - குறள் 56:6 பண் என் ஆம் பாடற்கு இயைபு இன்றேல் கண் என் ஆம் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண் - குறள் 58:3 கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃது இன்றேல் புண் என்று உணரப்படும் - குறள் 58:5 பண்பு உடையார் பட்டு உண்டு உலகம் அது இன்றேல் மண் புக்கு மாய்வது மன் - குறள் 100:6 அணி அன்றோ நாண் உடைமை சான்றோர்க்கு அஃது இன்றேல் பிணி அன்றோ பீடு நடை - குறள் 102:4 கவ்வையான் கவ்விது காமம் அது இன்றேல் தவ்வென்னும் தன்மை இழந்து - குறள் 115:4 TOP இன்னம் (1) இனையர் இவர் எமக்கு இன்னம் யாம் என்று புனையினும் புல்லென்னும் நட்பு - குறள் 79:10 TOP இன்னா (25) அழுக்காறு அவா வெகுளி இன்னா சொல் நான்கும் இழுக்கா இயன்றது அறம் - குறள் 4:5 கொன்று அன்ன இன்னா செயினும் அவர் செய்த ஒன்றும் நன்று உள்ள கெடும் - குறள் 11:9 துறந்தாரின் தூய்மை உடையர் இறந்தார் வாய் இன்னா சொல் நோற்கிற்பவர் - குறள் 16:9 உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர் சொல்லும் இன்னா சொல் நோற்பாரின் பின் - குறள் 16:10 அருள் சேர்ந்த நெஞ்சினார்க்கு இல்லை இருள் சேர்ந்த இன்னா உலகம் புகல் - குறள் 25:3 இணர் எரி தோய்வு அன்ன இன்னா செயினும் புணரின் வெகுளாமை நன்று - குறள் 31:8 சிறப்பு ஈனும் செல்வம் பெறினும் பிறர்க்கு இன்னா செய்யாமை மாசு அற்றார் கோள் - குறள் 32:1 கறுத்து இன்னா செய்த அக்கண்ணும் மறுத்து இன்னா செய்யாமை மாசு அற்றார் கோள் - குறள் 32:2 இன்னா செய்தாரை ஒறுத்தல் அவர் நாண நன் நயம் செய்து விடல் - குறள் 32:4 இன்னா என தான் உணர்ந்தவை துன்னாமை வேண்டும் பிறன்-கண் செயல் - குறள் 32:6 தன் உயிர்க்கு இன்னாமை தான் அறிவான் என்-கொலோ மன் உயிர்க்கு இன்னா செயல் - குறள் 32:8 பிறர்க்கு இன்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கு இன்னா பிற்பகல் தாமே வரும் - குறள் 32:9 இறை கடியன் என்று உரைக்கும் இன்னா சொல் வேந்தன் உறை கடுகி ஒல்லை கெடும் - குறள் 57:4 அரும் செவ்வி இன்னா முகத்தான் பெரும் செல்வம் பேஎய் கண்ட அன்னது உடைத்து - குறள் 57:5 முகத்தின் இனிய நகாஅ அகத்து இன்னா வஞ்சரை அஞ்சப்படும் - குறள் 83:4 பகல் கருதி பற்றா செயினும் இகல் கருதி இன்னா செய்யாமை தலை - குறள் 86:2 மிகல் மேவல் மெய் பொருள் காணார் இகல் மேவல் இன்னா அறிவினவர் - குறள் 86:7 நிழல் நீரும் இன்னாத இன்னா தமர் நீரும் இன்னா ஆம் இன்னா செயின் - குறள் 89:1 கூற்றத்தை கையால் விளித்து அற்றால் ஆற்றுவார்க்கு ஆற்றாதார் இன்னா செயல் - குறள் 90:4 இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவே செய்யா-கால் என்ன பயத்ததோ சால்பு - குறள் 99:7 இளித்தக்க இன்னா செயினும் களித்தார்க்கு கள் அற்றே கள்வ நின் மார்பு - குறள் 129:8 TOP இன்னாத (4) இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் கனி இருப்ப காய் கவர்ந்து அற்று - குறள் 10:10 செய்யாமல் செற்றார்க்கும் இன்னாத செய்த பின் உய்யா விழுமம் தரும் - குறள் 32:3 இகலான் ஆம் இன்னாத எல்லம் நகலான் ஆம் நன் நயம் என்னும் செருக்கு - குறள் 86:10 நிழல் நீரும் இன்னாத இன்னா தமர் நீரும் இன்னா ஆம் இன்னா செயின் - குறள் 89:1 TOP இன்னாதது (3) சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதூஉம் ஈதல் இயையா-கடை - குறள் 23:10 இன்மையின் இன்னாதது யாது எனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னாதது - குறள் 105:1 TOP இன்னாதால் (1) ஈன்றாள் முகத்தேயும் இன்னாதால் என் மற்று சான்றோர் முகத்து களி - குறள் 93:3 TOP இன்னாது (8) இன்னாது இரக்கப்படுதல் இரந்தவர் இன் முகம் காணும் அளவு - குறள் 23:4 இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய தாமே தமியர் உணல் - குறள் 23:9 இன்மையின் இன்னாது உடைமை முறை செய்யா மன்னவன் கோல் கீழ் படின் - குறள் 56:8 கனவினும் இன்னாது மன்னோ வினை வேறு சொல் வேறு பட்டார் தொடர்பு - குறள் 82:9 நகையுள்ளும் இன்னாது இகழ்ச்சி பகையுள்ளும் பண்பு உள பாடு அறிவார் மாட்டு - குறள் 100:5 இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியார் பிரிவு - குறள் 116:8 ஒருதலையான் இன்னாது காமம் கா போல இருதலையானும் இனிது - குறள் 120:6 TOP இன்னாதே (1) நல்லார்-கண் பட்ட வறுமையின் இன்னாதே கல்லார்-கண் பட்ட திரு - குறள் 41:8 TOP இன்னாமை (2) தன் உயிர்க்கு இன்னாமை தான் அறிவான் என்-கொலோ மன் உயிர்க்கு இன்னா செயல் - குறள் 32:8 இன்னாமை இன்பம் என கொளின் ஆகும் தன் ஒன்னார் விழையும் சிறப்பு - குறள் 63:10 TOP இன்னான் (1) மனத்தான் ஆம் மாந்தர்க்கு உணர்ச்சி இனத்தான் ஆம் இன்னான் எனப்படும் சொல் - குறள் 46:3 TOP இன்னும் (2) துன்னா துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமோ இன்னும் இழத்தும் கவின் - குறள் 125:10 உரன் நசைஇ உள்ளம் துணை அக சென்றார் வரல் நசைஇ இன்னும் உளேன் - குறள் 127:3 TOP இன (5) மன தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும் இன தூய்மை தூவா வரும் - குறள் 46:5 மன நலம் மன் உயிர்க்கு ஆக்கம் இன நலம் எல்லா புகழும் தரும் - குறள் 46:7 மன நலம் நன்கு உடையர்-ஆயினும் சான்றோர்க்கு இன நலம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 46:8 மன நலத்தின் ஆகும் மறுமை மற்று அஃதும் இன நலத்தின் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 46:9 இளையர் இன முறையர் என்று இகழார் நின்ற ஒளியொடு ஒழுகப்படும் - குறள் 70:8 TOP இனத்தனாய் (1) தக்கார் இனத்தனாய் தான் ஒழுக வல்லனை செற்றார் செயக்கிடந்தது இல் - குறள் 45:6 TOP இனத்தான் (1) மனத்தான் ஆம் மாந்தர்க்கு உணர்ச்சி இனத்தான் ஆம் இன்னான் எனப்படும் சொல் - குறள் 46:3 TOP இனத்தின் (2) நல் இனத்தின் ஊங்கும் துணை இல்லை தீ இனத்தின் அல்லற்படுப்பதூஉம் இல் - குறள் 46:10 TOP இனத்து (3) நிலத்து இயல்பான் நீர் திரிந்து அற்று ஆகும் மாந்தர்க்கு இனத்து இயல்பது ஆகும் அறிவு - குறள் 46:2 மனத்து உளது போல காட்டி ஒருவற்கு இனத்து உளது ஆகும் அறிவு - குறள் 46:4 இனத்து ஆற்றி எண்ணாத வேந்தன் சினத்து ஆற்றி சீறின் சிறுகும் திரு - குறள் 57:8 TOP இனத்தொடு (1) தெரிந்த இனத்தொடு தேர்ந்து எண்ணி செய்வார்க்கு அரும் பொருள் யாது ஒன்றும் இல் - குறள் 47:2 TOP இனம் (5) சினம் என்னும் சேர்ந்தாரை கொல்லி இனம் என்னும் ஏம புணையை சுடும் - குறள் 31:6 மனம் தூயார்க்கு எச்சம் நன்று ஆகும் இனம் தூயார்க்கு இல்லை நன்று ஆகா வினை - குறள் 46:6 இனம் போன்று இனம் அல்லார் கேண்மை மகளிர் மனம் போல வேறுபடும் - குறள் 83:2 மனம் மாணா உள் பகை தோன்றின் இனம் மாணா ஏதம் பலவும் தரும் - குறள் 89:4 TOP இனன் (2) குணம் இலனாய் குற்றம் பல் ஆயின் மாற்றார்க்கு இனன் இலன் ஆம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 87:8 இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியார் பிரிவு - குறள் 116:8 TOP இனனும் (1) குணனும் குடிமையும் குற்றமும் குன்றா இனனும் அரிந்து யாக்க நட்பு - குறள் 80:3 TOP இனி (2) பண்டு அறியேன் கூற்று என்பதனை இனி அறிந்தேன் பெண் தகையான் பேர் அமர் கட்டு - குறள் 109:3 இனி அன்ன நின்னொடு சூழ்வார் யார் நெஞ்சே துனி செய்து துவ்வாய் காண் மற்று - குறள் 130:4 TOP இனிது (20) குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப தம் மக்கள் மழலை சொல் கேளாதவர் - குறள் 7:6 தம்மின் தம் மக்கள் அறிவுடைமை மா நிலத்து மன் உயிர்க்கு எல்லாம் இனிது - குறள் 7:8 முகத்தான் அமர்ந்து இனிது நோக்கி அகத்தான் ஆம் இன் சொலினதே அறம் - குறள் 10:3 இன் சொல் இனிது ஈன்றல் காண்பான் எவன்-கொலோ வன் சொல் வழங்குவது - குறள் 10:9 அறம் கூறான் அல்ல செயினும் ஒருவன் புறம் கூறான் என்றல் இனிது - குறள் 19:1 சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதூஉம் ஈதல் இயையா-கடை - குறள் 23:10 விரைந்து தொழில் கேட்கும் ஞாலம் நிரந்து இனிது சொல்லுதல் வல்லார் பெறின் - குறள் 65:8 கான முயல் எய்த அம்பினில் யானை பிழைத்த வேல் ஏந்தல் இனிது - குறள் 78:2 பருகுவார் போலினும் பண்பு இலார் கேண்மை பெருகலின் குன்றல் இனிது - குறள் 82:1 பெரிது இனிது பேதையார் கேண்மை பிரிவின்-கண் பீழை தருவது ஒன்று இல் - குறள் 84:9 இகலின் மிக இனிது என்பவன் வாழ்க்கை தவலும் கெடலும் நணித்து - குறள் 86:6 வழி நோக்கான் வாய்ப்பன செய்யான் பழி நோக்கான் பண்பு இலன் பற்றார்க்கு இனிது - குறள் 87:5 களி-தொறும் கள் உண்டல் வேட்ட அற்றால் காமம் வெளிப்படும்-தோறும் இனிது - குறள் 115:5 ஒருதலையான் இன்னாது காமம் கா போல இருதலையானும் இனிது - குறள் 120:6 உள்ளினும் தீரா பெரு மகிழ் செய்தலால் கள்ளினும் காமம் இனிது - குறள் 121:1 நனவினான் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவும் தான் கண்ட பொழுதே இனிது - குறள் 122:5 நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும் வீழுநர்-கண்ணே இனிது - குறள் 131:9 உணலினும் உண்டது அறல் இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது - குறள் 133:6 TOP இனிது-கொல் (1) தாம் வீழ்வார் மென் தோள் துயிலின் இனிது-கொல் தாமரைக்கண்ணான்_உலகு - குறள் 111:3 TOP இனிதே (5) அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதே தம் மக்கள் சிறு கை அளாவிய கூழ் - குறள் 7:4 வீழும் இருவர்க்கு இனிதே வளி-இடை போழ படாஅ முயக்கு - குறள் 111:8 ஓஒ இனிதே எமக்கு இ நோய் செய்த கண் தாஅம் இதற்பட்டது - குறள் 118:6 எனைத்து ஒன்று இனிதே காண் காமம் தாம் வீழ்வார் நினைப்ப வருவது ஒன்று இல் - குறள் 121:2 நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும் வீழுநர்-கண்ணே இனிது - குறள் 131:9 TOP இனிய (4) அல்லவை தேய அறம் பெருகும் நல்லவை நாடி இனிய சொலின் - குறள் 10:6 இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் கனி இருப்ப காய் கவர்ந்து அற்று - குறள் 10:10 முகத்தின் இனிய நகாஅ அகத்து இன்னா வஞ்சரை அஞ்சப்படும் - குறள் 83:4 நசைஇயார் நல்கார் எனினும் அவர் மாட்டு இசையும் இனிய செவிக்கு - குறள் 120:9 TOP இனியது (1) தெள் நீர் அடு புற்கை-ஆயினும் தாள் தந்தது உண்ணலின் ஊங்கு இனியது இல் - குறள் 107:5 TOP இனியவே (1) இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவே செய்யா-கால் என்ன பயத்ததோ சால்பு - குறள் 99:7 TOP இனியார் (1) இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியார் பிரிவு - குறள் 116:8 TOP இனை (1) இனை துணைத்து என்பது ஒன்று இல்லை விருந்தின் துணை துணை வேள்வி பயன் - குறள் 9:7 TOP இனையர் (1) இனையர் இவர் எமக்கு இன்னம் யாம் என்று புனையினும் புல்லென்னும் நட்பு - குறள் 79:10 TOP