பொ - முதல் சொற்கள் பொச்சாந்தார் 1 பொச்சாந்தும் 2 பொச்சாப்பார்க்கு 1 பொச்சாப்பு 3 பொச்சாவா 1 பொத்துப்படும் 1 பொதிந்து 1 பொது 4 பொய் 3 பொய்த்த 1 பொய்த்தல் 1 பொய்த்து 2 பொய்ப்பின் 1 பொய்படும் 1 பொய்ம்மை 1 பொய்ம்மையும் 1 பொய்யற்க 1 பொய்யா 2 பொய்யாது 1 பொய்யாமை 4 பொரு 1 பொருத்தலும் 1 பொருத 1 பொருது 1 பொருள் 58 பொருள்_பெண்டிர் 1 பொருள்_பொருளார் 1 பொருள 1 பொருளா 1 பொருளாக 2 பொருளார் 1 பொருளான் 3 பொருளும் 8 பொருளை 3 பொருளையும் 1 பொல்லாத 1 பொழுதின் 2 பொழுது 2 பொழுதே 1 பொள்ளென 1 பொறி 2 பொறியின் 1 பொறுக்கும் 1 பொறுத்த 1 பொறுத்தல் 2 பொறுத்தார்க்கு 1 பொறுத்தாரை 1 பொறுத்தாற்றும் 1 பொறுத்தானொடு 1 பொறுத்து 1 பொறேன் 1 பொறை 8 பொறையுடைமை 1 பொன் 4 பொன்றா 1 பொன்றாது 1 பொன்றாமை 1 பொன்றி 1 பொன்றுங்கால் 1 பொன்றும் 1

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். பொச்சாந்தார் (1) பொருள் நீங்கி பொச்சாந்தார் என்பர் அருள் நீங்கி அல்லவை செய்து ஒழுகுவார் - குறள் 25:6 TOP பொச்சாந்தும் (2) பொருள் தீர்ந்த பொச்சாந்தும் சொல்லார் மருள் தீர்ந்த மாசு அறு காட்சியவர் - குறள் 20:9 புல் அவையுள் பொச்சாந்தும் சொல்லற்க நல் அவையுள் நன்கு செல சொல்லுவார் - குறள் 72:9 TOP பொச்சாப்பார்க்கு (1) பொச்சாப்பார்க்கு இல்லை புகழ்மை அது உலகத்து எப்பால் நூலோர்க்கும் துணிவு - குறள் 54:3 TOP பொச்சாப்பு (3) அருள் கருதி அன்புடையார் ஆதல் பொருள் கருதி பொச்சாப்பு பார்ப்பார்-கண் இல் - குறள் 29:5 பொச்சாப்பு கொல்லும் புகழை அறிவினை நிச்சம் நிரப்பு கொன்றாங்கு - குறள் 54:2 அச்சம் உடையார்க்கு அரண் இல்லையாங்கு இல்லை பொச்சாப்பு உடையார்க்கு நன்கு - குறள் 54:4 TOP பொச்சாவா (1) அரிய என்று ஆகாத இல்லை பொச்சாவா கருவியான் போற்றி செயின் - குறள் 54:7 TOP பொத்துப்படும் (1) ஆற்றின் வருந்தா வருத்தம் பலர் நின்று போற்றினும் பொத்துப்படும் - குறள் 47:8 TOP பொதிந்து (1) ஒறுத்தாரை ஒன்றாக வையாரே வைப்பர் பொறுத்தாரை பொன் போல் பொதிந்து - குறள் 16:5 TOP பொது (4) பொது நோக்கான் வேந்தன் வரிசையா நோக்கின் அது நோக்கி வாழ்வார் பலர் - குறள் 53:8 பொது நலத்தார் புன் நலம் தோயார் மதி நலத்தின் மாண்ட அறிவினவர் - குறள் 92:5 ஏதிலார் போல பொது நோக்கு நோக்குதல் காதலார்-கண்ணே உள - குறள் 110:9 பெண்ணியலார் எல்லாரும் கண்ணின் பொது உண்பர் நண்ணேன் பரத்த நின் மார்பு - குறள் 132:1 TOP பொய் (3) பொறி வாயில் ஐந்து அவித்தான் பொய் தீர் ஒழுக்க நெறிநின்றார் நீடு வாழ்வார் - குறள் 1:6 பொருள் கெடுத்து பொய் மேற்கொளீஇ அருள் கெடுத்து அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது - குறள் 94:8 கலந்து உணர்த்தும் காதலர் கண்டால் புலந்து உணராய் பொய் காய்வு காய்தி என் நெஞ்சு - குறள் 125:6 TOP பொய்த்த (1) தன் நெஞ்சு அறிவது பொய்யற்க பொய்த்த பின் தன் நெஞ்சே தன்னை சுடும் - குறள் 30:3 TOP பொய்த்தல் (1) உய்த்தல் அறிந்து புனல் பாய்பவரே போல் பொய்த்தல் அறிந்து என் புலந்து - குறள் 129:7 TOP பொய்த்து (2) அறன் அழீஇ அல்லவை செய்தலின் தீதே புறன் அழீஇ பொய்த்து நகை - குறள் 19:2 புறங்கூறி பொய்த்து உயிர் வாழ்தலின் சாதல் அறம் கூறும் ஆக்கம் தரும் - குறள் 19:3 TOP பொய்ப்பின் (1) விண் இன்று பொய்ப்பின் விரி நீர் வியன் உலகத்து உள் நின்று உடற்றும் பசி - குறள் 2:3 TOP பொய்படும் (1) பொய்படும் ஒன்றோ புனை பூணும் கை அறியா பேதை வினை மேற்கொளின் - குறள் 84:6 TOP பொய்ம்மை (1) பொருள்_பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் இருட்டு அறையில் ஏதில் பிணம் தழீஇ அற்று - குறள் 92:3 TOP பொய்ம்மையும் (1) பொய்ம்மையும் வாய்மை இடத்த புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் எனின் - குறள் 30:2 TOP பொய்யற்க (1) தன் நெஞ்சு அறிவது பொய்யற்க பொய்த்த பின் தன் நெஞ்சே தன்னை சுடும் - குறள் 30:3 TOP பொய்யா (2) எல்லா விளக்கும் விளக்கு அல்ல சான்றோர்க்கு பொய்யா விளக்கே விளக்கு - குறள் 30:9 பொருள் என்னும் பொய்யா விளக்கம் இருள் அறுக்கும் எண்ணிய தேயத்து சென்று - குறள் 76:3 TOP பொய்யாது (1) உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன் - குறள் 30:4 TOP பொய்யாமை (4) பொய்யாமை அன்ன புகழ் இல்லை எய்யாமை எல்லா அறமும் தரும் - குறள் 30:6 பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம் பிற செய்யாமை செய்யாமை நன்று - குறள் 30:7 ஒன்றாக நல்லது கொல்லாமை மற்று அதன் பின் சார பொய்யாமை நன்று - குறள் 33:3 TOP பொரு (1) ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொரு தகர் தாக்கற்கு பேரும் தகைத்து - குறள் 49:6 TOP பொருத்தலும் (1) பிரித்தலும் பேணிக்கொளலும் பிரிந்தார் பொருத்தலும் வல்லது அமைச்சு - குறள் 64:3 TOP பொருத (1) அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உட்பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 TOP பொருது (1) அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உட்பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 TOP பொருள் (58) இருள் சேர் இரு வினையும் சேரா இறைவன் பொருள் சேர் புகழ் புரிந்தார்-மாட்டு - குறள் 1:5 தம் பொருள் என்ப தம் மக்கள் அவர் பொருள் தம்தம் வினையான் வரும் - குறள் 7:3 ஒன்றானும் தீச்சொல் பொருள் பயன் உண்டாயின் நன்று ஆகாது ஆகிவிடும் - குறள் 13:8 பிறன் பொருளான் பெட்டு ஒழுகும் பேதைமை ஞாலத்து அறம் பொருள் கண்டார்-கண் இல் - குறள் 15:1 நடுவு இன்றி நன் பொருள் வெஃகின் குடி பொன்றி குற்றமும் ஆங்கே தரும் - குறள் 18:1 அருள் வெஃகி ஆற்றின்-கண் நின்றான் பொருள் வெஃகி பொல்லாத சூழ கெடும் - குறள் 18:6 பொருள் தீர்ந்த பொச்சாந்தும் சொல்லார் மருள் தீர்ந்த மாசு அறு காட்சியவர் - குறள் 20:9 தாள் ஆற்றி தந்த பொருள் எல்லாம் தக்கார்க்கு வேளாண்மை செய்தல்-பொருட்டு - குறள் 22:2 அற்றார் அழி பசி தீர்த்தல் அஃது ஒருவன் பெற்றான் பொருள் வைப்பு உழி - குறள் 23:6 அருள் செல்வம் செல்வத்துள் செல்வம் பொருள் செல்வம் பூரியார்-கண்ணும் உள - குறள் 25:1 பொருள் நீங்கி பொச்சாந்தார் என்பர் அருள் நீங்கி அல்லவை செய்து ஒழுகுவார் - குறள் 25:6 அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகியாங்கு - குறள் 25:7 பொருள் அற்றார் பூப்பர் ஒருகால் அருள் அற்றார் அற்றார் மற்று ஆதல் அரிது - குறள் 25:8 பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருள் ஆட்சி ஆங்கு இல்லை ஊன் தின்பவர்க்கு - குறள் 26:2 அருள் அல்லது யாது எனின் கொல்லாமை கோறல் பொருள் அல்லது அ ஊன் தினல் - குறள் 26:4 அருள் கருதி அன்புடையார் ஆதல் பொருள் கருதி பொச்சாப்பு பார்ப்பார்-கண் இல் - குறள் 29:5 சினத்தை பொருள் என்று கொண்டவன் கேடு நிலத்து அறைந்தான் கை பிழையாது அற்று - குறள் 31:7 பொருள் அல்லவற்றை பொருள் என்று உணரும் மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 36:1 எப்பொருள் எத்தன்மைத்தாயினும் அ பொருள் மெய் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 36:5 கற்று ஈண்டு மெய் பொருள் கண்டார் தலைப்படுவர் மற்று ஈண்டு வாரா நெறி - குறள் 36:6 எப்பொருள் யார் யார் வாய் கேட்பினும் அ பொருள் மெய் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 43:3 எண் பொருள ஆக செல சொல்லி தான் பிறர்-வாய் நுண் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 43:4 தெரிந்த இனத்தொடு தேர்ந்து எண்ணி செய்வார்க்கு அரும் பொருள் யாதொன்றும் இல் - குறள் 47:2 ஆற்றின் அளவு அறிந்து ஈக அது பொருள் போற்றி வழங்கும் நெறி - குறள் 48:7 அறம் பொருள் இன்பம் உயிர் அச்சம் நான்கின் திறம் தெரிந்து தேறப்படும் - குறள் 51:1 தேறற்க யாரையும் தேராது தேர்ந்த பின் தேறுக தேறும் பொருள் - குறள் 51:9 ஒற்றினான் ஒற்றி பொருள் தெரியா மன்னவன் கொற்றம் கொள கிடந்தது இல் - குறள் 59:3 உள்ளம் உடைமை உடைமை பொருள் உடைமை நில்லாது நீங்கிவிடும் - குறள் 60:2 சலத்தால் பொருள் செய்து ஏமாக்கல் பசு மண் கலத்துள் நீர் பெய்து இரீஇய அற்று - குறள் 66:10 பொருள் கருவி காலம் வினை இடனொடு ஐந்தும் இருள் தீர எண்ணி செயல் - குறள் 68:5 ஆற்றுபவர்க்கும் அரண் பொருள் அஞ்சி தன் போற்றுபவர்க்கும் பொருள் - குறள் 75:1 பொருள் அல்லவரை பொருளாக செய்யும் பொருள் அல்லது இல்லை பொருள் - குறள் 76:1 பொருள் என்னும் பொய்யா விளக்கம் இருள் அறுக்கும் எண்ணிய தேயத்து சென்று - குறள் 76:3 அறன் ஈனும் இன்பமும் ஈனும் திறன் அறிந்து தீது இன்றி வந்த பொருள் - குறள் 76:4 அருளொடும் அன்பொடும் வாரா பொருள் ஆக்கம் புல்லார் புரள விடல் - குறள் 76:5 உறு பொருளும் உல்கு பொருளும் தன் ஒன்னார் தெறு பொருளும் வேந்தன் பொருள் - குறள் 76:6 அருள் என்னும் அன்பு ஈன் குழவி பொருள் என்னும் செல்வ செவிலியால் உண்டு - குறள் 76:7 ஒண் பொருள் காழ்ப்ப இயற்றியார்க்கு எண் பொருள் ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு - குறள் 76:10 அன்பின் விழையார் பொருள் விழையும் ஆய்_தொடியார் இன்சொல் இழுக்கு தரும் - குறள் 92:1 பொருள்_பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் இருட்டு அறையில் ஏதில் பிணம் தழீஇ அற்று - குறள் 92:3 பொருள்_பொருளார் புன் நலம் தோயார் அருள் பொருள் ஆயும் அறிவினவர் - குறள் 92:4 கை அறியாமை உடைத்தே பொருள் கொடுத்து மெய் அறியாமை கொளல் - குறள் 93:5 உருள் ஆயம் ஓவாது கூறின் பொருள் ஆயம் போஒய் புறமே படும் - குறள் 94:3 பொருள் கெடுத்து பொய் மேற்கொளீஇ அருள் கெடுத்து அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது - குறள் 94:8 வைத்தான்-வாய் சான்ற பெரும் பொருள் அஃது உண்ணான் செத்தான் செயக்கிடந்தது இல் - குறள் 101:1 அன்பு ஒரீஇ தற்செற்று அறம் நோக்காது ஈட்டிய ஒண் பொருள் கொள்வார் பிறர் - குறள் 101:9 நன் பொருள் நன்கு உணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார் சொல் பொருள் சோர்வு படும் - குறள் 105:6 பொருள் மாலையாளரை உள்ளி மருள் மாலை மாயும் என் மாயா உயிர் - குறள் 123:10 TOP பொருள்_பெண்டிர் (1) பொருள்_பெண்டிர் பொய்ம்மை முயக்கம் இருட்டு அறையில் ஏதில் பிணம் தழீஇ அற்று - குறள் 92:3 TOP பொருள்_பொருளார் (1) பொருள்_பொருளார் புன் நலம் தோயார் அருள் பொருள் ஆயும் அறிவினவர் - குறள் 92:4 TOP பொருள (1) எண் பொருள ஆக செல சொல்லி தான் பிறர்-வாய் நுண் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 43:4 TOP பொருளா (1) காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம் அதனின் ஊங்கு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 13:2 TOP பொருளாக (2) குற்றமே காக்க பொருளாக குற்றமே அற்றம் தரூஉம் பகை - குறள் 44:4 பொருள் அல்லவரை பொருளாக செய்யும் பொருள் அல்லது இல்லை பொருள் - குறள் 76:1 TOP பொருளார் (1) பொருள்_பொருளார் புன் நலம் தோயார் அருள் பொருள் ஆயும் அறிவினவர் - குறள் 92:4 TOP பொருளான் (3) பிறன் பொருளான் பெட்டு ஒழுகும் பேதைமை ஞாலத்து அறம் பொருள் கண்டார்-கண் இல் - குறள் 15:1 பெரும் பொருளான் பெட்டக்கது ஆகி அரும் கேட்டால் ஆற்ற விளைவது நாடு - குறள் 74:2 பொருளான் ஆம் எல்லாம் என்று ஈயாது இவறும் மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 101:2 TOP பொருளும் (8) திறன் அறிந்து சொல்லுக சொல்லை அறனும் பொருளும் அதனின் ஊங்கு இல் - குறள் 65:4 எல்லா பொருளும் உடைத்தாய் இடத்து உதவும் நல் ஆள் உடையது அரண் - குறள் 75:6 உறு பொருளும் உல்கு பொருளும் தன் ஒன்னார் தெறு பொருளும் வேந்தன் பொருள் - குறள் 76:6 வகை மாண்ட வாழ்க்கையும் வான் பொருளும் என் ஆம் தகை மாண்ட தக்கார் செறின் - குறள் 90:7 மனை விழைவார் மாண் பயன் எய்தார் வினை விழைவார் வேண்டா பொருளும் அது - குறள் 91:1 அற வினையும் ஆன்ற பொருளும் பிற வினையும் பெண் ஏவல் செய்வார்-கண் இல் - குறள் 91:9 TOP பொருளை (3) உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன் பொருளை கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - குறள் 29:2 எப்பொருளும் ஓரார் தொடரார் மற்று அ பொருளை விட்டக்கால் கேட்க மறை - குறள் 70:5 செய்க பொருளை செறுநர் செருக்கு அறுக்கும் எஃகு அதனின் கூரியது இல் - குறள் 76:9 TOP பொருளையும் (1) ஒற்று ஒற்றி தந்த பொருளையும் மற்றும் ஓர் ஒற்றினால் ஒற்றி கொளல் - குறள் 59:8 TOP பொல்லாத (1) அருள் வெஃகி ஆற்றின்-கண் நின்றான் பொருள் வெஃகி பொல்லாத சூழ கெடும் - குறள் 18:6 TOP பொழுதின் (2) ஈன்ற பொழுதின் பெரிது உவக்கும் தன் மகனை சான்றோன் என கேட்ட தாய் - குறள் 7:9 வேட்ட பொழுதின் அவை அவை போலுமே தோட்டு ஆர் கதுப்பினாள் தோள் - குறள் 111:5 TOP பொழுது (2) பகல் வெல்லும் கூகையை காக்கை இகல் வெல்லும் வேந்தர்க்கு வேண்டும் பொழுது - குறள் 49:1 மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை நீ வாழி பொழுது - குறள் 123:1 TOP பொழுதே (1) நனவினான் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவும் தான் கண்ட பொழுதே இனிது - குறள் 122:5 TOP பொள்ளென (1) பொள்ளென ஆங்கே புறம் வேரார் காலம் பார்த்து உள் வேர்ப்பர் ஒள்ளியவர் - குறள் 49:7 TOP பொறி (2) பொறி வாயில் ஐந்து அவித்தான் பொய் தீர் ஒழுக்க நெறிநின்றார் நீடு வாழ்வார் - குறள் 1:6 பொறி இன்மை யார்க்கும் பழி அன்று அறிவு அறிந்து ஆள்வினை இன்மை பழி - குறள் 62:8 TOP பொறியின் (1) கோள்_இல் பொறியின் குணம் இலவே எண்_குணத்தான் தாளை வணங்கா தலை - குறள் 1:9 TOP பொறுக்கும் (1) செவி கைப்ப சொல் பொறுக்கும் பண்பு உடை வேந்தன் கவி கை கீழ் தங்கும் உலகு - குறள் 39:9 TOP பொறுத்த (1) வசை இலா வண் பயன் குன்றும் இசை இலா யாக்கை பொறுத்த நிலம் - குறள் 24:9 TOP பொறுத்தல் (2) அகழ்வாரை தாங்கும் நிலம் போல தம்மை இகழ்வார் பொறுத்தல் தலை - குறள் 16:1 பொறுத்தல் இறப்பினை என்றும் அதனை மறத்தல் அதனினும் நன்று - குறள் 16:2 TOP பொறுத்தார்க்கு (1) ஒறுத்தார்க்கு ஒரு நாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்கு பொன்றும் துணையும் புகழ் - குறள் 16:6 TOP பொறுத்தாரை (1) ஒறுத்தாரை ஒன்றாக வையாரே வைப்பர் பொறுத்தாரை பொன் போல் பொதிந்து - குறள் 16:5 TOP பொறுத்தாற்றும் (1) ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார்-கண்ணும் கண்ணோடி பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை - குறள் 58:9 TOP பொறுத்தானொடு (1) அறத்து ஆறு இது என வேண்டா சிவிகை பொறுத்தானொடு ஊர்ந்தானிடை - குறள் 4:7 TOP பொறுத்து (1) உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணி அஃது ஆற்றாது எழுவாரை எல்லாம் பொறுத்து - குறள் 104:2 TOP பொறேன் (1) காமம் விடு ஒன்றோ நாண் விடு நல் நெஞ்சே யானோ பொறேன் இ இரண்டு - குறள் 125:7 TOP பொறை (8) இன்மையுள் இன்மை விருந்து ஒரால் வன்மையுள் வன்மை மடவார் பொறை - குறள் 16:3 அறன் நோக்கி ஆற்றும்-கொல் வையம் புறன் நோக்கி புன்சொல் உரைப்பான் பொறை - குறள் 19:9 கல்லார் பிணிக்கும் கடும் கோல் அது அல்லது இல்லை நிலக்கு பொறை - குறள் 57:10 கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃது இலார் உண்மை நிலைக்கு பொறை - குறள் 58:2 பொறை ஒருங்கு மேல்வருங்கால் தாங்கி இறைவற்கு இறை ஒருங்கு நேர்வது நாடு - குறள் 74:3 சான்றவர் சான்றாண்மை குன்றின் இரு நிலம் தான் தாங்காது-மன்னோ பொறை - குறள் 99:10 ஈட்டம் இவறி இசை வேண்டா ஆடவர் தோற்றம் நிலக்கு பொறை - குறள் 101:3 அமரகத்து வன்கண்ணர் போல தமர் அகத்தும் ஆற்றுவார் மேற்றே பொறை - குறள் 103:7 TOP பொறையுடைமை (1) நிறையுடைமை நீங்காமை வேண்டின் பொறையுடைமை போற்றி ஒழுகப்படும் - குறள் 16:4 TOP பொன் (4) ஒறுத்தாரை ஒன்றாக வையாரே வைப்பர் பொறுத்தாரை பொன் போல் பொதிந்து - குறள் 16:5 சுட சுடரும் பொன் போல் ஒளிவிடும் துன்பம் சுடச்சுட நோற்கிற்பவர்க்கு - குறள் 27:7 அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உட்பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 வேண்டற்க வென்றிடினும் சூதினை வென்றதூஉம் தூண்டில் பொன் மீன் விழுங்கி அற்று - குறள் 94:1 TOP பொன்றா (1) அன்று அறிவாம் என்னாது அறம் செய்க மற்று அது பொன்றுங்கால் பொன்றா துணை - குறள் 4:6 TOP பொன்றாது (1) ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழ் அல்லால் பொன்றாது நிற்பது ஒன்று இல் - குறள் 24:3 TOP பொன்றாமை (1) ஒன்றாமை ஒன்றியார்-கண் படின் எஞ்ஞான்றும் பொன்றாமை ஒன்றல் அரிது - குறள் 89:6 TOP பொன்றி (1) நடுவு இன்றி நன் பொருள் வெஃகின் குடி பொன்றி குற்றமும் ஆங்கே தரும் - குறள் 18:1 TOP பொன்றுங்கால் (1) அன்று அறிவாம் என்னாது அறம் செய்க மற்று அது பொன்றுங்கால் பொன்றா துணை - குறள் 4:6 TOP பொன்றும் (1) ஒறுத்தார்க்கு ஒரு நாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்கு பொன்றும் துணையும் புகழ் - குறள் 16:6 TOP