ஊ - முதல் சொற்கள் ஊஉங்கு 2 ஊக்க 1 ஊக்கத்தின் 1 ஊக்கம் 7 ஊக்காது 1 ஊக்கார் 1 ஊக்கி 1 ஊக்கின் 2 ஊக்கும் 1 ஊக்குமாம் 1 ஊங்கு 4 ஊங்கும் 1 ஊட்டா 1 ஊடல் 3 ஊடல்-கண் 1 ஊடலின் 3 ஊடாமை 1 ஊடி 3 ஊடியவரை 1 ஊடிவிடும் 1 ஊடினாள் 1 ஊடுக-மன்னோ 1 ஊடுதல் 2 ஊண் 3 ஊதியம் 4 ஊதியமும் 1 ஊர் 7 ஊர்ந்தானிடை 1 ஊர்ந்துவிடல் 1 ஊர்வது 2 ஊர 1 ஊரவர் 2 ஊராண்மை 1 ஊரார்க்கு 1 ஊருணி 1 ஊரும் 1 ஊருள் 1 ஊழ் 2 ஊழ்த்தும் 1 ஊழால் 2 ஊழி 1 ஊழின் 1 ஊழையும் 1 ஊற்று 2 ஊற்றுக்கோல் 1 ஊறிய 1 ஊறு 6 ஊறுபாடு 1 ஊறும் 2 ஊன் 8 ஊன்றிய 1 ஊன்றும் 4 ஊனை 1

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். ஊஉங்கு (2) சிறப்பு ஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு - குறள் 4:1 அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கமும் இல்லை அதனை மறத்தலின் ஊங்கு இல்லை கேடு - குறள் 4:2 TOP ஊக்க (1) முயங்கிய கைகளை ஊக்க பசந்தது பைம் தொடி பேதை நுதல் - குறள் 124:8 TOP ஊக்கத்தின் (1) உடை தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி இடைக்-கண் முரிந்தார் பலர் - குறள் 48:3 TOP ஊக்கம் (7) அஞ்சாமை ஈகை அறிவு ஊக்கம் இ நான்கும் எஞ்சாமை வேந்தற்கு இயல்பு - குறள் 39:2 ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொரு தகர் தாக்கற்கு பேரும் தகைத்து - குறள் 49:6 சிறு படையான் செல்லிடம் சேரின் உறு படையான் ஊக்கம் அழிந்துவிடும் - குறள் 50:8 உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம் அஃது இலார் உடையது உடையரோ மற்று - குறள் 60:1 ஆக்கம் இழந்தேம் என்று அல்லாவார் ஊக்கம் ஒருவந்தம் கைத்து உடையார் - குறள் 60:3 ஆக்கம் அதர் வினாய் செல்லும் அசைவு இலா ஊக்கம் உடையான் உழை - குறள் 60:4 சிறு காப்பின் பேர் இடத்தது ஆகி உறு பகை ஊக்கம் அழிப்பது அரண் - குறள் 75:4 TOP ஊக்காது (1) படை கொண்டார் நெஞ்சம் போல் நன்று ஊக்காது ஒன்றன் உடல் சுவை உண்டார் மனம் - குறள் 26:3 TOP ஊக்கார் (1) ஆக்கம் கருதி முதல் இழக்கும் செய் வினை ஊக்கார் அறிவுடையார் - குறள் 47:3 TOP ஊக்கி (1) உடை தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி இடைக்-கண் முரிந்தார் பலர் - குறள் 48:3 TOP ஊக்கின் (2) நுனி கொம்பர் ஏறினார் அஃது இறந்து ஊக்கின் உயிர்க்கு இறுதி ஆகிவிடும் - குறள் 48:6 இகலிற்கு எதிர் சாய்தல் ஆக்கம் அதனை மிகல் ஊக்கின் ஊக்குமாம் கேடு - குறள் 86:8 TOP ஊக்கும் (1) இகல் எதிர் சாய்ந்து ஒழுக வல்லாரை யாரே மிகல் ஊக்கும் தன்மையவர் - குறள் 86:5 TOP ஊக்குமாம் (1) இகலிற்கு எதிர் சாய்தல் ஆக்கம் அதனை மிகல் ஊக்கின் ஊக்குமாம் கேடு - குறள் 86:8 TOP ஊங்கு (4) அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கமும் இல்லை அதனை மறத்தலின் ஊங்கு இல்லை கேடு - குறள் 4:2 காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம் அதனின் ஊங்கு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 13:2 திறன் அறிந்து சொல்லுக சொல்லை அறனும் பொருளும் அதனின் ஊங்கு இல் - குறள் 65:4 தெள் நீர் அடு புற்கையாயினும் தாள் தந்தது உண்ணலின் ஊங்கு இனியது இல் - குறள் 107:5 TOP ஊங்கும் (1) நல் இனத்தின் ஊங்கும் துணை இல்லை தீ இனத்தின் அல்லற்படுப்பதூஉம் இல் - குறள் 46:10 TOP ஊட்டா (1) துறப்பார்-மன் துப்புரவு இல்லார் உறற்பால ஊட்டா கழியும் எனின் - குறள் 38:8 TOP ஊடல் (3) ஊடல் உணர்தல் புணர்தல் இவை காமம் கூடியார் பெற்ற பயன் - குறள் 111:9 ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என் நெஞ்சம் கூடுவேம் என்பது அவா - குறள் 131:10 உணலினும் உண்டது அறல் இனிது காமம் புணர்தலின் ஊடல் இனிது - குறள் 133:6 TOP ஊடல்-கண் (1) ஊடல்-கண் சென்றேன்-மன் தோழி அது மறந்து கூடல்-கண் சென்றது என் நெஞ்சு - குறள் 129:4 TOP ஊடலின் (3) ஊடலின் உண்டு ஆங்கு ஓர் இன்பம் புணர்வது நீடுவது அன்று-கொல் என்று - குறள் 131:7 ஊடலின் தோன்றும் சிறு துனி நல் அளி வாடினும் பாடு பெறும் - குறள் 133:2 ஊடலின் தோற்றவர் வென்றார் அது மன்னும் கூடலின் காணப்படும் - குறள் 133:7 TOP ஊடாமை (1) தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத்துணையும் காமம் நிறைய வரின் - குறள் 129:2 TOP ஊடி (3) நிணம் தீயில் இட்டு அன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ புணர்ந்து ஊடி நிற்பேம் எனல் - குறள் 126:10 ஊடி இருந்தேமா தும்மினார் யாம் தம்மை நீடு வாழ்க என்பார்க்கு அறிந்து - குறள் 132:2 ஊடி பெறுகுவம்-கொல்லோ நுதல் வெயர்ப்ப கூடலின் தோன்றிய உப்பு - குறள் 133:8 TOP ஊடியவரை (1) ஊடியவரை உணராமை வாடிய வள்ளி முதல் அரிந்து அற்று - குறள் 131:4 TOP ஊடிவிடும் (1) செல்லான் கிழவன் இருப்பின் நிலம் புலந்து இல்லாளின் ஊடிவிடும் - குறள் 104:9 TOP ஊடினாள் (1) யாரினும் காதலம் என்றேனா ஊடினாள் யாரினும் யாரினும் என்று - குறள் 132:4 TOP ஊடுக-மன்னோ (1) ஊடுக-மன்னோ ஒளி_இழை யாம் இரப்ப நீடுக-மன்னோ இரா - குறள் 133:9 TOP ஊடுதல் (2) இல்லை தவறு அவர்க்கு ஆயினும் ஊடுதல் வல்லது அவர் அளிக்குமாறு - குறள் 133:1 ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கு இன்பம் கூடி முயங்க பெறின் - குறள் 133:10 TOP ஊண் (3) உடை செல்வம் ஊண் ஒளி கல்வி என்று ஐந்தும் அடையாவாம் ஆயம் கொளின் - குறள் 94:9 ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல நாணுடைமை மாந்தர் சிறப்பு - குறள் 102:2 இரவார் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈவர் கரவாது கை செய்து ஊண் மாலையவர் - குறள் 104:5 TOP ஊதியம் (4) ஈதல் இசை பட வாழ்தல் அது அல்லது ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 24:1 முதல் இலார்க்கு ஊதியம் இல்லை மதலை ஆம் சார்பு இலார்க்கு இல்லை நிலை - குறள் 45:9 ஊதியம் என்பது ஒருவற்கு பேதையார் கேண்மை ஒரீஇ விடல் - குறள் 80:7 பேதைமை என்பது ஒன்று யாது எனின் ஏதம் கொண்டு ஊதியம் போகவிடல் - குறள் 84:1 TOP ஊதியமும் (1) அழிவதூஉம் ஆவதூஉம் ஆகி வழி பயக்கும் ஊதியமும் சூழ்ந்து செயல் - குறள் 47:1 TOP ஊர் (7) யாதானும் நாடு ஆமால் ஊர் ஆமால் என் ஒருவன் சாம் துணையும் கல்லாதவாறு - குறள் 40:7 இமைப்பின் கரப்பாக்கு அறிவல் அனைத்திற்கே ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:9 உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர் ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் - குறள் 113:10 மலர் அன்ன கண்ணாள் அருமை அறியாது அலர் எமக்கு ஈந்தது இ ஊர் - குறள் 115:2 உறாஅதோ ஊர் அறிந்த கௌவை அதனை பெறாஅது பெற்று அன்ன நீர்த்து - குறள் 115:3 தாம் வேண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம் வேண்டும் கௌவை எடுக்கும் இ ஊர் - குறள் 115:10 இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனினும் இன்னாது இனியார் பிரிவு - குறள் 116:8 TOP ஊர்ந்தானிடை (1) அறத்து ஆறு இது என வேண்டா சிவிகை பொறுத்தானொடு ஊர்ந்தானிடை - குறள் 4:7 TOP ஊர்ந்துவிடல் (1) பெருமை பெருமிதம் இன்மை சிறுமை பெருமிதம் ஊர்ந்துவிடல் - குறள் 98:9 TOP ஊர்வது (2) இடுக்கண் வருங்கால் நகுக அதனை அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 63:1 உவக்காண் எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண் என் மேனி பசப்பு ஊர்வது - குறள் 119:5 TOP ஊர (1) குடி என்னும் குன்றா விளக்கம் மடி என்னும் மாசு ஊர மாய்ந்து கெடும் - குறள் 61:1 TOP ஊரவர் (2) ஊரவர் கௌவை எரு ஆக அன்னை சொல் நீர் ஆக நீளும் இ நோய் - குறள் 115:7 நனவினான் நம் நீத்தார் என்ப கனவினான் காணார்-கொல் இ ஊரவர் - குறள் 122:10 TOP ஊராண்மை (1) பேராண்மை என்ப தறுகண் ஒன்று உற்றக்கால் ஊராண்மை மற்று அதன் எஃகு - குறள் 78:3 TOP ஊரார்க்கு (1) மறை பெறல் ஊரார்க்கு அரிது அன்றால் எம் போல் அறை பறை கண்ணார் அகத்து - குறள் 118:10 TOP ஊருணி (1) ஊருணி நீர் நிறைந்து அற்றே உலகு அவாம் பேரறிவாளன் திரு - குறள் 22:5 TOP ஊரும் (1) அவர் தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்து என் மேனி மேல் ஊரும் பசப்பு - குறள் 119:2 TOP ஊருள் (1) நச்சப்படாதவன் செல்வம் நடு ஊருள் நச்சு மரம் பழுத்து அற்று - குறள் 101:8 TOP ஊழ் (2) பேதை படுக்கும் இழவு_ஊழ் அறிவு அகற்றும் ஆகல்_ஊழ் உற்றக்கடை - குறள் 38:2 TOP ஊழ்த்தும் (1) இணர் ஊழ்த்தும் நாறா மலர் அனையர் கற்றது உணர விரித்து உரையாதார் - குறள் 65:10 TOP ஊழால் (2) ஆகு_ஊழால் தோன்றும் அசைவின்மை கைப்பொருள் போகு_ஊழால் தோன்றும் மடி - குறள் 38:1 TOP ஊழி (1) ஊழி பெயரினும் தாம் பெயரார் சான்றாண்மைக்கு ஆழி எனப்படுவார் - குறள் 99:9 TOP ஊழின் (1) ஊழின் பெரு வலி யா உள மற்று ஒன்று சூழினும் தான் முந்துறும் - குறள் 38:10 TOP ஊழையும் (1) ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றி தாழாது உஞற்றுபவர் - குறள் 62:10 TOP ஊற்று (2) கற்றிலனாயினும் கேட்க அஃது ஒருவற்கு ஒற்கத்தின் ஊற்று ஆம் துணை - குறள் 42:4 மறைப்பேன்-மன் யான் இஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு ஊற்று நீர் போல மிகும் - குறள் 117:1 TOP ஊற்றுக்கோல் (1) இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்கம் உடையார் வாய் சொல் - குறள் 42:5 TOP ஊறிய (1) பாலொடு தேன் கலந்து அற்றே பணி_மொழி வால் எயிறு ஊறிய நீர் - குறள் 113:1 TOP ஊறு (6) சுவை ஒளி ஊறு ஓசை நாற்றம் என்று ஐந்தின் வகை தெரிவான்-கட்டே உலகு - குறள் 3:7 முன்னுற காவாது இழுக்கியான் தன் பிழை பின் ஊறு இரங்கிவிடும் - குறள் 54:5 ஊறு ஒரால் உற்ற பின் ஒல்காமை இ இரண்டின் ஆறு என்பர் ஆய்ந்தவர் கோள் - குறள் 67:2 வீறு எய்தி மாண்டார் வினை திட்பம் வேந்தன்-கண் ஊறு எய்தி உள்ளப்படும் - குறள் 67:5 உறுப்பு அமைந்து ஊறு அஞ்சா வெல் படை வேந்தன் வெறுக்கையுள் எல்லாம் தலை - குறள் 77:1 உலைவிடத்து ஊறு அஞ்சா வன்கண் தொலைவிடத்து தொல் படைக்கு அல்லால் அரிது - குறள் 77:2 TOP ஊறுபாடு (1) மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்து உண்ணின் ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு - குறள் 95:5 TOP ஊறும் (2) தொட்டனைத்து ஊறும் மணல் கேணி மாந்தர்க்கு கற்றனைத்து ஊறும் அறிவு - குறள் 40:6 TOP ஊன் (8) தன் ஊன் பெருக்கற்கு தான் பிறிது ஊன் உண்பான் எங்ஙனம் ஆளும் அருள் - குறள் 26:1 பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருள் ஆட்சி ஆங்கு இல்லை ஊன் தின்பவர்க்கு - குறள் 26:2 அருள் அல்லது யாது எனின் கொல்லாமை கோறல் பொருள் அல்லது அ ஊன் தினல் - குறள் 26:4 உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊன் உண்ண அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு - குறள் 26:5 தினல்-பொருட்டால் கொல்லாது உலகு எனின் யாரும் விலை-பொருட்டால் ஊன் தருவார் இல் - குறள் 26:6 செயிரின் தலைப்பிரிந்த காட்சியர் உண்ணார் உயிரின் தலைப்பிரிந்த ஊன் - குறள் 26:8 மருந்தோ மற்று ஊன் ஓம்பும் வாழ்க்கை பெருந்தகைமை பீடு அழிய வந்த இடத்து - குறள் 97:8 TOP ஊன்றிய (1) அன்பு நாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மையொடு ஐந்து சால்பு ஊன்றிய தூண் - குறள் 99:3 TOP ஊன்றும் (4) சிதைவிடத்து ஒல்கார் உரவோர் புதை அம்பின் பட்டு பாடு ஊன்றும் களிறு - குறள் 60:7 இன்பம் விழையான் வினை விழைவான் தன் கேளிர் துன்பம் துடைத்து ஊன்றும் தூண் - குறள் 62:5 நட்பிற்கு வீற்றிருக்கை யாது எனின் கொட்பு இன்றி ஒல்லும் வாய் ஊன்றும் நிலை - குறள் 79:9 இடுக்கண் கால் கொன்றிட வீழும் அடுத்து ஊன்றும் நல் ஆள் இலாத குடி - குறள் 103:10 TOP ஊனை (1) ஊனை குறித்த உயிர் எல்லாம் நாண் என்னும் நன்மை குறித்தது சால்பு - குறள் 102:3 TOP