மே - முதல் சொற்கள் மேக 1 மேய்ந்த 1 மேல் 15 மேல்வரினும் 1 மேல்வருங்கால் 1 மேல்வாரா 1 மேலர் 1 மேலவாம் 1 மேலாயவர் 1 மேவல் 2 மேவற்க 1 மேவன 1 மேவார் 1 மேற்கொண்டாரின் 1 மேற்கொண்டு 3 மேற்கொள்பவர் 1 மேற்கொள்பவற்கு 1 மேற்கொள்வது 2 மேற்கொளின் 1 மேற்கொளீஇ 1 மேற்சென்று 2 மேற்றே 1 மேன்மேல் 1 மேன்மை 1 மேனி 5

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். மேக (1) வலியார்க்கு மாறு ஏற்றல் ஓம்புக ஓம்பா மெலியார் மேல் மேக பகை - குறள் 87:1 TOP மேய்ந்த (1) வலி இல் நிலைமையான் வல் உருவம் பெற்றம் புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்த அற்று - குறள் 28:3 TOP மேல் (15) நல்லாறு எனினும் கொளல் தீது மேல் உலகம் இல் எனினும் ஈதலே நன்று - குறள் 23:2 உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவார் மேல் நிற்கும் புகழ் - குறள் 24:2 வலியார் முன் தன்னை நினைக்க தான் தன்னின் மெலியார் மேல் செல்லும் இடத்து - குறள் 25:10 கொல்லாமை மேற்கொண்டு ஒழுகுவான் வாழ்நாள் மேல் செல்லாது உயிர் உண்ணும் கூற்று - குறள் 33:6 மேல் பிறந்தார்-ஆயினும் கல்லாதார் கீழ் பிறந்தும் கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு - குறள் 41:9 இலக்கம் உடம்பு இடும்பைக்கு என்று கலக்கத்தை கையாறா கொள்ளாதாம் மேல் - குறள் 63:7 வலியார்க்கு மாறு ஏற்றல் ஓம்புக ஓம்பா மெலியார் மேல் மேக பகை - குறள் 87:1 மேல் இருந்தும் மேல் அல்லார் மேல் அல்லர் கீழ் இருந்தும் கீழ் அல்லார் கீழ் அல்லவர் - குறள் 98:3 உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர் மேல் வடு காண வற்று ஆகும் கீழ் - குறள் 108:9 கடாஅ களிற்றின் மேல் கண் படாம் மாதர் படாஅ முலை மேல் துகில் - குறள் 109:7 அவர் தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்து என் மேனி மேல் ஊரும் பசப்பு - குறள் 119:2 இலங்கு_இழாய் இன்று மறப்பின் என் தோள் மேல் கலம் கழியும் காரிகை நீத்து - குறள் 127:2 TOP மேல்வரினும் (1) கூற்று உடன்று மேல்வரினும் கூடி எதிர் நிற்கும் ஆற்றலதுவே படை - குறள் 77:5 TOP மேல்வருங்கால் (1) பொறை ஒருங்கு மேல்வருங்கால் தாங்கி இறைவற்கு இறை ஒருங்கு நேர்வது நாடு - குறள் 74:3 TOP மேல்வாரா (1) நா செற்று விக்குள் மேல்வாரா முன் நல் வினை மேற்சென்று செய்யப்படும் - குறள் 34:5 TOP மேலர் (1) துஞ்சும்-கால் தோள் மேலர் ஆகி விழிக்கும்-கால் நெஞ்சத்தர் ஆவர் விரைந்து - குறள் 122:8 TOP மேலவாம் (1) நோய் எல்லாம் நோய் செய்தார் மேலவாம் நோய் செய்யார் நோய் இன்மை வேண்டுபவர் - குறள் 32:10 TOP மேலாயவர் (1) நாண் வேலி கொள்ளாது-மன்னோ வியல் ஞாலம் பேணலர் மேலாயவர் - குறள் 102:6 TOP மேவல் (2) மிகல் மேவல் மெய் பொருள் காணார் இகல் மேவல் இன்னா அறிவினவர் - குறள் 86:7 TOP மேவற்க (1) நோவற்க நொந்தது அறியார்க்கு மேவற்க மென்மை பகைவர் அகத்து - குறள் 88:7 TOP மேவன (1) தேவர் அனையர் கயவர் அவரும் தாம் மேவன செய்து ஒழுகலான் - குறள் 108:3 TOP மேவார் (1) ஈவார்-கண் என் உண்டாம் தோற்றம் இரந்து கோள் மேவார் இலாஅ-கடை - குறள் 106:9 TOP மேற்கொண்டாரின் (1) கொலை மேற்கொண்டாரின் கொடிதே அலை மேற்கொண்டு அல்லவை செய்து ஒழுகும் வேந்து - குறள் 56:1 TOP மேற்கொண்டு (3) கொல்லாமை மேற்கொண்டு ஒழுகுவான் வாழ்நாள் மேல் செல்லாது உயிர் உண்ணும் கூற்று - குறள் 33:6 கொலை மேற்கொண்டாரின் கொடிதே அலை மேற்கொண்டு அல்லவை செய்து ஒழுகும் வேந்து - குறள் 56:1 கல்லாத மேற்கொண்டு ஒழுகல் கசடு அற வல்லதூஉம் ஐயம் தரும் - குறள் 85:5 TOP மேற்கொள்பவர் (1) அவை அறியார் சொல்லல் மேற்கொள்பவர் சொல்லின் வகை அறியார் வல்லதூஉம் இல் - குறள் 72:3 TOP மேற்கொள்பவற்கு (1) கடன் என்ப நல்லவை எல்லாம் கடன் அறிந்து சான்றாண்மை மேற்கொள்பவற்கு - குறள் 99:1 TOP மேற்கொள்வது (2) தவமும் தவம் உடையார்க்கு ஆகும் அவம் அதனை அஃது இலார் மேற்கொள்வது - குறள் 27:2 கரப்பு இலார் வையகத்து உண்மையான் கண் நின்று இரப்பவர் மேற்கொள்வது - குறள் 106:5 TOP மேற்கொளின் (1) பொய்படும் ஒன்றோ புனை பூணும் கை அறியா பேதை வினை மேற்கொளின் - குறள் 84:6 TOP மேற்கொளீஇ (1) பொருள் கெடுத்து பொய் மேற்கொளீஇ அருள் கெடுத்து அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது - குறள் 94:8 TOP மேற்சென்று (2) நா செற்று விக்குள் மேல்வாரா முன் நல் வினை மேற்சென்று செய்யப்படும் - குறள் 34:5 நகுதல் பொருட்டு அன்று நட்டல் மிகுதி-கண் மேற்சென்று இடித்தல் பொருட்டு - குறள் 79:4 TOP மேற்றே (1) அமர் அகத்து வன்கண்ணர் போல தமர் அகத்தும் ஆற்றுவார் மேற்றே பொறை - குறள் 103:7 TOP மேன்மேல் (1) அவா இல்லார்க்கு இல் ஆகும் துன்பம் அஃது உண்டேல் தவாஅது மேன்மேல் வரும் - குறள் 37:8 TOP மேன்மை (1) ஒழுக்கத்தின் எய்துவர் மேன்மை இழுக்கத்தின் எய்துவர் எய்தா பழி - குறள் 14:7 TOP மேனி (5) முறி மேனி முத்தம் முறுவல் வெறி நாற்றம் வேல் உண்கண் வேத்தோள் அவட்கு - குறள் 112:3 அவர் தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்து என் மேனி மேல் ஊரும் பசப்பு - குறள் 119:2 உவக்காண் எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண் என் மேனி பசப்பு ஊர்வது - குறள் 119:5 பசக்க-மன் பட்டு ஆங்கு என் மேனி நயப்பித்தார் நன் நிலையர் ஆவர் எனின் - குறள் 119:9 நெருநற்று சென்றார் எம் காதலர் யாமும் எழு நாளேம் மேனி பசந்து - குறள் 128:8 TOP