உ - முதல் சொற்கள் உக்க 1 உக்க-கால் 1 உகாஅமை 1 உஞற்று 2 உஞற்றுபவர் 1 உஞற்றுபவர்க்கு 1 உட்க 1 உட்கும் 1 உட்பகையும் 1 உடம்பாடு 1 உடம்பின் 3 உடம்பினுள் 1 உடம்பு 4 உடம்பும் 2 உடம்பொடு 2 உடல் 1 உடற்கு 1 உடற்றுபவர் 1 உடற்றும் 1 உடன் 3 உடன்று 1 உடுக்கை 1 உடுப்பதூஉம் 2 உடை 9 உடைக்கும் 4 உடைத்தாய் 1 உடைத்தால் 1 உடைத்து 34 உடைத்தே 1 உடைந்ததே 1 உடைந்து 1 உடைமை 21 உடைமையுள் 1 உடைய 5 உடையது 5 உடையம் 1 உடையர் 5 உடையர்-ஆயினும் 2 உடையரேனும் 1 உடையரோ 1 உடையவர் 1 உடையவர்க்கு 1 உடையவன் 1 உடையள் 1 உடையன் 1 உடையாட்கு 1 உடையார் 15 உடையார்க்கு 6 உடையாளர் 1 உடையாளன் 1 உடையான் 7 உடையான்-கட்டே 2 உடையான்-கண் 2 உடையான்-கண்ணே 1 உடையானை 1 உடையேமோ 1 உடையேன் 3 உண்க 2 உண்கண் 6 உண்டதன் 1 உண்டது 1 உண்டல் 3 உண்டாக 4 உண்டாகும் 1 உண்டாம் 4 உண்டாம்-கொல் 1 உண்டாயின் 1 உண்டாயினும் 1 உண்டார் 1 உண்டார்-கண் 1 உண்டி 1 உண்டு 21 உண்டே 1 உண்டேல் 3 உண்டோ 9 உண்ண 1 உண்ணலின் 1 உண்ணற்க 1 உண்ணா 1 உண்ணாது 1 உண்ணாமை 3 உண்ணார் 1 உண்ணான் 1 உண்ணின் 2 உண்ணும் 4 உண்பதூஉம் 2 உண்பர் 1 உண்பவர் 1 உண்பார் 1 உண்பான் 1 உண்பான்-கண் 1 உண்மை 3 உண்மையான் 3 உணக்கின் 1 உணங்க 1 உணர்க 1 உணர்ச்சி 2 உணர்ச்சியுள் 1 உணர்த்தியும் 1 உணர்த்தும் 1 உணர்தல் 2 உணர்ந்த 1 உணர்ந்தவை 1 உணர்ந்து 5 உணர்ந்தும் 2 உணர்வது 1 உணர்வார் 5 உணர்வாரை 1 உணர்வானை 1 உணர்வின் 1 உணர்வு 2 உணர 1 உணரப்படும் 3 உணரா 4 உணராமை 2 உணராய் 1 உணரின் 1 உணரும் 2 உணல் 1 உணலினும் 1 உணவின் 2 உணவு 1 உணில் 1 உணின் 1 உதவி 5 உதவிக்கு 1 உதவும் 1 உப்பக்கம் 1 உப்பிற்கும் 1 உப்பு 3 உய்க்கிற்பின் 1 உய்க்கும் 2 உய்க்குமே 1 உய்த்தல் 1 உய்த்து 3 உய்த்துவிடும் 2 உய்ப்பது 1 உய்யா 1 உய்யாதால் 1 உய்யார் 2 உய்வர் 1 உய்வு 4 உயர் 1 உயர்ந்த 2 உயர்ந்து 1 உயர்வு 5 உயல் 2 உயல்-பாலது 2 உயிர் 34 உயிர்-இடை 2 உயிர்க்கு 17 உயிர்க்கும் 4 உயிர்த்து 1 உயிர்நிலை 3 உயிர்ப்ப 2 உயிரார் 1 உயிரின் 1 உயிரினும் 1 உயிரும் 2 உயிரை 1 உரம் 2 உரவோர் 2 உரன் 2 உரிமை 2 உரியர் 4 உரியன் 1 உரியார் 1 உரியாள் 1 உரு 2 உருகும் 1 உருவது 1 உருவம் 1 உருவு 1 உருவொடு 1 உருள் 2 உரை 5 உரைக்க 1 உரைக்கல் 1 உரைக்கலான் 1 உரைக்கும் 7 உரைத்தலும் 1 உரைத்து 1 உரைத்தும் 1 உரைப்பது 1 உரைப்பவை 1 உரைப்பாய் 1 உரைப்பார் 1 உரைப்பார்க்கு 1 உரைப்பான் 6 உரையாதார் 1 உரையாமை 1 உல்கு 1 உலகத்தார் 2 உலகத்தார்க்கு 1 உலகத்து 7 உலகத்தும் 1 உலகத்தொடு 1 உலகத்தோடு 1 உலகம் 13 உலகியல் 1 உலகு 30 உலந்த 1 உலைவு 3 உவக்காண் 1 உவக்கும் 2 உவகை 1 உவகையும் 2 உவந்தாரை 1 உவந்து 3 உவப்ப 1 உவப்பது 1 உவப்பினும் 1 உவமை 1 உவரி 1 உழ-தொறூஉம் 1 உழக்கும் 3 உழந்து 1 உழந்தும் 2 உழந்துஉழந்து 1 உழப்பது 2 உழப்பர் 1 உழப்பிக்கும் 1 உழவர் 3 உழவினார் 1 உழவே 1 உழாஅர் 1 உழி 3 உழுது 1 உழுவார் 1 உழை 4 உழைச்செல்வான் 1 உள் 16 உள்வழி 1 உள்ள 11 உள்ளத்தார் 1 உள்ளத்தால் 3 உள்ளத்தின் 1 உள்ளத்து 1 உள்ளத்துள் 2 உள்ளது 8 உள்ளதூஉம் 3 உள்ளப்படும் 1 உள்ளம் 14 உள்ளல் 3 உள்ளலும் 1 உள்ளற்க 1 உள்ளார் 1 உள்ளான் 1 உள்ளான்-கொல் 1 உள்ளி 7 உள்ளிய 1 உள்ளியது 2 உள்ளினும் 3 உள்ளினேன் 1 உள்ளுக 1 உள்ளும் 1 உள்ளுவது 1 உள்ளுவர் 1 உள்ளுவன்-மன் 2 உள்ளுவேன்-மன்ற 1 உள்ளுள் 1 உள்ளூர் 2 உள 15 உளது 3 உளர் 4 உளர்-மன்னோ 1 உளரே 1 உளவாக 1 உளவோ 2 உளன் 2 உளார் 1 உளான் 2 உளி 1 உளேம்-கொல் 1 உளேன் 4 உற்ற 10 உற்ற-கடை 2 உற்ற-கால் 2 உற்றது 1 உற்றவன் 1 உற்றவை 1 உற்றன 1 உற்றார் 2 உற்றார்க்கு 1 உற்றாரும் 1 உற்றால் 1 உற்றான் 1 உற்று 3 உறங்கி 1 உறங்குவது 1 உறல் 1 உறல்-பால 1 உறவரினும் 1 உறாஅ 1 உறாஅதவர் 3 உறாஅதோ 1 உறாஅமை 1 உறாஅர் 1 உறாஅர்க்கு 1 உறின் 3 உறு 6 உறு-தொறு 1 உறுகண் 1 உறுதல் 2 உறுதி 3 உறுப்பினுள் 2 உறுப்பு 7 உறும் 5 உறுவது 2 உறை 5 உறை_பதி 1 உறைந்த 2 உறையும் 2 உறைவது 2 உறைவர் 2

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். உக்க (1) அங்கணத்துள் உக்க அமிழ்து அற்றால் தம் கணத்தர் அல்லார் முன் கோட்டி கொளல் - குறள் 72:10 TOP உக்க-கால் (1) பெறின் என் ஆம் பெற்ற-கால் என் ஆம் உறின் என் ஆம் உள்ளம் உடைந்து உக்க-கால் - குறள் 127:10 TOP உகாஅமை (1) கடாஅ உருவொடு கண் அஞ்சாது யாண்டும் உகாஅமை வல்லதே ஒற்று - குறள் 59:5 TOP உஞற்று (2) குடி மடிந்து குற்றம் பெருகும் மடி மடிந்து மாண்ட உஞற்று இலவர்க்கு - குறள் 61:4 இடி புரிந்து எள்ளும் சொல் கேட்பர் மடி புரிந்து மாண்ட உஞற்று இலர் - குறள் 61:7 TOP உஞற்றுபவர் (1) ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றி தாழாது உஞற்றுபவர் - குறள் 62:10 TOP உஞற்றுபவர்க்கு (1) சூழாமல் தானே முடிவு எய்தும் தம் குடியை தாழாது உஞற்றுபவர்க்கு - குறள் 103:4 TOP உட்க (1) உட்க படாஅர் ஒளி இழப்பர் எஞ்ஞான்றும் கள் காதல் கொண்டு ஒழுகுவார் - குறள் 93:1 TOP உட்கும் (1) ஒள் நுதற்கு ஓஒ உடைந்ததே ஞாட்பினுள் நண்ணாரும் உட்கும் என் பீடு - குறள் 109:8 TOP உட்பகையும் (1) பல் குழுவும் பாழ் செய்யும் உட்பகையும் வேந்து அலைக்கும் கொல் குறும்பும் இல்லது நாடு - குறள் 74:5 TOP உடம்பாடு (1) உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்பொடு உடன் உறைந்த அற்று - குறள் 89:10 TOP உடம்பின் (3) உயிர் உடம்பின் நீக்கியார் என்ப செயிர் உடம்பின் செல்லா தீ வாழ்க்கையவர் - குறள் 33:10 காமமும் நாணும் உயிர் காவா தூங்கும் என் நோனா உடம்பின் அகத்து - குறள் 117:3 TOP உடம்பினுள் (1) புக்கில் அமைந்தின்று-கொல்லோ உடம்பினுள் துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு - குறள் 34:10 TOP உடம்பு (4) அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃது இலார்க்கு என்பு தோல் போர்த்த உடம்பு - குறள் 8:10 இலக்கம் உடம்பு இடும்பைக்கு என்று கலக்கத்தை கையாறா கொள்ளாதாம் மேல் - குறள் 63:7 அற்றால் அளவு அறிந்து உண்க அஃது உடம்பு பெற்றான் நெடிது உய்க்கும் ஆறு - குறள் 95:3 இடும்பைக்கே கொள்கலம்-கொல்லோ குடும்பத்தை குற்றம் மறைப்பான் உடம்பு - குறள் 103:9 TOP உடம்பும் (2) மற்றும் தொடர்ப்பாடு எவன்-கொல் பிறப்பு அறுக்கல் உற்றார்க்கு உடம்பும் மிகை - குறள் 35:5 நோனா உடம்பும் உயிரும் மடல் ஏறும் நாணினை நீக்கி நிறுத்து - குறள் 114:2 TOP உடம்பொடு (2) குடம்பை தனித்து ஒழிய புள் பறந்த அற்றே உடம்பொடு உயிர்-இடை நட்பு - குறள் 34:8 உடம்பொடு உயிர்-இடை என்ன மற்று அன்ன மடந்தையொடு எம்-இடை நட்பு - குறள் 113:2 TOP உடல் (1) படை கொண்டார் நெஞ்சம் போல் நன்று ஊக்காது ஒன்றன் உடல் சுவை உண்டார் மனம் - குறள் 26:3 TOP உடற்கு (1) மக்கள் மெய் தீண்டல் உடற்கு இன்பம் மற்று அவர் சொல் கேட்டல் இன்பம் செவிக்கு - குறள் 7:5 TOP உடற்றுபவர் (1) ஒல்லும் கருமம் உடற்றுபவர் கேண்மை சொல்லாடார் சோரவிடல் - குறள் 82:8 TOP உடற்றும் (1) விண் இன்று பொய்ப்பின் விரி நீர் வியன் உலகத்து உள் நின்று உடற்றும் பசி - குறள் 2:3 TOP உடன் (3) உள்ளிய எல்லாம் உடன் எய்தும் உள்ளத்தால் உள்ளான் வெகுளி எனின் - குறள் 31:9 ஒற்று ஒற்று உணராமை ஆள்க உடன் மூவர் சொல் தொக்க தேறப்படும் - குறள் 59:9 உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்பொடு உடன் உறைந்த அற்று - குறள் 89:10 TOP உடன்று (1) கூற்று உடன்று மேல்வரினும் கூடி எதிர் நிற்கும் ஆற்றலதுவே படை - குறள் 77:5 TOP உடுக்கை (1) உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு - குறள் 79:8 TOP உடுப்பதூஉம் (2) கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 17:6 உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர் மேல் வடு காண வற்று ஆகும் கீழ் - குறள் 108:9 TOP உடை (9) எழு பிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழி பிறங்கா பண்பு உடை மக்கள் பெறின் - குறள் 7:2 செவி கைப்ப சொல் பொறுக்கும் பண்பு உடை வேந்தன் கவி கை கீழ் தங்கும் உலகு - குறள் 39:9 இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்கம் உடையார் வாய் சொல் - குறள் 42:5 உடை தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி இடை-கண் முரிந்தார் பலர் - குறள் 48:3 பெண் ஏவல் செய்து ஒழுகும் ஆண்மையின் நாண் உடை பெண்ணே பெருமை உடைத்து - குறள் 91:7 உடை செல்வம் ஊண் ஒளி கல்வி என்று ஐந்தும் அடையாவாம் ஆயம் கொளின் - குறள் 94:9 சீர் உடை செல்வர் சிறு துனி மாரி வறம் கூர்ந்த அனையது உடைத்து - குறள் 101:10 ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல நாண் உடைமை மாந்தர் சிறப்பு - குறள் 102:2 பல குடை நீழலும் தம் குடை கீழ் காண்பர் அலகு உடை நீழலவர் - குறள் 104:4 TOP உடைக்கும் (4) ஈர் கை விதிரார் கயவர் கொடிறு உடைக்கும் கூன் கையர் அல்லாதவர்க்கு - குறள் 108:7 காம கணிச்சி உடைக்கும் நிறை என்னும் நாணு தாழ் வீழ்த்த கதவு - குறள் 126:1 பல மாய கள்வன் பணி மொழி அன்றோ நம் பெண்மை உடைக்கும் படை - குறள் 126:8 புல்லி விடாஅ புலவியுள் தோன்றும் என் உள்ளம் உடைக்கும் படை - குறள் 133:4 TOP உடைத்தாய் (1) எல்லா பொருளும் உடைத்தாய் இடத்து உதவும் நல் ஆள் உடையது அரண் - குறள் 75:6 TOP உடைத்தால் (1) இன் கண் உடைத்து அவர் பார்வல் பிரிவு அஞ்சும் புன்கண் உடைத்தால் புணர்வு - குறள் 116:2 TOP உடைத்து (34) பழி அஞ்சி பாத்து ஊண் உடைத்து ஆயின் வாழ்க்கை வழி எஞ்சல் எஞ்ஞான்றும் இல் - குறள் 5:4 அன்பும் அறனும் உடைத்து ஆயின் இல்வாழ்க்கை பண்பும் பயனும் அது - குறள் 5:5 ஆற்றின் ஒழுக்கி அறன் இழுக்கா இல்வாழ்க்கை நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து - குறள் 5:8 செப்பம் உடையவன் ஆக்கம் சிதைவு இன்றி எச்சத்திற்கு ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 12:2 ஒருமையுள் ஆமை போல் ஐந்து அடக்கல் ஆற்றின் எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 13:6 ஒப்புரவினால் வரும் கேடு எனின் அஃது ஒருவன் விற்று கோள் தக்கது உடைத்து - குறள் 22:10 வறியார்க்கு ஒன்று ஈவதே ஈகை மற்று எல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீரது உடைத்து - குறள் 23:1 புறம் குன்றி கண்டு அனையரேனும் அகம் குன்றி மூக்கின் கரியார் உடைத்து - குறள் 28:7 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 ஐயத்தின் நீங்கி தெளிந்தார்க்கு வையத்தின் வானம் நணியது உடைத்து - குறள் 36:3 ஒருமை-கண் தாம் கற்ற கல்வி ஒருவற்கு எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 40:8 மன நலம் நன்கு உடையர்-ஆயினும் சான்றோர்க்கு இன நலம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 46:8 மன நலத்தின் ஆகும் மறுமை மற்று அஃதும் இன நலத்தின் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 46:9 அரும் செவ்வி இன்னா முகத்தான் பெரும் செல்வம் பேஎய் கண்ட அன்னது உடைத்து - குறள் 57:5 கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு உரிமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 58:8 அருமை உடைத்து என்று அசாவாமை வேண்டும் பெருமை முயற்சி தரும் - குறள் 62:1 மடுத்த வாய் எல்லாம் பகடு அன்னான் உற்ற இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து - குறள் 63:4 உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள் பெரும் தேர்க்கு அச்சு_ஆணி அன்னார் உடைத்து - குறள் 67:7 நிலை மக்கள் சால உடைத்து எனினும் தானை தலைமக்கள் இல்வழி இல் - குறள் 77:10 புரந்தார் கண் நீர் மல்க சாகில் பின் சாக்காடு இரந்து கோள் தக்கது உடைத்து - குறள் 78:10 குணம் இலனாய் குற்றம் பல் ஆயின் மாற்றார்க்கு இனன் இலன் ஆம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 87:8 பெண் ஏவல் செய்து ஒழுகும் ஆண்மையின் நாண் உடை பெண்ணே பெருமை உடைத்து - குறள் 91:7 சீர் உடை செல்வர் சிறு துனி மாரி வறம் கூர்ந்த அனையது உடைத்து - குறள் 101:10 பிறர் நாண தக்கது தான் நாணான் ஆயின் அறம் நாண தக்கது உடைத்து - குறள் 102:8 கரப்பு இலா நெஞ்சின் கடன் அறிவார் முன் நின்று இரப்பும் ஓர் ஏஎர் உடைத்து - குறள் 106:3 இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரை காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம் உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - குறள் 106:7 ஓக்கினாள் நோக்கு எதிர் நோக்குதல் தாக்கு அணங்கு தானை கொண்ட அன்னது உடைத்து - குறள் 109:2 கூற்றமோ கண்ணோ பிணையோ மடவரல் நோக்கம் இ மூன்றும் உடைத்து - குறள் 109:5 இன் கண் உடைத்து அவர் பார்வல் பிரிவு அஞ்சும் புன்கண் உடைத்தால் புணர்வு - குறள் 116:2 கதுமென தாம் நோக்கி தாமே கலுழும் இது நக தக்கது உடைத்து - குறள் 118:3 செறி_தொடி செய்து இறந்த கள்ளம் உறு துயர் தீர்க்கும் மருந்து ஒன்று உடைத்து - குறள் 128:5 பெரிது ஆற்றி பெட்ப கலத்தல் அரிது ஆற்றி அன்பு இன்மை சூழ்வது உடைத்து - குறள் 128:6 பெண்ணினான் பெண்மை உடைத்து என்ப கண்ணினான் காம நோய் சொல்லி இரவு - குறள் 128:10 தவறு இலர்-ஆயினும் தாம் வீழ்வார் மென் தோள் அகறலின் ஆங்கு ஒன்று உடைத்து - குறள் 133:5 TOP உடைத்தே (1) கை அறியாமை உடைத்தே பொருள் கொடுத்து மெய் அறியாமை கொளல் - குறள் 93:5 TOP உடைந்ததே (1) ஒள் நுதற்கு ஓஒ உடைந்ததே ஞாட்பினுள் நண்ணாரும் உட்கும் என் பீடு - குறள் 109:8 TOP உடைந்து (1) பெறின் என் ஆம் பெற்ற-கால் என் ஆம் உறின் என் ஆம் உள்ளம் உடைந்து உக்க-கால் - குறள் 127:10 TOP உடைமை (21) அன்பு ஈனும் ஆர்வம் உடைமை அது ஈனும் நண்பு என்னும் நாடா சிறப்பு - குறள் 8:4 ஒழுக்கம் உடைமை குடிமை இழுக்கம் இழிந்த பிறப்பு ஆய்விடும் - குறள் 14:3 நிறை உடைமை நீங்காமை வேண்டின் பொறை உடைமை போற்றி ஒழுகப்படும் - குறள் 16:4 ஈத்து உவக்கும் இன்பம் அறியார்-கொல் தாம் உடைமை வைத்து இழக்கும் வன்கணவர் - குறள் 23:8 இயல்பு ஆகும் நோன்பிற்கு ஒன்று இன்மை உடைமை மயல் ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து - குறள் 35:4 இன்மையின் இன்னாது உடைமை முறை செய்யா மன்னவன் கோல் கீழ் படின் - குறள் 56:8 உள்ளம் உடைமை உடைமை பொருள் உடைமை நில்லாது நீங்கிவிடும் - குறள் 60:2 நா நலம் என்னும் நலன் உடைமை அ நலம் யா நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று - குறள் 65:1 அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் வேந்து அவாம் பண்பு உடைமை தூது உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:1 தூய்மை துணைமை துணிவு உடைமை இ மூன்றும் வாய்மை வழி உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:8 மையல் ஒருவன் களித்து அற்றால் பேதை தன் கை ஒன்று உடைமை பெறின் - குறள் 84:8 நலம் வேண்டின் நாண் உடைமை வேண்டும் குலம் வேண்டின் வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு - குறள் 96:10 எண் பதத்தால் எய்தல் எளிது என்ப யார் மாட்டும் பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:1 அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் இ இரண்டும் பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:2 ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல நாண் உடைமை மாந்தர் சிறப்பு - குறள் 102:2 அணி அன்றோ நாண் உடைமை சான்றோர்க்கு அஃது இன்றேல் பிணி அன்றோ பீடு நடை - குறள் 102:4 TOP உடைமையுள் (1) உடைமையுள் இன்மை விருந்து ஓம்பல் ஓம்பா மடமை மடவார்-கண் உண்டு - குறள் 9:9 TOP உடைய (5) இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்பு உடைய மூவர்க்கும் நல் ஆற்றின் நின்ற துணை - குறள் 5:1 சொல்லுக சொல்லில் பயன் உடைய சொல்லற்க சொல்லில் பயன் இலா சொல் - குறள் 20:10 பெருமை உடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின் அருமை உடைய செயல் - குறள் 98:5 துன்பத்திற்கு யாரே துணை ஆவார் தாம் உடைய நெஞ்சம் துணை அல்வழி - குறள் 130:9 தஞ்சம் தமர் அல்லர் ஏதிலார் தாம் உடைய நெஞ்சம் தமர் அல்வழி - குறள் 130:10 TOP உடையது (5) அறன் இழுக்காது அல்லவை நீக்கி மறன் இழுக்கா மானம் உடையது அரசு - குறள் 39:4 உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃது இலார் உடையது உடையரோ மற்று - குறள் 60:1 மணி நீரும் மண்ணும் மலையும் அணி நிழல் காடும் உடையது அரண் - குறள் 75:2 எல்லா பொருளும் உடைத்தாய் இடத்து உதவும் நல் ஆள் உடையது அரண் - குறள் 75:6 கருமம் செய ஒருவன் கைதூவேன் என்னும் பெருமையின் பீடு உடையது இல் - குறள் 103:1 TOP உடையம் (1) வெண்மை எனப்படுவது யாது எனின் ஒண்மை உடையம் யாம் என்னும் செருக்கு - குறள் 85:4 TOP உடையர் (5) துறந்தாரின் தூய்மை உடையர் இறந்தார் வாய் இன்னா சொல் நோற்கிற்பவர் - குறள் 16:9 கண் உடையர் என்பவர் கற்றோர் முகத்து இரண்டு புண் உடையர் கல்லாதவர் - குறள் 40:3 உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃது இலார் உடையது உடையரோ மற்று - குறள் 60:1 நன்று அறிவாரின் கயவர் திரு உடையர் நெஞ்சத்து அவலம் இலர் - குறள் 108:2 TOP உடையர்-ஆயினும் (2) மன நலம் நன்கு உடையர்-ஆயினும் சான்றோர்க்கு இன நலம் ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 46:8 இறந்து அமைந்த சார்பு உடையர்-ஆயினும் உய்யார் சிறந்து அமைந்த சீரார் செறின் - குறள் 90:10 TOP உடையரேனும் (1) அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார் அறிவிலார் என் உடையரேனும் இலர் - குறள் 43:10 TOP உடையரோ (1) உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃது இலார் உடையது உடையரோ மற்று - குறள் 60:1 TOP உடையவர் (1) பெருமை உடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின் அருமை உடைய செயல் - குறள் 98:5 TOP உடையவர்க்கு (1) ஒழுக்கம் உடையவர்க்கு ஒல்லாவே தீய வழுக்கியும் வாயால் சொலல் - குறள் 14:9 TOP உடையவன் (1) செப்பம் உடையவன் ஆக்கம் சிதைவு இன்றி எச்சத்திற்கு ஏமாப்பு உடைத்து - குறள் 12:2 TOP உடையள் (1) மனை தக்க மாண்பு உடையள் ஆகி தன் கொண்டான் வளத்தக்காள் வாழ்க்கை_துணை - குறள் 6:1 TOP உடையன் (1) பணிவு உடையன் இன் சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு அணி அல்ல மற்று பிற - குறள் 10:5 TOP உடையாட்கு (1) பிணை ஏர் மட நோக்கும் நாணும் உடையாட்கு அணி எவனோ ஏதில தந்து - குறள் 109:9 TOP உடையார் (15) அன்பு இலார் எல்லாம் தமக்கு உரியர் அன்பு உடையார் என்பும் உரியர் பிறற்கு - குறள் 8:2 சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் பயன் இல நீர்மை உடையார் சொலின் - குறள் 20:5 உடையார் முன் இல்லார் போல் ஏக்கற்றும் கற்றார் கடையரே கல்லாதவர் - குறள் 40:5 செவி உணவின் கேள்வி உடையார் அவி உணவின் ஆன்றாரொடு ஒப்பர் நிலத்து - குறள் 42:3 இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்கம் உடையார் வாய் சொல் - குறள் 42:5 அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார் அறிவிலார் என் உடையரேனும் இலர் - குறள் 43:10 பெரும் கொடையான் பேணான் வெகுளி அவனின் மருங்கு உடையார் மா நிலத்து இல் - குறள் 53:6 கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர் கண் உடையார் கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல் - குறள் 58:7 ஆக்கம் இழந்தேம் என்று அல்லாவார் ஊக்கம் ஒருவந்தம் கைத்து உடையார் - குறள் 60:3 படி உடையார் பற்று அமைந்த-கண்ணும் மடி உடையார் மாண் பயன் எய்தல் அரிது - குறள் 61:6 உணர்வது உடையார் முன் சொல்லல் வளர்வதன் பாத்தியுள் நீர் சொரிந்த அற்று - குறள் 72:8 இளி வரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளி தொழுது ஏத்தும் உலகு - குறள் 97:10 நயனொடு நன்றி புரிந்த பயன் உடையார் பண்பு பாராட்டும் உலகு - குறள் 100:4 பண்பு உடையார் பட்டு உண்டு உலகம் அது இன்றேல் மண் புக்கு மாய்வது மன் - குறள் 100:6 TOP உடையார்க்கு (6) அழுக்காறு உடையார்க்கு அது சாலும் ஒன்னார் வழுக்கியும் கேடு என்பது - குறள் 17:5 தவமும் தவம் உடையார்க்கு ஆகும் அவம் அதனை அஃது இலார் மேற்கொள்வது - குறள் 27:2 அச்சம் உடையார்க்கு அரண் இல்லை ஆங்கு இல்லை பொச்சாப்பு உடையார்க்கு நன்கு - குறள் 54:4 மதி_நுட்பம் நூலொடு உடையார்க்கு அதி நுட்பம் யா உள முன் நிற்பவை - குறள் 64:6 எண் சேர்ந்த நெஞ்சத்து இடன் உடையார்க்கு எஞ்ஞான்றும் பெண் சேர்ந்து ஆம் பேதைமை இல் - குறள் 91:10 TOP உடையாளர் (1) நவில்-தொறும் நூல் நயம் போலும் பயில்-தொறும் பண்பு உடையாளர் தொடர்பு - குறள் 79:3 TOP உடையாளன் (1) பகை நட்பா கொண்டு ஒழுகும் பண்பு உடையாளன் தகைமை-கண் தங்கிற்று உலகு - குறள் 88:4 TOP உடையான் (7) நயன் உடையான் நல்கூர்ந்தான் ஆதல் செய்யும் நீர செய்யாது அமைகலா ஆறு - குறள் 22:9 படை குடி கூழ் அமைச்சு நட்பு அரண் ஆறும் உடையான் அரசருள் ஏறு - குறள் 39:1 கொடை அளி செங்கோல் குடி ஓம்பல் நான்கும் உடையான் ஆம் வேந்தர்க்கு ஒளி - குறள் 39:10 ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொரு தகர் தாக்கற்கு பேரும் தகைத்து - குறள் 49:6 வினை-கண் வினை உடையான் கேண்மை வேறு ஆக நினைப்பானை நீங்கும் திரு - குறள் 52:9 ஆக்கம் அதர் வினாய் செல்லும் அசைவு இலா ஊக்கம் உடையான் உழை - குறள் 60:4 அறிவு உரு ஆராய்ந்த கல்வி இ மூன்றன் செறிவு உடையான் செல்க வினைக்கு - குறள் 69:4 TOP உடையான்-கட்டே (2) குடி பிறந்து குற்றத்தின் நீங்கி வடு பரியும் நாண் உடையான்-கட்டே தெளிவு - குறள் 51:2 அன்பு அறிவு தேற்றம் அவா இன்மை இ நான்கும் நன்கு உடையான்-கட்டே தெளிவு - குறள் 52:3 TOP உடையான்-கண் (2) அழுக்காறு உடையான்-கண் ஆக்கம் போன்று இல்லை ஒழுக்கம் இலான்-கண் உயர்வு - குறள் 14:5 பயன் மரம் உள்ளூர் பழுத்து அற்றால் செல்வம் நயன் உடையான்-கண் படின் - குறள் 22:6 TOP உடையான்-கண்ணே (1) இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல் குலன் உடையான்-கண்ணே உள - குறள் 23:3 TOP உடையானை (1) அவ்வித்து அழுக்காறு உடையானை செய்யவள் தவ்வையை காட்டி விடும் - குறள் 17:7 TOP உடையேமோ (1) துன்னா துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமோ இன்னும் இழத்தும் கவின் - குறள் 125:10 TOP உடையேன் (3) நாணொடு நல் ஆண்மை பண்டு உடையேன் இன்று உடையேன் காமுற்றார் ஏறும் மடல் - குறள் 114:3 நிறை உடையேன் என்பேன்-மன் யானோ என் காமம் மறை இறந்து மன்றுபடும் - குறள் 126:4 TOP உண்க (2) உண்ணற்க கள்ளை உணில் உண்க சான்றோரான் எண்ணப்பட வேண்டாதார் - குறள் 93:2 அற்றால் அளவு அறிந்து உண்க அஃது உடம்பு பெற்றான் நெடிது உய்க்கும் ஆறு - குறள் 95:3 TOP உண்கண் (6) இரு நோக்கு இவள் உண்கண் உள்ளது ஒரு நோக்கு நோய் நோக்கு ஒன்று அ நோய் மருந்து - குறள் 110:1 முறி மேனி முத்தம் முறுவல் வெறி நாற்றம் வேல் உண்கண் வேத்தோள் அவட்கு - குறள் 112:3 தெரிந்து உணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்து உணரா பைதல் உழப்பது எவன் - குறள் 118:2 பெயல் ஆற்றா நீர் உலந்த உண்கண் உயல் ஆற்றா உய்வு இல் நோய் என் கண் நிறுத்து - குறள் 118:4 கயல் உண்கண் யான் இரப்ப துஞ்சின் கலந்தார்க்கு உயல் உண்மை சாற்றுவேன்-மன் - குறள் 122:2 கரப்பினும் கையிகந்து ஒல்லா நின் உண்கண் உரைக்கல் உருவது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:1 TOP உண்டதன் (1) கள் உண்ணா போழ்தில் களித்தானை காணும்-கால் உள்ளான்-கொல் உண்டதன் சோர்வு - குறள் 93:10 TOP உண்டது (1) உணலினும் உண்டது அறல் இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது - குறள் 133:6 TOP உண்டல் (3) விருந்து புறத்ததா தான் உண்டல் சாவா மருந்து எனினும் வேண்டல்-பாற்று அன்று - குறள் 9:2 நெஞ்சத்தார் காதலவராக வெய்து உண்டல் அஞ்சுதும் வேபாக்கு அறிந்து - குறள் 113:8 களி-தொறும் கள் உண்டல் வேட்ட அற்றால் காமம் வெளிப்படும்-தோறும் இனிது - குறள் 115:5 TOP உண்டாக (4) பெண்ணின் பெரும் தக்க யா உள கற்பு எனும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 6:4 வேண்டின் உண்டாக துறக்க துறந்த பின் ஈண்டு இயற்பால பல - குறள் 35:2 குன்று ஏறி யானை போர் கண்ட அற்றால் தன் கைத்து ஒன்று உண்டாக செய்வான் வினை - குறள் 76:8 இன்மை ஒருவற்கு இளிவு அன்று சால்பு என்னும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 99:8 TOP உண்டாகும் (1) கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான் நல்காரை நாடி தரற்கு - குறள் 122:4 TOP உண்டாம் (4) எ நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வு உண்டாம் உய்வு இல்லை செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு - குறள் 11:10 எரியான் சுடப்படினும் உய்வு உண்டாம் உய்யார் பெரியார் பிழைத்து ஒழுகுவார் - குறள் 90:6 ஈவார்-கண் என் உண்டாம் தோற்றம் இரந்து கோள் மேவார் இலாஅ-கடை - குறள் 106:9 அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம் எச்சம் அவா உண்டேல் உண்டாம் சிறிது - குறள் 108:5 TOP உண்டாம்-கொல் (1) ஒன்று எய்தி நூறு இழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாம்-கொல் நன்று எய்தி வாழ்வதோர் ஆறு - குறள் 94:2 TOP உண்டாயின் (1) ஒன்றானும் தீ சொல் பொருள் பயன் உண்டாயின் நன்று ஆகாது ஆகிவிடும் - குறள் 13:8 TOP உண்டாயினும் (1) கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய கோடி உண்டாயினும் இல் - குறள் 101:5 TOP உண்டார் (1) படை கொண்டார் நெஞ்சம் போல் நன்று ஊக்காது ஒன்றன் உடல் சுவை உண்டார் மனம் - குறள் 26:3 TOP உண்டார்-கண் (1) உண்டார்-கண் அல்லது அடு நறா காமம் போல் கண்டார் மகிழ் செய்தல் இன்று - குறள் 109:10 TOP உண்டி (1) மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 TOP உண்டு (21) உடைமையுள் இன்மை விருந்து ஓம்பல் ஓம்பா மடமை மடவார்-கண் உண்டு - குறள் 9:9 பகுத்து உண்டு பல் உயிர் ஓம்புதல் நூலோர் தொகுத்தவற்றுள் எல்லாம் தலை - குறள் 33:2 நன்று ஆற்றலுள்ளும் தவறு உண்டு அவரவர் பண்பு அறிந்து ஆற்றா-கடை - குறள் 47:9 கண்ணோட்டம் என்னும் கழி பெரும் காரிகை உண்மையான் உண்டு இ உலகு - குறள் 58:1 பெய கண்டும் நஞ்சு உண்டு அமைவர் நயத்தக்க நாகரிகம் வேண்டுபவர் - குறள் 58:10 அருள் என்னும் அன்பு ஈன் குழவி பொருள் என்னும் செல்வ செவிலியால் உண்டு - குறள் 76:7 கேட்டினும் உண்டு ஓர் உறுதி கிளைஞரை நீட்டி அளப்பது ஓர் கோல் - குறள் 80:6 உலகத்தார் உண்டு என்பது இல் என்பான் வையத்து அலகையா வைக்கப்படும் - குறள் 85:10 ஒருமை மகளிரே போல பெருமையும் தன்னை தான் கொண்டு ஒழுகின் உண்டு - குறள் 98:4 பண்பு உடையார் பட்டு உண்டு உலகம் அது இன்றேல் மண் புக்கு மாய்வது மன் - குறள் 100:6 உழுது உண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார் மற்று எல்லாம் தொழுது உண்டு பின் செல்பவர் - குறள் 104:3 அசையியற்கு உண்டு ஆண்டு ஓர் ஏஎர் யான் நோக்க பசையினள் பைய நகும் - குறள் 110:8 கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் ஒண்_தொடி கண்ணே உள - குறள் 111:1 தம் இல் இருந்து தமது பார்த்து உண்டு அற்றால் அ மா அரிவை முயக்கு - குறள் 111:7 நனவினான் நல்காதவரை கனவினான் காண்டலின் உண்டு என் உயிர் - குறள் 122:3 கரப்பினும் கையிகந்து ஒல்லா நின் உண்கண் உரைக்கல் உருவது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:1 மணியுள் திகழ்தரும் நூல் போல் மடந்தை அணியுள் திகழ்வது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:3 முகை மொக்குள் உள்ளது நாற்றம் போல் பேதை நகை மொக்குள் உள்ளது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:4 உள்ள களித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கு இல் காமத்திற்கு உண்டு - குறள் 129:1 ஊடலின் உண்டு ஆங்கு ஓர் இன்பம் புணர்வது நீடுவது அன்று-கொல் என்று - குறள் 131:7 TOP உண்டே (1) காம கடல்-மன்னும் உண்டே அது நீந்தும் ஏம புணை-மன்னும் இல் - குறள் 117:4 TOP உண்டேல் (3) அவா இல்லார்க்கு இல் ஆகும் துன்பம் அஃது உண்டேல் தவாஅது மேன்மேல் வரும் - குறள் 37:8 அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம் எச்சம் அவா உண்டேல் உண்டாம் சிறிது - குறள் 108:5 செல்லாமை உண்டேல் எனக்கு உரை மற்று நின் வல் வரவு வாழ்வார்க்கு உரை - குறள் 116:1 TOP உண்டோ (9) அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும் தாழ் ஆர்வலர் புன் கணீர் பூசல் தரும் - குறள் 8:1 ஏதிலார் குற்றம் போல் தம் குற்றம் காண்கிற்பின் தீது உண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு - குறள் 19:10 அறிவினான் ஆவது உண்டோ பிறிதின் நோய் தம் நோய் போல் போற்றா-கடை - குறள் 32:5 முகத்தின் முதுக்குறைந்தது உண்டோ உவப்பினும் காயினும் தான் முந்துறும் - குறள் 71:7 அறுவாய் நிறைந்த அவிர் மதிக்கு போல மறு உண்டோ மாதர் முகத்து - குறள் 112:7 அளித்து அஞ்சல் என்றவர் நீப்பின் தெளித்த சொல் தேறியாக்கு உண்டோ தவறு - குறள் 116:4 செற்றார் என கைவிடல் உண்டோ நெஞ்சே யாம் உற்றால் உறாஅதவர் - குறள் 125:5 நிணம் தீயில் இட்ட அன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ புணர்ந்து ஊடி நிற்பேம் எனல் - குறள் 126:10 புலத்தலின் புத்தேள் நாடு உண்டோ நிலத்தொடு நீர் இயைந்து அன்னார் அகத்து - குறள் 133:3 TOP உண்ண (1) உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊன் உண்ண அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு - குறள் 26:5 TOP உண்ணலின் (1) தெள் நீர் அடு புற்கை-ஆயினும் தாள் தந்தது உண்ணலின் ஊங்கு இனியது இல் - குறள் 107:5 TOP உண்ணற்க (1) உண்ணற்க கள்ளை உணில் உண்க சான்றோரான் எண்ணப்பட வேண்டாதார் - குறள் 93:2 TOP உண்ணா (1) கள் உண்ணா போழ்தில் களித்தானை காணும்-கால் உள்ளான்-கொல் உண்டதன் சோர்வு - குறள் 93:10 TOP உண்ணாது (1) உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர் சொல்லும் இன்னா சொல் நோற்பாரின் பின் - குறள் 16:10 TOP உண்ணாமை (3) உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊன் உண்ண அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு - குறள் 26:5 உண்ணாமை வேண்டும் புலாஅல் பிறிது ஒன்றன் புண் அது உணர்வார் பெறின் - குறள் 26:7 அவி சொரிந்து ஆயிரம் வேட்டலின் ஒன்றன் உயிர் செகுத்து உண்ணாமை நன்று - குறள் 26:9 TOP உண்ணார் (1) செயிரின் தலைப்பிரிந்த காட்சியர் உண்ணார் உயிரின் தலைப்பிரிந்த ஊன் - குறள் 26:8 TOP உண்ணான் (1) வைத்தான்-வாய் சான்ற பெரும் பொருள் அஃது உண்ணான் செத்தான் செயக்கிடந்தது இல் - குறள் 101:1 TOP உண்ணின் (2) மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 தீ அளவு அன்றி தெரியான் பெரிது உண்ணின் நோய் அளவு இன்றி படும் - குறள் 95:7 TOP உண்ணும் (4) கொல்லாமை மேற்கொண்டு ஒழுகுவான் வாழ்நாள் மேல் செல்லாது உயிர் உண்ணும் கூற்று - குறள் 33:6 காக்கை கரவா கரைந்து உண்ணும் ஆக்கமும் அன்ன நீரார்க்கே உள - குறள் 53:7 கண்டார் உயிர் உண்ணும் தோற்றத்தான் பெண் தகை பேதைக்கு அமர்த்தன கண் - குறள் 109:4 மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை நீ வாழி பொழுது - குறள் 123:1 TOP உண்பதூஉம் (2) கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 17:6 உடுப்பதூஉம் உண்பதூஉம் காணின் பிறர் மேல் வடு காண வற்று ஆகும் கீழ் - குறள் 108:9 TOP உண்பர் (1) பெண் இயலார் எல்லாரும் கண்ணின் பொது உண்பர் நண்ணேன் பரத்த நின் மார்பு - குறள் 132:1 TOP உண்பவர் (1) துஞ்சினார் செத்தாரின் வேறு அல்லர் எஞ்ஞான்றும் நஞ்சு உண்பார் கள் உண்பவர் - குறள் 93:6 TOP உண்பார் (1) துஞ்சினார் செத்தாரின் வேறு அல்லர் எஞ்ஞான்றும் நஞ்சு உண்பார் கள் உண்பவர் - குறள் 93:6 TOP உண்பான் (1) தன் ஊன் பெருக்கற்கு தான் பிறிது ஊன் உண்பான் எங்ஙனம் ஆளும் அருள் - குறள் 26:1 TOP உண்பான்-கண் (1) இழிவு அறிந்து உண்பான்-கண் இன்பம் போல் நிற்கும் கழி பேர் இரையான்-கண் நோய் - குறள் 95:6 TOP உண்மை (3) நுண்ணிய நூல் பல கற்பினும் மற்றும் தன் உண்மை அறிவே மிகும் - குறள் 38:3 கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃது இலார் உண்மை நிலைக்கு பொறை - குறள் 58:2 கயல் உண்கண் யான் இரப்ப துஞ்சின் கலந்தார்க்கு உயல் உண்மை சாற்றுவேன்-மன் - குறள் 122:2 TOP உண்மையான் (3) கண்ணோட்டம் என்னும் கழி பெரும் காரிகை உண்மையான் உண்டு இ உலகு - குறள் 58:1 கரப்பு இலார் வையகத்து உண்மையான் கண் நின்று இரப்பவர் மேற்கொள்வது - குறள் 106:5 அரிதரோ தேற்றம் அறிவுடையார் கண்ணும் பிரிவு ஓர் இடத்து உண்மையான் - குறள் 116:3 TOP உணக்கின் (1) தொடி புழுதி கஃசா உணக்கின் பிடித்து எருவும் வேண்டாது சால படும் - குறள் 104:7 TOP உணங்க (1) ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என் நெஞ்சம் கூடுவேம் என்பது அவா - குறள் 131:10 TOP உணர்க (1) பேதைமை ஒன்றோ பெரும் கிழமை என்று உணர்க நோ தக்க நட்டார் செயின் - குறள் 81:5 TOP உணர்ச்சி (2) மனத்தான் ஆம் மாந்தர்க்கு உணர்ச்சி இனத்தான் ஆம் இன்னான் எனப்படும் சொல் - குறள் 46:3 புணர்ச்சி பழகுதல் வேண்டா உணர்ச்சி தான் நட்பு ஆம் கிழமை தரும் - குறள் 79:5 TOP உணர்ச்சியுள் (1) சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை பெரியாரை பேணி கொள்வேம் என்னும் நோக்கு - குறள் 98:6 TOP உணர்த்தியும் (1) தன்னை உணர்த்தியும் காயும் பிறர்க்கும் நீர் இ நீரர் ஆகுதிர் என்று - குறள் 132:9 TOP உணர்த்தும் (1) கலந்து உணர்த்தும் காதலர் கண்டால் புலந்து உணராய் பொய் காய்வு காய்தி என் நெஞ்சு - குறள் 125:6 TOP உணர்தல் (2) வான் நின்று உலகம் வழங்கி வருதலான் தான் அமிழ்தம் என்று உணர்தல் பாற்று - குறள் 2:1 ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவை காமம் கூடியார் பெற்ற பயன் - குறள் 111:9 TOP உணர்ந்த (1) தண்ணம்துறைவன் தணந்தமை நம்மினும் முன்னம் உணர்ந்த வளை - குறள் 128:7 TOP உணர்ந்தவை (1) இன்னா என தான் உணர்ந்தவை துன்னாமை வேண்டும் பிறன்-கண் செயல் - குறள் 32:6 TOP உணர்ந்து (5) சார்பு உணர்ந்து சார்பு கெட ஒழுகின் மற்று அழித்து சார்தரா சார்தரும் நோய் - குறள் 36:9 பிழைத்து உணர்ந்தும் பேதைமை சொல்லார் இழைத்து உணர்ந்து ஈண்டிய கேள்வியவர் - குறள் 42:7 செய்வானை நாடி வினை நாடி காலத்தொடு எய்த உணர்ந்து செயல் - குறள் 52:6 இடை தெரிந்து நன்கு உணர்ந்து சொல்லுக சொல்லின் நடை தெரிந்த நன்மையவர் - குறள் 72:2 நன் பொருள் நன்கு உணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார் சொல் பொருள் சோர்வு படும் - குறள் 105:6 TOP உணர்ந்தும் (2) பிழைத்து உணர்ந்தும் பேதைமை சொல்லார் இழைத்து உணர்ந்து ஈண்டிய கேள்வியவர் - குறள் 42:7 ஓதி உணர்ந்தும் பிறர்க்கு உரைத்தும் தான் அடங்கா பேதையின் பேதையார் இல் - குறள் 84:4 TOP உணர்வது (1) உணர்வது உடையார் முன் சொல்லல் வளர்வதன் பாத்தியுள் நீர் சொரிந்த அற்று - குறள் 72:8 TOP உணர்வார் (5) உண்ணாமை வேண்டும் புலாஅல் பிறிது ஒன்றன் புண் அது உணர்வார் பெறின் - குறள் 26:7 நாள் என ஒன்று போல் காட்டி உயிர் ஈரும் வாளாது உணர்வார் பெறின் - குறள் 34:4 முகம் நோக்கி நிற்க அமையும் அகம் நோக்கி உற்றது உணர்வார் பெறின் - குறள் 71:8 பகைமையும் கேண்மையும் கண் உரைக்கும் கண்ணின் வகைமை உணர்வார் பெறின் - குறள் 71:9 ஆற்றின் நிலை தளர்ந்து அற்றே வியன் புலம் ஏற்று உணர்வார் முன்னர் இழுக்கு - குறள் 72:6 TOP உணர்வாரை (1) குறிப்பின் குறிப்பு உணர்வாரை உறுப்பினுள் யாது கொடுத்தும் கொளல் - குறள் 71:3 TOP உணர்வானை (1) ஐயப்படாஅது அகத்தது உணர்வானை தெய்வத்தொடு ஒப்ப கொளல் - குறள் 71:2 TOP உணர்வின் (1) செவியின் சுவை உணரா வாய் உணர்வின் மாக்கள் அவியினும் வாழினும் என் - குறள் 42:10 TOP உணர்வு (2) ஐ உணர்வு எய்திய-கண்ணும் பயம் இன்றே மெய் உணர்வு இல்லாதவர்க்கு - குறள் 36:4 TOP உணர (1) இணர் ஊழ்த்தும் நாறா மலர் அனையர் கற்றது உணர விரித்து உரையாதார் - குறள் 65:10 TOP உணரப்படும் (3) கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃது இன்றேல் புண் என்று உணரப்படும் - குறள் 58:5 நட்டார் போல் நல்லவை சொல்லினும் ஒட்டார் சொல் ஒல்லை உணரப்படும் - குறள் 83:6 உறாஅதவர் போல் சொலினும் செறாஅர் சொல் ஒல்லை உணரப்படும் - குறள் 110:6 TOP உணரா (4) செவியின் சுவை உணரா வாய் உணர்வின் மாக்கள் அவியினும் வாழினும் என் - குறள் 42:10 குறிப்பின் குறிப்பு உணரா ஆயின் உறுப்பினுள் என்ன பயத்தவோ கண் - குறள் 71:5 தெரிந்து உணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்து உணரா பைதல் உழப்பது எவன் - குறள் 118:2 TOP உணராமை (2) ஒற்று ஒற்று உணராமை ஆள்க உடன் மூவர் சொல் தொக்க தேறப்படும் - குறள் 59:9 ஊடியவரை உணராமை வாடிய வள்ளி முதல் அரிந்து அற்று - குறள் 131:4 TOP உணராய் (1) கலந்து உணர்த்தும் காதலர் கண்டால் புலந்து உணராய் பொய் காய்வு காய்தி என் நெஞ்சு - குறள் 125:6 TOP உணரின் (1) ஓர்த்து உள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையா பேர்த்து உள்ள வேண்டா பிறப்பு - குறள் 36:7 TOP உணரும் (2) நில்லாதவற்றை நிலையின என்று உணரும் புல்லறிவு ஆண்மை கடை - குறள் 34:1 பொருள் அல்லவற்றை பொருள் என்று உணரும் மருளான் ஆம் மாணா பிறப்பு - குறள் 36:1 TOP உணல் (1) இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய தாமே தமியர் உணல் - குறள் 23:9 TOP உணலினும் (1) உணலினும் உண்டது அறல் இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது - குறள் 133:6 TOP உணவின் (2) செவி உணவின் கேள்வி உடையார் அவி உணவின் ஆன்றாரொடு ஒப்பர் நிலத்து - குறள் 42:3 TOP உணவு (1) செவிக்கு உணவு இல்லாத போழ்து சிறிது வயிற்றுக்கும் ஈயப்படும் - குறள் 42:2 TOP உணில் (1) உண்ணற்க கள்ளை உணில் உண்க சான்றோரான் எண்ணப்பட வேண்டாதார் - குறள் 93:2 TOP உணின் (1) மருந்து என வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - குறள் 95:2 TOP உதவி (5) மகன் தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன் தந்தை என் நோற்றான்-கொல் எனும் சொல் - குறள் 7:10 பயன் தூக்கார் செய்த உதவி நயன் தூக்கின் நன்மை கடலின் பெரிது - குறள் 11:3 உதவி வரைத்து அன்று உதவி உதவி செயப்பட்டார் சால்பின் வரைத்து - குறள் 11:5 TOP உதவிக்கு (1) செய்யாமல் செய்த உதவிக்கு வையகமும் வானகமும் ஆற்றல் அரிது - குறள் 11:1 TOP உதவும் (1) எல்லா பொருளும் உடைத்தாய் இடத்து உதவும் நல் ஆள் உடையது அரண் - குறள் 75:6 TOP உப்பக்கம் (1) ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றி தாழாது உஞற்றுபவர் - குறள் 62:10 TOP உப்பிற்கும் (1) துப்புரவு இல்லார் துவர துறவாமை உப்பிற்கும் காடிக்கும் கூற்று - குறள் 105:10 TOP உப்பு (3) நட்பிற்கு உறுப்பு கெழுதகைமை மற்று அதற்கு உப்பு ஆதல் சான்றோர் கடன் - குறள் 81:2 உப்பு அமைந்து அற்றால் புலவி அது சிறிது மிக்கு அற்றால் நீள விடல் - குறள் 131:2 ஊடி பெறுகுவம்-கொல்லோ நுதல் வெயர்ப்ப கூடலின் தோன்றிய உப்பு - குறள் 133:8 TOP உய்க்கிற்பின் (1) காதல காதல் அறியாமை உய்க்கிற்பின் ஏதில ஏதிலார் நூல் - குறள் 44:10 TOP உய்க்கும் (2) அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை ஆர் இருள் உய்த்துவிடும் - குறள் 13:1 அற்றால் அளவு அறிந்து உண்க அஃது உடம்பு பெற்றான் நெடிது உய்க்கும் ஆறு - குறள் 95:3 TOP உய்க்குமே (1) காம கடும் புனல் உய்க்குமே நாணொடு நல் ஆண்மை என்னும் புணை - குறள் 114:4 TOP உய்த்தல் (1) உய்த்தல் அறிந்து புனல் பாய்பவரே போல் பொய்த்தல் அறிந்து என் புலந்து - குறள் 129:7 TOP உய்த்து (3) பரியினும் ஆகா ஆம் பால் அல்ல உய்த்து சொரியினும் போகா தம - குறள் 38:6 அழிவினவை நீக்கி ஆறு உய்த்து அழிவின்-கண் அல்லல் உழப்பது ஆம் நட்பு - குறள் 79:7 அறை பறை அன்னர் கயவர் தாம் கேட்ட மறை பிறர்க்கு உய்த்து உரைக்கலான் - குறள் 108:6 TOP உய்த்துவிடும் (2) அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை ஆர் இருள் உய்த்துவிடும் - குறள் 13:1 அழுக்காறு என ஒரு பாவி திரு செற்று தீ உழி உய்த்துவிடும் - குறள் 17:8 TOP உய்ப்பது (1) சென்ற இடத்தால் செலவிடா தீது ஒரீஇ நன்றின்-பால் உய்ப்பது அறிவு - குறள் 43:2 TOP உய்யா (1) செய்யாமல் செற்றார்க்கும் இன்னாத செய்த பின் உய்யா விழுமம் தரும் - குறள் 32:3 TOP உய்யாதால் (1) புகழ் இன்றால் புத்தேள் நாட்டு உய்யாதால் என் மற்று இகழ்வார் பின் சென்று நிலை - குறள் 97:6 TOP உய்யார் (2) எரியான் சுடப்படினும் உய்வு உண்டாம் உய்யார் பெரியார் பிழைத்து ஒழுகுவார் - குறள் 90:6 இறந்து அமைந்த சார்பு உடையர்-ஆயினும் உய்யார் சிறந்து அமைந்த சீரார் செறின் - குறள் 90:10 TOP உய்வர் (1) எனை பகை உற்றாரும் உய்வர் வினை பகை வீயாது பின் சென்று அடும் - குறள் 21:7 TOP உய்வு (4) எ நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வு உண்டாம் உய்வு இல்லை செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு - குறள் 11:10 எரியான் சுடப்படினும் உய்வு உண்டாம் உய்யார் பெரியார் பிழைத்து ஒழுகுவார் - குறள் 90:6 பெயல் ஆற்றா நீர் உலந்த உண்கண் உயல் ஆற்றா உய்வு இல் நோய் என் கண் நிறுத்து - குறள் 118:4 TOP உயர் (1) வான் உயர் தோற்றம் எவன் செய்யும் தன் நெஞ்சம் தான் அறி குற்றப்படின் - குறள் 28:2 TOP உயர்ந்த (2) ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழ் அல்லால் பொன்றாது நிற்பது ஒன்று இல் - குறள் 24:3 யான் எனது என்னும் செருக்கு அறுப்பான் வானோர்க்கு உயர்ந்த உலகம் புகும் - குறள் 35:6 TOP உயர்ந்து (1) குடி பிறந்தார்-கண் விளங்கும் குற்றம் விசும்பின் மதி-கண் மறு போல் உயர்ந்து - குறள் 96:7 TOP உயர்வு (5) அழுக்காறு உடையான்-கண் ஆக்கம் போன்று இல்லை ஒழுக்கம் இலான்-கண் உயர்வு - குறள் 14:5 வெள்ளத்து அனைய மலர் நீட்டம் மாந்தர்-தம் உள்ளத்து அனையது உயர்வு - குறள் 60:5 உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு உள்ளல் மற்று அது தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து - குறள் 60:6 உயர்வு அகலம் திண்மை அருமை இ நான்கின் அமைவு அரண் என்று உரைக்கும் நூல் - குறள் 75:3 பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு - குறள் 97:3 TOP உயல் (2) பெயல் ஆற்றா நீர் உலந்த உண்கண் உயல் ஆற்றா உய்வு இல் நோய் என் கண் நிறுத்து - குறள் 118:4 கயல் உண்கண் யான் இரப்ப துஞ்சின் கலந்தார்க்கு உயல் உண்மை சாற்றுவேன்-மன் - குறள் 122:2 TOP உயல்-பாலது (2) செயல்-பாலது ஓரும் அறனே ஒருவற்கு உயல்-பாலது ஓரும் பழி - குறள் 4:10 செயல்-பால செய்யாது இவறியான் செல்வம் உயல்-பாலது அன்றி கெடும் - குறள் 44:7 TOP உயிர் (34) அன்பு அகத்து இல்லா உயிர் வாழ்க்கை வன்பால்-கண் வற்றல் மரம் தளிர்த்த அற்று - குறள் 8:8 புறம் கூறி பொய்த்து உயிர் வாழ்தலின் சாதல் அறம் கூறும் ஆக்கம் தரும் - குறள் 19:3 ஒத்தது அறிவான் உயிர் வாழ்வான் மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப்படும் - குறள் 22:4 மன் உயிர் ஓம்பி அருள் ஆள்வார்க்கு இல் என்ப தன் உயிர் அஞ்சும் வினை - குறள் 25:4 அவி சொரிந்து ஆயிரம் வேட்டலின் ஒன்றன் உயிர் செகுத்து உண்ணாமை நன்று - குறள் 26:9 தன் உயிர் தான் அற பெற்றானை ஏனைய மன் உயிர் எல்லாம் தொழும் - குறள் 27:8 பகுத்து உண்டு பல் உயிர் ஓம்புதல் நூலோர் தொகுத்தவற்றுள் எல்லாம் தலை - குறள் 33:2 கொல்லாமை மேற்கொண்டு ஒழுகுவான் வாழ்நாள் மேல் செல்லாது உயிர் உண்ணும் கூற்று - குறள் 33:6 தன் உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான் பிறிது இன் உயிர் நீக்கும் வினை - குறள் 33:7 உயிர் உடம்பின் நீக்கியார் என்ப செயிர் உடம்பின் செல்லா தீ வாழ்க்கையவர் - குறள் 33:10 நாள் என ஒன்று போல் காட்டி உயிர் ஈரும் வாளாது உணர்வார் பெறின் - குறள் 34:4 அறம் பொருள் இன்பம் உயிர் அச்சம் நான்கின் திறம் தெரிந்து தேறப்படும் - குறள் 51:1 உறின் உயிர் அஞ்சா மறவர் இறைவன் செறினும் சீர் குன்றல் இலர் - குறள் 78:8 ஏவவும் செய்கலான் தான் தேறான் அ உயிர் போஒம் அளவும் ஓர் நோய் - குறள் 85:8 இழ-தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதே போல் துன்பம் உழ-தொறூஉம் காது அற்று உயிர் - குறள் 94:10 மயிர் நீப்பின் வாழா கவரிமா அன்னார் உயிர் நீப்பர் மானம் வரின் - குறள் 97:9 ஊனை குறித்த உயிர் எல்லாம் நாண் என்னும் நன்மை குறித்தது சால்பு - குறள் 102:3 நாணால் உயிரை துறப்பர் உயிர் பொருட்டால் நாண் துறவார் நாண் ஆள்பவர் - குறள் 102:7 நாண் அகத்து இல்லார் இயக்கம் மர_பாவை நாணால் உயிர் மருட்டி அற்று - குறள் 102:10 இரந்தும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகு இயற்றியான் - குறள் 107:2 கரப்பவர்க்கு யாங்கு ஒளிக்கும்-கொல்லோ இரப்பவர் சொல்லாட போஒம் உயிர் - குறள் 107:10 கண்டார் உயிர் உண்ணும் தோற்றத்தான் பெண் தகை பேதைக்கு அமர்த்தன கண் - குறள் 109:4 உறு-தொறு உயிர் தளிர்ப்ப தீண்டலான் பேதைக்கு அமிழ்தின் இயன்றன தோள் - குறள் 111:6 அலர் எழ ஆர் உயிர் நிற்கும் அதனை பலர் அறியார் பாக்கியத்தால் - குறள் 115:1 காமமும் நாணும் உயிர் காவா தூங்கும் என் நோனா உடம்பின் அகத்து - குறள் 117:3 மன் உயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்து இரா என் அல்லது இல்லை துணை - குறள் 117:8 விளியும் என் இன் உயிர் வேறு அல்லேம் என்பார் அளி இன்மை ஆற்ற நினைந்து - குறள் 121:9 நனவினான் நல்காதவரை கனவினான் காண்டலின் உண்டு என் உயிர் - குறள் 122:3 மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிர் உண்ணும் வேலை நீ வாழி பொழுது - குறள் 123:1 பொருள் மாலையாளரை உள்ளி மருள் மாலை மாயும் என் மாயா உயிர் - குறள் 123:10 எள்ளின் இளிவாம் என்று எண்ணி அவர் திறம் உள்ளும் உயிர் காதல் நெஞ்சு - குறள் 130:8 TOP உயிர்-இடை (2) குடம்பை தனித்து ஒழிய புள் பறந்த அற்றே உடம்பொடு உயிர்-இடை நட்பு - குறள் 34:8 உடம்பொடு உயிர்-இடை என்ன மற்று அன்ன மடந்தையொடு எம்-இடை நட்பு - குறள் 113:2 TOP உயிர்க்கு (17) சிறப்பு ஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு - குறள் 4:1 தம்மின் தம் மக்கள் அறிவுடைமை மா நிலத்து மன் உயிர்க்கு எல்லாம் இனிது - குறள் 7:8 அன்பொடு இயைந்த வழக்கு என்ப ஆர் உயிர்க்கு என்பொடு இயைந்த தொடர்பு - குறள் 8:3 காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம் அதனின் ஊங்கி இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 13:2 ஏதிலார் குற்றம் போல் தம் குற்றம் காண்கிற்பின் தீது உண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு - குறள் 19:10 ஈதல் இசை பட வாழ்தல் அது அல்லது ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 24:1 உற்ற நோய் நோன்றல் உயிர்க்கு உறுகண் செய்யாமை அற்றே தவத்திற்கு உரு - குறள் 27:1 தன் உயிர்க்கு இன்னாமை தான் அறிவான் என்-கொலோ மன் உயிர்க்கு இன்னா செயல் - குறள் 32:8 புக்கில் அமைந்தின்று-கொல்லோ உடம்பினுள் துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு - குறள் 34:10 எண் என்ப ஏனை எழுத்து என்ப இ இரண்டும் கண் என்ப வாழும் உயிர்க்கு - குறள் 40:2 மன நலம் மன் உயிர்க்கு ஆக்கம் இன நலம் எல்லா புகழும் தரும் - குறள் 46:7 நுனி கொம்பர் ஏறினார் அஃது இறந்து ஊக்கின் உயிர்க்கு இறுதி ஆகிவிடும் - குறள் 48:6 துளி இன்மை ஞாலத்திற்கு எற்று அற்றே வேந்தன் அளி இன்மை வாழும் உயிர்க்கு - குறள் 56:7 மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல நாண் உடைமை மாந்தர் சிறப்பு - குறள் 102:2 வாழ்தல் உயிர்க்கு அன்னள் ஆய்_இழை சாதல் அதற்கு அன்னள் நீங்கும் இடத்து - குறள் 113:4 TOP உயிர்க்கும் (4) அந்தணர் என்போர் அறவோர் மற்று எ உயிர்க்கும் செம் தண்மை பூண்டு ஒழுகலான் - குறள் 3:10 அவா என்ப எல்லா உயிர்க்கும் எஞ்ஞான்றும் தவாஅ பிறப்பு ஈனும் வித்து - குறள் 37:1 இகல் என்ப எல்லா உயிர்க்கும் பகல் என்னும் பண்பு இன்மை பாரிக்கும் நோய் - குறள் 86:1 பிறப்பு ஒக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பு ஒவ்வா செய் தொழில் வேற்றுமையான் - குறள் 98:2 TOP உயிர்த்து (1) கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் ஒண்_தொடி கண்ணே உள - குறள் 111:1 TOP உயிர்நிலை (3) அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃது இலார்க்கு என்பு தோல் போர்த்த உடம்பு - குறள் 8:10 உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊன் உண்ண அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு - குறள் 26:5 கள்வார்க்கு தள்ளும் உயிர்நிலை கள்ளார்க்கு தள்ளாது புத்தேள் உலகு - குறள் 29:10 TOP உயிர்ப்ப (2) ஒலித்த-கால் என் ஆம் உவரி எலி பகை நாகம் உயிர்ப்ப கெடும் - குறள் 77:3 உயிர்ப்ப உளர் அல்லர் மன்ற செயிர்ப்பவர் செம்மல் சிதைக்கலாதார் - குறள் 88:10 TOP உயிரார் (1) சுழலும் இசை வேண்டி வேண்டா உயிரார் கழல் யாப்பு காரிகை நீர்த்து - குறள் 78:7 TOP உயிரின் (1) செயிரின் தலைப்பிரிந்த காட்சியர் உண்ணார் உயிரின் தலைப்பிரிந்த ஊன் - குறள் 26:8 TOP உயிரினும் (1) ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான் ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் - குறள் 14:1 TOP உயிரும் (2) கொல்லான் புலாலை மறுத்தானை கைகூப்பி எல்லா உயிரும் தொழும் - குறள் 26:10 நோனா உடம்பும் உயிரும் மடல் ஏறும் நாணினை நீக்கி நிறுத்து - குறள் 114:2 TOP உயிரை (1) நாணால் உயிரை துறப்பர் உயிர் பொருட்டால் நாண் துறவார் நாண் ஆள்பவர் - குறள் 102:7 TOP உரம் (2) உரம் ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை அஃது இல்லர் மரம் மக்கள் ஆதலே வேறு - குறள் 60:10 அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உள் பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 TOP உரவோர் (2) ஒழுக்கத்தின் ஒல்கார் உரவோர் இழுக்கத்தின் ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து - குறள் 14:6 சிதைவிடத்து ஒல்கார் உரவோர் புதை அம்பின் பட்டு பாடு ஊன்றும் களிறு - குறள் 60:7 TOP உரன் (2) உரன் என்னும் தோட்டியான் ஓர் ஐந்தும் காப்பான் வான் என்னும் வைப்பிற்கு ஓர் வித்து - குறள் 3:4 உரன் நசைஇ உள்ளம் துணை அக சென்றார் வரல் நசைஇ இன்னும் உளேன் - குறள் 127:3 TOP உரிமை (2) வினைக்கு உரிமை நாடிய பின்றை அவனை அதற்கு உரியன் ஆக செயல் - குறள் 52:8 கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு உரிமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 58:8 TOP உரியர் (4) அன்பு இலார் எல்லாம் தமக்கு உரியர் அன்பு உடையார் என்பும் உரியர் பிறற்கு - குறள் 8:2 எற்றிற்கு உரியர் கயவர் ஒன்று உற்ற-கால் விற்றற்கு உரியர் விரைந்து - குறள் 108:10 TOP உரியன் (1) வினைக்கு உரிமை நாடிய பின்றை அவனை அதற்கு உரியன் ஆக செயல் - குறள் 52:8 TOP உரியார் (1) நலக்கு உரியார் யார் எனின் நாம நீர் வைப்பில் பிறற்கு உரியாள் தோள் தோயாதவர் - குறள் 15:9 TOP உரியாள் (1) நலக்கு உரியார் யார் எனின் நாம நீர் வைப்பில் பிறற்கு உரியாள் தோள் தோயாதவர் - குறள் 15:9 TOP உரு (2) உற்ற நோய் நோன்றல் உயிர்க்கு உறுகண் செய்யாமை அற்றே தவத்திற்கு உரு - குறள் 27:1 அறிவு உரு ஆராய்ந்த கல்வி இ மூன்றன் செறிவு உடையான் செல்க வினைக்கு - குறள் 69:4 TOP உருகும் (1) இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 TOP உருவது (1) கரப்பினும் கையிகந்து ஒல்லா நின் உண்கண் உரைக்கல் உருவது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:1 TOP உருவம் (1) வலி இல் நிலைமையான் வல் உருவம் பெற்றம் புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்த அற்று - குறள் 28:3 TOP உருவு (1) உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள் பெரும் தேர்க்கு அச்சு_ஆணி அன்னார் உடைத்து - குறள் 67:7 TOP உருவொடு (1) கடாஅ உருவொடு கண் அஞ்சாது யாண்டும் உகாஅமை வல்லதே ஒற்று - குறள் 59:5 TOP உருள் (2) உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள் பெரும் தேர்க்கு அச்சு_ஆணி அன்னார் உடைத்து - குறள் 67:7 உருள் ஆயம் ஓவாது கூறின் பொருள் ஆயம் போஒய் புறமே படும் - குறள் 94:3 TOP உரை (5) நயன் இலன் என்பது சொல்லும் பயன் இல பாரித்து உரைக்கும் உரை - குறள் 20:3 ஒற்றும் உரை சான்ற நூலும் இவை இரண்டும் தெற்று என்க மன்னவன் கண் - குறள் 59:1 நல்குரவு என்னும் இடும்பையுள் பல்கு உரை துன்பங்கள் சென்று படும் - குறள் 105:5 செல்லாமை உண்டேல் எனக்கு உரை மற்று நின் வல் வரவு வாழ்வார்க்கு உரை - குறள் 116:1 TOP உரைக்க (1) நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்த என் பண்பு யார்க்கு உரைக்க பிற - குறள் 119:1 TOP உரைக்கல் (1) கரப்பினும் கையிகந்து ஒல்லா நின் உண்கண் உரைக்கல் உருவது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:1 TOP உரைக்கலான் (1) அறை பறை அன்னர் கயவர் தாம் கேட்ட மறை பிறர்க்கு உய்த்து உரைக்கலான் - குறள் 108:6 TOP உரைக்கும் (7) நயன் இலன் என்பது சொல்லும் பயன் இல பாரித்து உரைக்கும் உரை - குறள் 20:3 இறை கடியன் என்று உரைக்கும் இன்னா சொல் வேந்தன் உறை கடுகி ஒல்லை கெடும் - குறள் 57:4 பகைமையும் கேண்மையும் கண் உரைக்கும் கண்ணின் வகைமை உணர்வார் பெறின் - குறள் 71:9 உயர்வு அகலம் திண்மை அருமை இ நான்கின் அமைவு அரண் என்று உரைக்கும் நூல் - குறள் 75:3 பயன் தூக்கி பண்பு உரைக்கும் பண்பு இல் மகளிர் நயன் தூக்கி நள்ளா விடல் - குறள் 92:2 பிரிவு உரைக்கும் வன்கண்ணர் ஆயின் அரிது அவர் நல்குவர் என்னும் நசை - குறள் 116:6 கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியொடு தொல் கவின் வாடிய தோள் - குறள் 124:5 TOP உரைத்தலும் (1) கரத்தலும் ஆற்றேன் இ நோயை நோய் செய்தார்க்கு உரைத்தலும் நாணு தரும் - குறள் 117:2 TOP உரைத்து (1) பாடு பெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கு என் வாடூ தோள் பூசல் உரைத்து - குறள் 124:7 TOP உரைத்தும் (1) ஓதி உணர்ந்தும் பிறர்க்கு உரைத்தும் தான் அடங்கா பேதையின் பேதையார் இல் - குறள் 84:4 TOP உரைப்பது (1) உள்ளுவன்-மன் யான் உரைப்பது அவர் திறமால் கள்ளம் பிறவோ பசப்பு - குறள் 119:4 TOP உரைப்பவை (1) உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவார் மேல் நிற்கும் புகழ் - குறள் 24:2 TOP உரைப்பாய் (1) உறாஅர்க்கு உறு நோய் உரைப்பாய் கடலை செறாஅய் வாழிய நெஞ்சு - குறள் 120:10 TOP உரைப்பார் (1) உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவார் மேல் நிற்கும் புகழ் - குறள் 24:2 TOP உரைப்பார்க்கு (1) அன்பு அறிவு ஆராய்ந்த சொல்வன்மை தூது உரைப்பார்க்கு இன்றியமையாத மூன்று - குறள் 69:2 TOP உரைப்பான் (6) அறன் நோக்கி ஆற்றும்-கொல் வையம் புறன் நோக்கி புன் சொல் உரைப்பான் பொறை - குறள் 19:9 அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் வேந்து அவாம் பண்பு உடைமை தூது உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:1 நூலாருள் நூல் வல்லான் ஆகுதல் வேலாருள் வென்றி வினை உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:3 கடன் அறிந்து காலம் கருதி இடன் அறிந்து எண்ணி உரைப்பான் தலை - குறள் 69:7 தூய்மை துணைமை துணிவு உடைமை இ மூன்றும் வாய்மை வழி உரைப்பான் பண்பு - குறள் 69:8 விடு மாற்றம் வேந்தர்க்கு உரைப்பான் வடு மாற்றம் வாய் சோரா வன்கணவன் - குறள் 69:9 TOP உரையாதார் (1) இணர் ஊழ்த்தும் நாறா மலர் அனையர் கற்றது உணர விரித்து உரையாதார் - குறள் 65:10 TOP உரையாமை (1) இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல் குலன் உடையான்-கண்ணே உள - குறள் 23:3 TOP உல்கு (1) உறு பொருளும் உல்கு பொருளும் தன் ஒன்னார் தெறு பொருளும் வேந்தன் பொருள் - குறள் 76:6 TOP உலகத்தார் (2) உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன் - குறள் 30:4 உலகத்தார் உண்டு என்பது இல் என்பான் வையத்து அலகையா வைக்கப்படும் - குறள் 85:10 TOP உலகத்தார்க்கு (1) உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணி அஃது ஆற்றாது எழுவாரை எல்லாம் பொறுத்து - குறள் 104:2 TOP உலகத்து (7) விண் இன்று பொய்ப்பின் விரி நீர் வியன் உலகத்து உள் நின்று உடற்றும் பசி - குறள் 2:3 ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழ் அல்லால் பொன்றாது நிற்பது ஒன்று இல் - குறள் 24:3 இரு வேறு உலகத்து இயற்கை திரு வேறு தெள்ளியர் ஆதலும் வேறு - குறள் 38:4 பொச்சாப்பார்க்கு இல்லை புகழ்மை அது உலகத்து எ பால் நூலோர்க்கும் துணிவு - குறள் 54:3 உள்ளம் இலாதவர் எய்தார் உலகத்து வள்ளியம் என்னும் செருக்கு - குறள் 60:8 செயற்கை அறிந்த கடைத்தும் உலகத்து இயற்கை அறிந்து செயல் - குறள் 64:7 வீழ்வாரின் இன் சொல் பெறாஅது உலகத்து வாழ்வாரின் வன்கணார் இல் - குறள் 120:8 TOP உலகத்தும் (1) புத்தேள் உலகத்தும் ஈண்டும் பெறல் அரிதே ஒப்புரவின் நல்ல பிற - குறள் 22:3 TOP உலகத்தொடு (1) எவ்வது உறைவது உலகம் உலகத்தொடு அவ்வது உறைவது அறிவு - குறள் 43:6 TOP உலகத்தோடு (1) உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் பல கற்றும் கல்லார் அறிவிலாதார் - குறள் 14:10 TOP உலகம் (13) வான் நின்று உலகம் வழங்கி வருதலான் தான் அமிழ்தம் என்று உணர்தல் பாற்று - குறள் 2:1 தானம் தவம் இரண்டும் தங்கா வியன் உலகம் வானம் வழங்காது எனின் - குறள் 2:9 கெடுவாக வையாது உலகம் நடுவாக நன்றி-கண் தங்கியான் தாழ்வு - குறள் 12:7 நல்லாறு எனினும் கொளல் தீது மேல் உலகம் இல் எனினும் ஈதலே நன்று - குறள் 23:2 அருள் சேர்ந்த நெஞ்சினார்க்கு இல்லை இருள் சேர்ந்த இன்னா உலகம் புகல் - குறள் 25:3 அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு - குறள் 25:7 மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா உலகம் பழித்தது ஒழித்துவிடின் - குறள் 28:10 யான் எனது என்னும் செருக்கு அறுப்பான் வானோர்க்கு உயர்ந்த உலகம் புகும் - குறள் 35:6 உலகம் தழீஇயது ஒட்பம் மலர்தலும் கூம்பலும் இல்லது அறிவு - குறள் 43:5 எவ்வது உறைவது உலகம் உலகத்தொடு அவ்வது உறைவது அறிவு - குறள் 43:6 பண்பு உடையார் பட்டு உண்டு உலகம் அது இன்றேல் மண் புக்கு மாய்வது மன் - குறள் 100:6 சுழன்றும் ஏர் பின்னது உலகம் அதனால் உழந்தும் உழவே தலை - குறள் 104:1 TOP உலகியல் (1) கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃது இலார் உண்மை நிலைக்கு பொறை - குறள் 58:2 TOP உலகு (30) அகர முதல எழுத்து எல்லாம் ஆதி பகவன் முதற்றே உலகு - குறள் 1:1 நீர் இன்று அமையாது உலகு எனின் யார் யார்க்கும் வான் இன்று அமையாது ஒழுக்கு - குறள் 2:10 இருமை வகை தெரிந்து ஈண்டு அறம் பூண்டார் பெருமை பிறங்கிற்று உலகு - குறள் 3:3 சுவை ஒளி ஊறு ஓசை நாற்றம் என்று ஐந்தின் வகை தெரிவான்-கட்டே உலகு - குறள் 3:7 பெற்றாள் பெறின் பெறுவர் பெண்டிர் பெரும் சிறப்பு புத்தேளிர் வாழும் உலகு - குறள் 6:8 கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரி மாட்டு என் ஆற்றும்-கொல்லோ உலகு - குறள் 22:1 ஊருணி நீர் நிறைந்து அற்றே உலகு அவாம் பேர் அறிவாளன் திரு - குறள் 22:5 நில வரை நீள் புகழ் ஆற்றின் புலவரை போற்றாது புத்தேள் உலகு - குறள் 24:4 தினல் பொருட்டால் கொல்லாது உலகு எனின் யாரும் விலை பொருட்டால் ஊன் தருவார் இல் - குறள் 26:6 கள்வார்க்கு தள்ளும் உயிர்நிலை கள்ளார்க்கு தள்ளாது புத்தேள் உலகு - குறள் 29:10 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 இன் சொலால் ஈத்து அளிக்க வல்லாற்கு தன் சொலால் தான் கண்டனைத்து இ உலகு - குறள் 39:7 செவி கைப்ப சொல் பொறுக்கும் பண்பு உடை வேந்தன் கவி கை கீழ் தங்கும் உலகு - குறள் 39:9 தாம் இன்புறுவது உலகு இன்புற கண்டு காமுறுவர் கற்று அறிந்தார் - குறள் 40:9 எள்ளாத எண்ணி செயல் வேண்டும் தம்மொடு கொள்ளாத கொள்ளாது உலகு - குறள் 47:10 நாள்-தோறும் நாடுக மன்னன் வினை செய்வான் கோடாமை கோடாது உலகு - குறள் 52:10 வான் நோக்கி வாழும் உலகு எல்லாம் மன்னவன் கோல் நோக்கி வாழும் குடி - குறள் 55:2 குடி தழீஇ கோல் ஓச்சும் மா நில மன்னன் அடி தழீஇ நிற்கும் உலகு - குறள் 55:4 கண்ணோட்டம் என்னும் கழி பெரும் காரிகை உண்மையான் உண்டு இ உலகு - குறள் 58:1 கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு உரிமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 58:8 வினை-கண் வினை கெடல் ஓம்பல் வினை குறை தீர்ந்தாரின் தீர்ந்தன்று உலகு - குறள் 62:2 எனை திட்பம் எய்திய-கண்ணும் வினை திட்பம் வேண்டாரை வேண்டாது உலகு - குறள் 67:10 கெடாஅர் வழிவந்த கேண்மையார் கேண்மை விடாஅர் விழையும் உலகு - குறள் 81:9 அறிவின்மை இன்மையுள் இன்மை பிறிது இன்மை இன்மையா வையாது உலகு - குறள் 85:1 பகை நட்பா கொண்டு ஒழுகும் பண்பு உடையாளன் தகைமை-கண் தங்கிற்று உலகு - குறள் 88:4 இளி வரின் வாழாத மானம் உடையார் ஒளி தொழுது ஏத்தும் உலகு - குறள் 97:10 நயனொடு நன்றி புரிந்த பயன் உடையார் பண்பு பாராட்டும் உலகு - குறள் 100:4 குற்றம் இலனாய் குடி செய்து வாழ்வானை சுற்றமா சுற்றும் உலகு - குறள் 103:5 இரந்தும் உயிர் வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகு இயற்றியான் - குறள் 107:2 தாம் வீழ்வார் மென் தோள் துயிலின் இனிது-கொல் தாமரைக்கண்ணான்_உலகு - குறள் 111:3 TOP உலந்த (1) பெயல் ஆற்றா நீர் உலந்த உண்கண் உயல் ஆற்றா உய்வு இல் நோய் என் கண் நிறுத்து - குறள் 118:4 TOP உலைவு (3) ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றி தாழாது உஞற்றுபவர் - குறள் 62:10 உலைவு இடத்து ஊறு அஞ்சா வன்கண் தொலைவு இடத்து தொல் படைக்கு அல்லால் அரிது - குறள் 77:2 உள் பகை அஞ்சி தன் காக்க உலைவு இடத்து மண் பகையின் மாண தெறும் - குறள் 89:3 TOP உவக்காண் (1) உவக்காண் எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண் என் மேனி பசப்பு ஊர்வது - குறள் 119:5 TOP உவக்கும் (2) ஈன்ற பொழுதின் பெரிது உவக்கும் தன் மகனை சான்றோன் என கேட்ட தாய் - குறள் 7:9 ஈத்து உவக்கும் இன்பம் அறியார்-கொல் தாம் உடைமை வைத்து இழக்கும் வன்கணவர் - குறள் 23:8 TOP உவகை (1) இறந்த வெகுளியின் தீதே சிறந்த உவகை மகிழ்ச்சியின் சோர்வு - குறள் 54:1 TOP உவகையும் (2) நகையும் உவகையும் கொல்லும் சினத்தில் தீய பகையும் உளவோ பிற - குறள் 31:4 இவறலும் மாண்பு இறந்த மானமும் மாணா உவகையும் ஏதம் இறைக்கு - குறள் 44:2 TOP உவந்தாரை (1) ஒன்னார் தெறலும் உவந்தாரை ஆக்கலும் எண்ணின் தவத்தான் வரும் - குறள் 27:4 TOP உவந்து (3) அறிவிலான் நெஞ்சு உவந்து ஈதல் பிறிது யாதும் இல்லை பெறுவான் தவம் - குறள் 85:2 கரவாது உவந்து ஈயும் கண் அன்னார்-கண்ணும் இரவாமை கோடி உறும் - குறள் 107:1 உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 TOP உவப்ப (1) உவப்ப தலைக்கூடி உள்ள பிரிதல் அனைத்தே புலவர் தொழில் - குறள் 40:4 TOP உவப்பது (1) இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரை காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம் உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - குறள் 106:7 TOP உவப்பினும் (1) முகத்தின் முதுக்குறைந்தது உண்டோ உவப்பினும் காயினும் தான் முந்துறும் - குறள் 71:7 TOP உவமை (1) தனக்கு உவமை இல்லாதான் தாள் சேர்ந்தார்க்கு அல்லால் மன கவலை மாற்றல் அரிது - குறள் 1:7 TOP உவரி (1) ஒலித்த-கால் என் ஆம் உவரி எலி பகை நாகம் உயிர்ப்ப கெடும் - குறள் 77:3 TOP உழ-தொறூஉம் (1) இழ-தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதே போல் துன்பம் உழ-தொறூஉம் காது அற்று உயிர் - குறள் 94:10 TOP உழக்கும் (3) தொடலை குறும்_தொடி தந்தாள் மடலொடு மாலை உழக்கும் துயர் - குறள் 114:5 படல் ஆற்றா பைதல் உழக்கும் கடல் ஆற்றா காம நோய் செய்த என் கண் - குறள் 118:5 பதி மருண்டு பைதல் உழக்கும் மதி மருண்டு மாலை படர்தரும் போழ்து - குறள் 123:9 TOP உழந்து (1) காமம் உழந்து வருந்தினார்க்கு ஏம மடல் அல்லது இல்லை வலி - குறள் 114:1 TOP உழந்தும் (2) சுழன்றும் ஏர் பின்னது உலகம் அதனால் உழந்தும் உழவே தலை - குறள் 104:1 கடல் அன்ன காமம் உழந்தும் மடல் ஏறா பெண்ணின் பெரும் தக்கது இல் - குறள் 114:7 TOP உழந்துஉழந்து (1) உழந்துஉழந்து உள் நீர் அறுக விழைந்து இழைந்து வேண்டி அவர் கண்ட கண் - குறள் 118:7 TOP உழப்பது (2) அழிவினவை நீக்கி ஆறு உய்த்து அழிவின்-கண் அல்லல் உழப்பது ஆம் நட்பு - குறள் 79:7 தெரிந்து உணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்து உணரா பைதல் உழப்பது எவன் - குறள் 118:2 TOP உழப்பர் (1) அகடு ஆரார் அல்லல் உழப்பர் சூது என்னும் முகடியான் மூடப்பட்டார் - குறள் 94:6 TOP உழப்பிக்கும் (1) பொருள் கெடுத்து பொய் மேற்கொளீஇ அருள் கெடுத்து அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது - குறள் 94:8 TOP உழவர் (3) ஏரின் உழாஅர் உழவர் புயல் என்னும் வாரி வளம் குன்றிய-கால் - குறள் 2:4 வில் ஏர் உழவர் பகை கொளினும் கொள்ளற்க சொல் ஏர் உழவர் பகை - குறள் 88:2 TOP உழவினார் (1) உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம் விட்டேம் என்பார்க்கு நிலை - குறள் 104:6 TOP உழவே (1) சுழன்றும் ஏர் பின்னது உலகம் அதனால் உழந்தும் உழவே தலை - குறள் 104:1 TOP உழாஅர் (1) ஏரின் உழாஅர் உழவர் புயல் என்னும் வாரி வளம் குன்றிய-கால் - குறள் 2:4 TOP உழி (3) அழுக்காறு என ஒரு பாவி திரு செற்று தீ உழி உய்த்துவிடும் - குறள் 17:8 அற்றார் அழி பசி தீர்த்தல் அஃது ஒருவன் பெற்றான் பொருள் வைப்பு உழி - குறள் 23:6 இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்கம் உடையார் வாய் சொல் - குறள் 42:5 TOP உழுது (1) உழுது உண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார் மற்று எல்லாம் தொழுது உண்டு பின் செல்பவர் - குறள் 104:3 TOP உழுவார் (1) உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணி அஃது ஆற்றாது எழுவாரை எல்லாம் பொறுத்து - குறள் 104:2 TOP உழை (4) உழை பிரிந்து காரணத்தின் வந்தானை வேந்தன் இழைத்து இருந்து எண்ணி கொளல் - குறள் 53:10 ஆக்கம் அதர் வினாய் செல்லும் அசைவு இலா ஊக்கம் உடையான் உழை - குறள் 60:4 அறி கொன்று அறியான் எனினும் உறுதி உழை இருந்தான் கூறல் கடன் - குறள் 64:8 உள்ளத்தார் காதலவர் ஆக உள்ளி நீ யார் உழை சேறி என் நெஞ்சு - குறள் 125:9 TOP உழைச்செல்வான் (1) உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்து உழைச்செல்வான் என்று அ பால் நால் கூற்றே மருந்து - குறள் 95:10 TOP உள் (16) விண் இன்று பொய்ப்பின் விரி நீர் வியன் உலகத்து உள் நின்று உடற்றும் பசி - குறள் 2:3 சொல் கோட்டம் இல்லது செப்பம் ஒருதலையா உள் கோட்டம் இன்மை பெறின் - குறள் 12:9 தீயினால் சுட்ட புண் உள் ஆறும் ஆறாதே நாவினால் சுட்ட வடு - குறள் 13:9 அறிவு அற்றம் காக்கும் கருவி செறுவார்க்கும் உள் அழிக்கல் ஆகா அரண் - குறள் 43:1 பொள்ளென ஆங்கே புறம் வேரார் காலம் பார்த்து உள் வேர்ப்பர் ஒள்ளியவர் - குறள் 49:7 செய்வினை செய்வான் செயல் முறை அ வினை உள் அறிவான் உள்ளம் கொளல் - குறள் 68:7 உறை சிறியார் உள் நடுங்கல் அஞ்சி குறை பெறின் கொள்வர் பெரியார் பணிந்து - குறள் 68:10 உள் பகை அஞ்சி தன் காக்க உலைவு இடத்து மண் பகையின் மாண தெறும் - குறள் 89:3 மனம் மாணா உள் பகை தோன்றின் இனம் மாணா ஏதம் பலவும் தரும் - குறள் 89:4 உறல் முறையான் உள் பகை தோன்றின் இறல் முறையான் ஏதம் பலவும் தரும் - குறள் 89:5 செப்பின் புணர்ச்சி போல் கூடினும் கூடாதே உள் பகை உற்ற குடி - குறள் 89:7 அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உள் பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 எள் பகவு அன்ன சிறுமைத்தே-ஆயினும் உள் பகை உள்ளது ஆம் கேடு - குறள் 89:9 உள் ஒற்றி உள்ளூர் நகப்படுவர் எஞ்ஞான்றும் கள் ஒற்றி கண் சாய்பவர் - குறள் 93:7 வழங்குவது உள் வீழ்ந்த-கண்ணும் பழங்குடி பண்பின் தலைப்பிரிதல் இன்று - குறள் 96:5 உழந்துஉழந்து உள் நீர் அறுக விழைந்து இழைந்து வேண்டி அவர் கண்ட கண் - குறள் 118:7 TOP உள்வழி (1) உள்ளம் போன்று உள்வழி செல்கிற்பின் வெள்ள நீர் நீந்தல-மன்னோ என் கண் - குறள் 117:10 TOP உள்ள (11) கொன்று அன்ன இன்னா செயினும் அவர் செய்த ஒன்றும் நன்று உள்ள கெடும் - குறள் 11:9 ஓர்த்து உள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையா பேர்த்து உள்ள வேண்டா பிறப்பு - குறள் 36:7 உவப்ப தலைக்கூடி உள்ள பிரிதல் அனைத்தே புலவர் தொழில் - குறள் 40:4 உள்ளியது எய்தல் எளிது-மன் மற்றும் தான் உள்ளியது உள்ள பெறின் - குறள் 54:10 உரம் ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை அஃது இல்லர் மரம் மக்கள் ஆதலே வேறு - குறள் 60:10 வெள்ளத்து அனைய இடும்பை அறிவுடையான் உள்ளத்தின் உள்ள கெடும் - குறள் 63:2 ஒளி ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை இளி ஒருவற்கு அஃது இறந்து வாழ்தும் எனல் - குறள் 98:1 இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 மற்று யான் என் உளேன் மன்னோ அவரொடு யான் உற்ற நாள் உள்ள உளேன் - குறள் 121:6 உள்ள களித்தலும் காண மகிழ்தலும் கள்ளுக்கு இல் காமத்திற்கு உண்டு - குறள் 129:1 TOP உள்ளத்தார் (1) உள்ளத்தார் காதலவர் ஆக உள்ளி நீ யார் உழை சேறி என் நெஞ்சு - குறள் 125:9 TOP உள்ளத்தால் (3) உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன் பொருளை கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - குறள் 29:2 உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன் - குறள் 30:4 உள்ளிய எல்லாம் உடன் எய்தும் உள்ளத்தால் உள்ளான் வெகுளி எனின் - குறள் 31:9 TOP உள்ளத்தின் (1) வெள்ளத்து அனைய இடும்பை அறிவுடையான் உள்ளத்தின் உள்ள கெடும் - குறள் 63:2 TOP உள்ளத்து (1) வெள்ளத்து அனைய மலர் நீட்டம் மாந்தர்-தம் உள்ளத்து அனையது உயர்வு - குறள் 60:5 TOP உள்ளத்துள் (2) உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன் - குறள் 30:4 உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 TOP உள்ளது (8) இல்லது என் இல்லவள் மாண்பு ஆனால் உள்ளது என் இல்லவள் மாணா-கடை - குறள் 6:3 உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊன் உண்ண அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு - குறள் 26:5 ஓர்த்து உள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையா பேர்த்து உள்ள வேண்டா பிறப்பு - குறள் 36:7 கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃது இலார் உண்மை நிலைக்கு பொறை - குறள் 58:2 எள் பகவு அன்ன சிறுமைத்தே-ஆயினும் உள் பகை உள்ளது ஆம் கேடு - குறள் 89:9 இரு நோக்கு இவள் உண்கண் உள்ளது ஒரு நோக்கு நோய் நோக்கு ஒன்று அ நோய் மருந்து - குறள் 110:1 முகை மொக்குள் உள்ளது நாற்றம் போல் பேதை நகை மொக்குள் உள்ளது ஒன்று உண்டு - குறள் 128:4 TOP உள்ளதூஉம் (3) நா நலம் என்னும் நலன் உடைமை அ நலம் யா நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று - குறள் 65:1 குண நலம் சான்றோர் நலனே பிற நலம் எ நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று - குறள் 99:2 இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 TOP உள்ளப்படும் (1) வீறு எய்தி மாண்டார் வினை திட்பம் வேந்தன்-கண் ஊறு எய்தி உள்ளப்படும் - குறள் 67:5 TOP உள்ளம் (14) ஓர்த்து உள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையா பேர்த்து உள்ள வேண்டா பிறப்பு - குறள் 36:7 பற்று உள்ளம் என்னும் இவறன்மை எற்றுள்ளும் எண்ணப்படுவது ஒன்று அன்று - குறள் 44:8 உள்ளம் உடைமை உடைமை பொருள் உடைமை நில்லாது நீங்கிவிடும் - குறள் 60:2 உள்ளம் இலாதவர் எய்தார் உலகத்து வள்ளியம் என்னும் செருக்கு - குறள் 60:8 செய்வினை செய்வான் செயல் முறை அ வினை உள் அறிவான் உள்ளம் கொளல் - குறள் 68:7 உள்ளற்க உள்ளம் சிறுகுவ கொள்ளற்க அல்லல்-கண் ஆற்றறுப்பார் நட்பு - குறள் 80:8 கெடும் காலை கைவிடுவார் கேண்மை அடும் காலை உள்ளினும் உள்ளம் சுடும் - குறள் 80:9 இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரை காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம் உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - குறள் 106:7 இரவு உள்ள உள்ளம் உருகும் கரவு உள்ள உள்ளதூஉம் இன்றி கெடும் - குறள் 107:9 உள்ளம் போன்று உள்வழி செல்கிற்பின் வெள்ள நீர் நீந்தல-மன்னோ என் கண் - குறள் 117:10 மறப்பின் எவன் ஆவன்-மன்-கொல் மறப்பு அறியேன் உள்ளினும் உள்ளம் சுடும் - குறள் 121:7 உரன் நசைஇ உள்ளம் துணை அக சென்றார் வரல் நசைஇ இன்னும் உளேன் - குறள் 127:3 பெறின் என் ஆம் பெற்ற-கால் என் ஆம் உறின் என் ஆம் உள்ளம் உடைந்து உக்க-கால் - குறள் 127:10 புல்லி விடாஅ புலவியுள் தோன்றும் என் உள்ளம் உடைக்கும் படை - குறள் 133:4 TOP உள்ளல் (3) உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு உள்ளல் மற்று அது தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து - குறள் 60:6 இருந்து உள்ளி என் பரிதல் நெஞ்சே பரிந்து உள்ளல் பைதல் நோய் செய்தார்-கண் இல் - குறள் 125:3 தும்மு செறுப்ப அழுதாள் நுமர் உள்ளல் எம்மை மறைத்திரோ என்று - குறள் 132:8 TOP உள்ளலும் (1) உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன் பொருளை கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல் - குறள் 29:2 TOP உள்ளற்க (1) உள்ளற்க உள்ளம் சிறுகுவ கொள்ளற்க அல்லல்-கண் ஆற்றறுப்பார் நட்பு - குறள் 80:8 TOP உள்ளார் (1) கண் உள்ளார் காதலவராக கண்ணும் எழுதேம் கரப்பாக்கு அறிந்து - குறள் 113:7 TOP உள்ளான் (1) உள்ளிய எல்லாம் உடன் எய்தும் உள்ளத்தால் உள்ளான் வெகுளி எனின் - குறள் 31:9 TOP உள்ளான்-கொல் (1) கள் உண்ணா போழ்தில் களித்தானை காணும்-கால் உள்ளான்-கொல் உண்டதன் சோர்வு - குறள் 93:10 TOP உள்ளி (7) பொருள் மாலையாளரை உள்ளி மருள் மாலை மாயும் என் மாயா உயிர் - குறள் 123:10 சிறுமை நமக்கு ஒழிய சேண் சென்றார் உள்ளி நறு மலர் நாணின கண் - குறள் 124:1 இருந்து உள்ளி என் பரிதல் நெஞ்சே பரிந்து உள்ளல் பைதல் நோய் செய்தார்-கண் இல் - குறள் 125:3 உள்ளத்தார் காதலவர் ஆக உள்ளி நீ யார் உழை சேறி என் நெஞ்சு - குறள் 125:9 கூடிய காமம் பிரிந்தார் வரவு உள்ளி கோடு கொடு ஏறும் என் நெஞ்சு - குறள் 127:4 வழுத்தினாள் தும்மினேன் ஆக அழித்து அழுதாள் யார் உள்ளி தும்மினீர் என்று - குறள் 132:7 நினைத்திருந்து நோக்கினும் காயும் அனைத்தும் நீர் யார் உள்ளி நோக்கினீர் என்று - குறள் 132:10 TOP உள்ளிய (1) உள்ளிய எல்லாம் உடன் எய்தும் உள்ளத்தால் உள்ளான் வெகுளி எனின் - குறள் 31:9 TOP உள்ளியது (2) உள்ளியது எய்தல் எளிது-மன் மற்றும் தான் உள்ளியது உள்ள பெறின் - குறள் 54:10 TOP உள்ளினும் (3) கெடும் காலை கைவிடுவார் கேண்மை அடும் காலை உள்ளினும் உள்ளம் சுடும் - குறள் 80:9 உள்ளினும் தீரா பெரு மகிழ் செய்தலால் கள்ளினும் காமம் இனிது - குறள் 121:1 மறப்பின் எவன் ஆவன்-மன்-கொல் மறப்பு அறியேன் உள்ளினும் உள்ளம் சுடும் - குறள் 121:7 TOP உள்ளினேன் (1) உள்ளினேன் என்றேன் மற்று என் மறந்தீர் என்று என்னை புல்லாள் புல தக்கனள் - குறள் 132:6 TOP உள்ளுக (1) இகழ்ச்சியின் கெட்டாரை உள்ளுக தாம் தம் மகிழ்ச்சியின் மைந்துறும் போழ்து - குறள் 54:9 TOP உள்ளும் (1) எள்ளின் இளிவாம் என்று எண்ணி அவர் திறம் உள்ளும் உயிர் காதல் நெஞ்சு - குறள் 130:8 TOP உள்ளுவது (1) உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு உள்ளல் மற்று அது தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து - குறள் 60:6 TOP உள்ளுவர் (1) எழுமை எழு பிறப்பும் உள்ளுவர் தம்-கண் விழுமம் துடைத்தவர் நட்பு - குறள் 11:7 TOP உள்ளுவன்-மன் (2) உள்ளுவன்-மன் யான் மறப்பின் மறப்பு அறியேன் ஒள் அமர் கண்ணாள் குணம் - குறள் 113:5 உள்ளுவன்-மன் யான் உரைப்பது அவர் திறமால் கள்ளம் பிறவோ பசப்பு - குறள் 119:4 TOP உள்ளுவேன்-மன்ற (1) மடல் ஊர்தல் யாமத்தும் உள்ளுவேன்-மன்ற படல் ஒல்லா பேதைக்கு என் கண் - குறள் 114:6 TOP உள்ளுள் (1) இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரை காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம் உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து - குறள் 106:7 TOP உள்ளூர் (2) பயன் மரம் உள்ளூர் பழுத்து அற்றால் செல்வம் நயன் உடையான்-கண் படின் - குறள் 22:6 உள் ஒற்றி உள்ளூர் நகப்படுவர் எஞ்ஞான்றும் கள் ஒற்றி கண் சாய்பவர் - குறள் 93:7 TOP உள (15) பெண்ணின் பெரும் தக்க யா உள கற்பு எனும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 6:4 இலன் என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல் குலன் உடையான்-கண்ணே உள - குறள் 23:3 அருள் செல்வம் செல்வத்துள் செல்வம் பொருள் செல்வம் பூரியார்-கண்ணும் உள - குறள் 25:1 ஊழின் பெரு வலி யா உள மற்று ஒன்று சூழினும் தான் முந்துறும் - குறள் 38:10 அளவு அறிந்து வாழாதான் வாழ்க்கை உள போல இல்லாகி தோன்றா கெடும் - குறள் 48:9 உள வரை தூக்காத ஒப்புரவு ஆண்மை வள வரை வல்லை கெடும் - குறள் 48:10 பற்று அற்ற-கண்ணும் பழமை பாராட்டுதல் சுற்றத்தார்-கண்ணே உள - குறள் 53:1 காக்கை கரவா கரைந்து உண்ணும் ஆக்கமும் அன்ன நீரார்க்கே உள - குறள் 53:7 உள போல் முகத்து எவன் செய்யும் அளவினால் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண் - குறள் 58:4 மதி_நுட்பம் நூலொடு உடையார்க்கு அதி நுட்பம் யா உள முன் நிற்பவை - குறள் 64:6 செயற்கு அரிய யா உள நட்பின் அது போல் வினைக்கு அரிய யா உள காப்பு - குறள் 79:1 நகையுள்ளும் இன்னாது இகழ்ச்சி பகையுள்ளும் பண்பு உள பாடு அறிவார் மாட்டு - குறள் 100:5 ஏதிலார் போல பொது நோக்கு நோக்குதல் காதலார்-கண்ணே உள - குறள் 110:9 கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் ஒண்_தொடி கண்ணே உள - குறள் 111:1 TOP உளது (3) நத்தம் போல் கேடும் உளது ஆகும் சாக்காடும் வித்தகர்க்கு அல்லால் அரிது - குறள் 24:5 மனத்து உளது போல காட்டி ஒருவற்கு இனத்து உளது ஆகும் அறிவு - குறள் 46:4 TOP உளர் (4) உளர் என்னும் மாத்திரையர் அல்லால் பயவா களர் அனையர் கல்லாதவர் - குறள் 41:6 உளர் எனினும் இல்லாரொடு ஒப்பர் களன் அஞ்சி கற்ற செல சொல்லாதார் - குறள் 73:10 உயிர்ப்ப உளர் அல்லர் மன்ற செயிர்ப்பவர் செம்மல் சிதைக்கலாதார் - குறள் 88:10 யாண்டு சென்று யாண்டும் உளர் ஆகார் வெம் துப்பின் வேந்து செறப்பட்டவர் - குறள் 90:5 TOP உளர்-மன்னோ (1) பேணாது பெட்டார் உளர்-மன்னோ மற்று அவர் காணாது அமைவு இல கண் - குறள் 118:8 TOP உளரே (1) யாமும் உளேம்-கொல் அவர் நெஞ்சத்து எம் நெஞ்சத்து ஓஒ உளரே அவர் - குறள் 121:4 TOP உளவாக (1) இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் கனி இருப்ப காய் கவர்ந்து அற்று - குறள் 10:10 TOP உளவோ (2) நகையும் உவகையும் கொல்லும் சினத்தில் தீய பகையும் உளவோ பிற - குறள் 31:4 அரு வினை என்ப உளவோ கருவியான் காலம் அறிந்து செயின் - குறள் 49:3 TOP உளன் (2) உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன் - குறள் 30:4 நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இ உலகு - குறள் 34:6 TOP உளார் (1) ஐந்து அவித்தான் ஆற்றல் அகல் விசும்பு உளார் கோமான் இந்திரனே சாலும் கரி - குறள் 3:5 TOP உளான் (2) மடி உளான் மா முகடி என்ப மடி இலான் தாள் உளான் தாமரையினாள் - குறள் 62:7 TOP உளி (1) இயல்பு உளி கோல் ஓச்சும் மன்னவன் நாட்ட பெயலும் விளையுளும் தொக்கு - குறள் 55:5 TOP உளேம்-கொல் (1) யாமும் உளேம்-கொல் அவர் நெஞ்சத்து எம் நெஞ்சத்து ஓஒ உளரே அவர் - குறள் 121:4 TOP உளேன் (4) காம கடும் புனல் நீந்தி கரை காணேன் யாமத்தும் யானே உளேன் - குறள் 117:7 மற்று யான் என் உளேன் மன்னோ அவரொடு யான் உற்ற நாள் உள்ள உளேன் - குறள் 121:6 உரன் நசைஇ உள்ளம் துணை அக சென்றார் வரல் நசைஇ இன்னும் உளேன் - குறள் 127:3 TOP உற்ற (10) உற்ற நோய் நோன்றல் உயிர்க்கு உறுகண் செய்யாமை அற்றே தவத்திற்கு உரு - குறள் 27:1 உற்ற நோய் நீக்கி உறாஅமை முன் காக்கும் பெற்றியார் பேணி கொளல் - குறள் 45:2 மடுத்த வாய் எல்லாம் பகடு அன்னான் உற்ற இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து - குறள் 63:4 அடுக்கி வரினும் அழிவு இலான் உற்ற இடுக்கண் இடுக்கண் படும் - குறள் 63:5 ஊறு ஒரால் உற்ற பின் ஒல்காமை இ இரண்டின் ஆறு என்பர் ஆய்ந்தவர் கோள் - குறள் 67:2 செப்பின் புணர்ச்சி போல் கூடினும் கூடாதே உள் பகை உற்ற குடி - குறள் 89:7 அரம் பொருத பொன் போல தேயும் உரம் பொருது உள் பகை உற்ற குடி - குறள் 89:8 மற்று யான் என் உளேன் மன்னோ அவரொடு யான் உற்ற நாள் உள்ள உளேன் - குறள் 121:6 முயக்கு-இடை தண் வளி போழ பசப்பு உற்ற பேதை பெரு மழை கண் - குறள் 124:9 செற்றவர் பின் சேறல் வேண்டி அளித்தரோ எற்று என்னை உற்ற துயர் - குறள் 126:6 TOP உற்ற-கடை (2) பேதை படுக்கும் இழவு_ஊழ் அறிவு அகற்றும் ஆகல்_ஊழ் உற்ற-கடை - குறள் 38:2 ஏதிலார் ஆர தமர் பசிப்பர் பேதை பெரும் செல்வம் உற்ற-கடை - குறள் 84:7 TOP உற்ற-கால் (2) பேர் ஆண்மை என்ப தறுகண் ஒன்று உற்ற-கால் ஊராண்மை மற்று அதன் எஃகு - குறள் 78:3 எற்றிற்கு உரியர் கயவர் ஒன்று உற்ற-கால் விற்றற்கு உரியர் விரைந்து - குறள் 108:10 TOP உற்றது (1) முகம் நோக்கி நிற்க அமையும் அகம் நோக்கி உற்றது உணர்வார் பெறின் - குறள் 71:8 TOP உற்றவன் (1) உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்து உழைச்செல்வான் என்று அ பால் நால் கூற்றே மருந்து - குறள் 95:10 TOP உற்றவை (1) வாரி பெருக்கி வளம் படுத்து உற்றவை ஆராய்வான் செய்க வினை - குறள் 52:2 TOP உற்றன (1) வாரா-கால் துஞ்சா வரின் துஞ்சா ஆயிடை ஆர் அஞர் உற்றன கண் - குறள் 118:9 TOP உற்றார் (2) செறாஅ சிறு சொல்லும் செற்றார் போல் நோக்கும் உறாஅர் போன்று உற்றார் குறிப்பு - குறள் 110:7 செற்றார் பின் செல்லா பெருந்தகைமை காம நோய் உற்றார் அறிவது ஒன்று அன்று - குறள் 126:5 TOP உற்றார்க்கு (1) மற்றும் தொடர்ப்பாடு எவன்-கொல் பிறப்பு அறுக்கல் உற்றார்க்கு உடம்பும் மிகை - குறள் 35:5 TOP உற்றாரும் (1) எனை பகை உற்றாரும் உய்வர் வினை பகை வீயாது பின் சென்று அடும் - குறள் 21:7 TOP உற்றால் (1) செற்றார் என கைவிடல் உண்டோ நெஞ்சே யாம் உற்றால் உறாஅதவர் - குறள் 125:5 TOP உற்றான் (1) உற்றான் அளவும் பிணி அளவும் காலமும் கற்றான் கருதி செயல் - குறள் 95:9 TOP உற்று (3) கண்டு கேட்டு உண்டு உயிர்த்து உற்று அறியும் ஐம்புலனும் ஒண்_தொடி கண்ணே உள - குறள் 111:1 கண்ணும் கொள சேறி நெஞ்சே இவை என்னை தின்னும் அவர் காணல் உற்று - குறள் 125:4 கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல் என்னினும் தான் விதுப்பு உற்று - குறள் 129:10 TOP உறங்கி (1) உறங்குவது போலும் சாக்காடு உறங்கி விழிப்பது போலும் பிறப்பு - குறள் 34:9 TOP உறங்குவது (1) உறங்குவது போலும் சாக்காடு உறங்கி விழிப்பது போலும் பிறப்பு - குறள் 34:9 TOP உறல் (1) உறல் முறையான் உள் பகை தோன்றின் இறல் முறையான் ஏதம் பலவும் தரும் - குறள் 89:5 TOP உறல்-பால (1) துறப்பார்-மன் துப்புரவு இல்லார் உறல்-பால ஊட்டா கழியும் எனின் - குறள் 38:8 TOP உறவரினும் (1) துன்பம் உறவரினும் செய்க துணிவு ஆற்றி இன்பம் பயக்கும் வினை - குறள் 67:9 TOP உறாஅ (1) இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தவை துன்பம் உறாஅ வரின் - குறள் 106:2 TOP உறாஅதவர் (3) உறாஅதவர் போல் சொலினும் செறாஅர் சொல் ஒல்லை உணரப்படும் - குறள் 110:6 செற்றார் என கைவிடல் உண்டோ நெஞ்சே யாம் உற்றால் உறாஅதவர் - குறள் 125:5 உறாஅதவர் கண்ட கண்ணும் அவரை செறாஅர் என சேறி என் நெஞ்சு - குறள் 130:2 TOP உறாஅதோ (1) உறாஅதோ ஊர் அறிந்த கௌவை அதனை பெறாஅது பெற்று அன்ன நீர்த்து - குறள் 115:3 TOP உறாஅமை (1) உற்ற நோய் நீக்கி உறாஅமை முன் காக்கும் பெற்றியார் பேணி கொளல் - குறள் 45:2 TOP உறாஅர் (1) செறாஅ சிறு சொல்லும் செற்றார் போல் நோக்கும் உறாஅர் போன்று உற்றார் குறிப்பு - குறள் 110:7 TOP உறாஅர்க்கு (1) உறாஅர்க்கு உறு நோய் உரைப்பாய் கடலை செறாஅய் வாழிய நெஞ்சு - குறள் 120:10 TOP உறின் (3) உறின் உயிர் அஞ்சா மறவர் இறைவன் செறினும் சீர் குன்றல் இலர் - குறள் 78:8 உறின் நட்டு அறின் ஒரூஉம் ஒப்பு இலார் கேண்மை பெறினும் இழப்பினும் என் - குறள் 82:2 பெறின் என் ஆம் பெற்ற-கால் என் ஆம் உறின் என் ஆம் உள்ளம் உடைந்து உக்க-கால் - குறள் 127:10 TOP உறு (6) சிறு படையான் செல் இடம் சேரின் உறு படையான் ஊக்கம் அழிந்து விடும் - குறள் 50:8 உறு பசியும் ஓவா பிணியும் செறு பகையும் சேராது இயல்வது நாடு - குறள் 74:4 சிறு காப்பின் பேர் இடத்தது ஆகி உறு பகை ஊக்கம் அழிப்பது அரண் - குறள் 75:4 உறு பொருளும் உல்கு பொருளும் தன் ஒன்னார் தெறு பொருளும் வேந்தன் பொருள் - குறள் 76:6 உறாஅர்க்கு உறு நோய் உரைப்பாய் கடலை செறாஅய் வாழிய நெஞ்சு - குறள் 120:10 செறி_தொடி செய்து இறந்த கள்ளம் உறு துயர் தீர்க்கும் மருந்து ஒன்று உடைத்து - குறள் 128:5 TOP உறு-தொறு (1) உறு-தொறு உயிர் தளிர்ப்ப தீண்டலான் பேதைக்கு அமிழ்தின் இயன்றன தோள் - குறள் 111:6 TOP உறுகண் (1) உற்ற நோய் நோன்றல் உயிர்க்கு உறுகண் செய்யாமை அற்றே தவத்திற்கு உரு - குறள் 27:1 TOP உறுதல் (2) இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பு என்பான் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:8 இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள் துன்பம் உறுதல் இலன் - குறள் 63:9 TOP உறுதி (3) அறி கொன்று அறியான் எனினும் உறுதி உழை இருந்தான் கூறல் கடன் - குறள் 64:8 இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவற்கு உறுதி பயப்பது ஆம் தூது - குறள் 69:10 கேட்டினும் உண்டு ஓர் உறுதி கிளைஞரை நீட்டி அளப்பது ஓர் கோல் - குறள் 80:6 TOP உறுப்பினுள் (2) குறிப்பின் குறிப்பு உணர்வாரை உறுப்பினுள் யாது கொடுத்தும் கொளல் - குறள் 71:3 குறிப்பின் குறிப்பு உணரா ஆயின் உறுப்பினுள் என்ன பயத்தவோ கண் - குறள் 71:5 TOP உறுப்பு (7) புறத்து உறுப்பு எல்லாம் எவன் செய்யும் யாக்கை அகத்து உறுப்பு அன்பு இலவர்க்கு - குறள் 8:9 குறித்தது கூறாமை கொள்வாரொடு ஏனை உறுப்பு ஓர் அனையரால் வேறு - குறள் 71:4 இரு புனலும் வாய்ந்த மலையும் வரு புனலும் வல் அரணும் நாட்டிற்கு உறுப்பு - குறள் 74:7 உறுப்பு அமைந்து ஊறு அஞ்சா வெல் படை வேந்தன் வெறுக்கையுள் எல்லாம் தலை - குறள் 77:1 நட்பிற்கு உறுப்பு கெழுதகைமை மற்று அதற்கு உப்பு ஆதல் சான்றோர் கடன் - குறள் 81:2 உறுப்பு ஒத்தல் மக்கள் ஒப்பு அன்றால் வெறுத்தக்க பண்பு ஒத்தல் ஒப்பது ஆம் ஒப்பு - குறள் 100:3 TOP உறும் (5) பழுது எண்ணும் மந்திரியின் பக்கத்துள் தெவ் ஓர் எழுபது கோடி உறும் - குறள் 64:9 பேதை பெரும் கெழீஇ நட்பின் அறிவுடையார் ஏது இன்மை கோடி உறும் - குறள் 82:6 நகை வகையர் ஆகிய நட்பின் பகைவரான் பத்து அடுத்த கோடி உறும் - குறள் 82:7 கரவாது உவந்து ஈயும் கண் அன்னார்-கண்ணும் இரவாமை கோடி உறும் - குறள் 107:1 புல்லாது இராஅ புலத்தை அவர் உறும் அல்லல் நோய் காண்கம் சிறிது - குறள் 131:1 TOP உறுவது (2) உறுவது சீர்தூக்கும் நட்பும் பெறுவது கொள்வாரும் கள்வரும் நேர் - குறள் 82:3 புலப்பல் என சென்றேன் புல்லினேன் நெஞ்சம் கலத்தல் உறுவது கண்டு - குறள் 126:9 TOP உறை (5) சிறை நலனும் சீரும் இலர் எனினும் மாந்தர் உறை நிலத்தொடு ஒட்டல் அரிது - குறள் 50:9 முறை கோடி மன்னவன் செய்யின் உறை கோடி ஒல்லாது வானம் பெயல் - குறள் 56:9 இறை கடியன் என்று உரைக்கும் இன்னா சொல் வேந்தன் உறை கடுகி ஒல்லை கெடும் - குறள் 57:4 உறை சிறியார் உள் நடுங்கல் அஞ்சி குறை பெறின் கொள்வர் பெரியார் பணிந்து - குறள் 68:10 பிறர் பழியும் தம் பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு உறை_பதி என்னும் வழக்கு - குறள் 102:5 TOP உறை_பதி (1) பிறர் பழியும் தம் பழியும் நாணுவார் நாணுக்கு உறை_பதி என்னும் வழக்கு - குறள் 102:5 TOP உறைந்த (2) தீயவை செய்தார் கெடுதல் நிழல் தன்னை வீயாது அடி உறைந்த அற்று - குறள் 21:8 உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்பொடு உடன் உறைந்த அற்று - குறள் 89:10 TOP உறையும் (2) வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வான் உறையும் தெய்வத்துள் வைக்கப்படும் - குறள் 5:10 அகன் அமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகன் அமர்ந்து நல் விருந்து ஓம்புவான் இல் - குறள் 9:4 TOP உறைவது (2) எவ்வது உறைவது உலகம் உலகத்தொடு அவ்வது உறைவது அறிவு - குறள் 43:6 TOP உறைவர் (2) உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 TOP