யா - முதல் சொற்கள் யா 7 யாக்க 1 யாக்கை 2 யாக்கைக்கு 1 யாங்கணும் 1 யாங்கு 1 யாண்டு 2 யாண்டும் 4 யாத்து 1 யாதனின் 2 யாதானும் 1 யாது 13 யாதும் 2 யாதொன்றும் 5 யாப்பினுள் 1 யாப்பு 1 யாம் 14 யாமத்தும் 3 யாமும் 2 யார் 7 யார்-மாட்டும் 7 யார்க்கு 1 யார்க்கும் 8 யாரினும் 3 யாரும் 1 யாருழை 1 யாரே 4 யாரையும் 1 யாழ் 2 யான் 11 யானே 1 யானை 4 யானையால் 1 யானோ 3

இடப்பக்கமுள்ள ஏதேனும் ஒரு சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும் முழு அதிகாரத்தையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும். யா (7) பெண்ணின் பெரும் தக்க யா உள கற்பு எனும் திண்மை உண்டாக பெறின் - குறள் 6:4 யா காவாராயினும் நா காக்க காவாக்கால் சோகாப்பர் சொல் இழுக்குப்பட்டு - குறள் 13:7 ஊழின் பெரு வலி யா உள மற்று ஒன்று சூழினும் தான் முந்துறும் - குறள் 38:10 மதி_நுட்பம் நூலொடு உடையார்க்கு அதி நுட்பம் யா உள முன் நிற்பவை - குறள் 64:6 நாநலம் என்னும் நலனுடைமை அ நலம் யா நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று - குறள் 65:1 செயற்கு அரிய யா உள நட்பின் அது போல் வினைக்கு அரிய யா உள காப்பு - குறள் 79:1 TOP யாக்க (1) குணனும் குடிமையும் குற்றமும் குன்றா இனனும் அரிந்து யாக்க நட்பு - குறள் 80:3 TOP யாக்கை (2) புறத்து உறுப்பு எல்லாம் எவன் செய்யும் யாக்கை அகத்து உறுப்பு அன்பு இலவர்க்கு - குறள் 8:9 வசை இலா வண் பயன் குன்றும் இசை இலா யாக்கை பொறுத்த நிலம் - குறள் 24:9 TOP யாக்கைக்கு (1) மருந்து என வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின் - குறள் 95:2 TOP யாங்கணும் (1) நீங்கான் வெகுளி நிறையிலன் எஞ்ஞான்றும் யாங்கணும் யார்க்கும் எளிது - குறள் 87:4 TOP யாங்கு (1) கரப்பவர்க்கு யாங்கு ஒளிக்கும்-கொல்லோ இரப்பவர் சொல்லாட போஒம் உயிர் - குறள் 107:10 TOP யாண்டு (2) யாண்டு சென்று யாண்டும் உளர் ஆகார் வெம் துப்பின் வேந்து செறப்பட்டவர் - குறள் 90:5 நீங்கின் தெறூஉம் குறுகுங்கால் தண் என்னும் தீ யாண்டு பெற்றாள் இவள் - குறள் 111:4 TOP யாண்டும் (4) வேண்டுதல் வேண்டாமை இலான் அடி சேர்ந்தார்க்கு யாண்டும் இடும்பை இல - குறள் 1:4 வேண்டாமை அன்ன விழு செல்வம் ஈண்டு இல்லை யாண்டும் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 37:3 கடாஅ உருவொடு கண் அஞ்சாது யாண்டும் உகாஅமை வல்லதே ஒற்று - குறள் 59:5 யாண்டு சென்று யாண்டும் உளர் ஆகார் வெம் துப்பின் வேந்து செறப்பட்டவர் - குறள் 90:5 TOP யாத்து (1) வினையான் வினை ஆக்கி கோடல் நனை கவுள் யானையால் யானை யாத்து அற்று - குறள் 68:8 TOP யாதனின் (2) யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் அதனின் அதனின் இலன் - குறள் 35:1 TOP யாதானும் (1) யாதானும் நாடு ஆமால் ஊர் ஆமால் என் ஒருவன் சாம் துணையும் கல்லாதவாறு - குறள் 40:7 TOP யாது (13) அஃகாமை செல்வத்திற்கு யாது எனின் வெஃகாமை வேண்டும் பிறன் கைப்பொருள் - குறள் 18:8 அருள் அல்லது யாது எனின் கொல்லாமை கோறல் பொருள் அல்லது அ ஊன் தினல் - குறள் 26:4 வாய்மை எனப்படுவது யாது எனின் யாதொன்றும் தீமை இலாத சொலல் - குறள் 30:1 அறவினை யாது எனின் கொல்லாமை கோறல் பிற வினை எல்லாம் தரும் - குறள் 33:1 நல்லாறு எனப்படுவது யாது எனின் யாதொன்றும் கொல்லாமை சூழும் நெறி - குறள் 33:4 குறிப்பின் குறிப்பு உணர்வாரை உறுப்பினுள் யாது கொடுத்தும் கொளல் - குறள் 71:3 நட்பிற்கு வீற்றிருக்கை யாது எனின் கொட்பு இன்றி ஒல்லும் வாய் ஊன்றும் நிலை - குறள் 79:9 பழமை எனப்படுவது யாது எனின் யாதும் கிழமையை கீழ்ந்திடா நட்பு - குறள் 81:1 பேதைமை என்பது ஒன்று யாது எனின் ஏதம் கொண்டு ஊதியம் போகவிடல் - குறள் 84:1 வெண்மை எனப்படுவது யாது எனின் ஒண்மை உடையம் யாம் என்னும் செருக்கு - குறள் 85:4 சால்பிற்கு கட்டளை யாது எனின் தோல்வி துலையல்லார்-கண்ணும் கொளல் - குறள் 99:6 இன்மையின் இன்னாதது யாது எனின் இன்மையின் இன்மையே இன்னாதது - குறள் 105:1 காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு யாது செய்வேன்-கொல் விருந்து - குறள் 122:1 TOP யாதும் (2) பழமை எனப்படுவது யாது எனின் யாதும் கிழமையை கீழ்ந்திடா நட்பு - குறள் 81:1 அறிவிலான் நெஞ்சு உவந்து ஈதல் பிறிது யாதும் இல்லை பெறுவான் தவம் - குறள் 85:2 TOP யாதொன்றும் (5) வாய்மை எனப்படுவது யாது எனின் யாதொன்றும் தீமை இலாத சொலல் - குறள் 30:1 நல்லாறு எனப்படுவது யாது எனின் யாதொன்றும் கொல்லாமை சூழும் நெறி - குறள் 33:4 தெரிந்த இனத்தொடு தேர்ந்து எண்ணி செய்வார்க்கு அரும் பொருள் யாதொன்றும் இல் - குறள் 47:2 நாணாமை நாடாமை நார் இன்மை யாதொன்றும் பேணாமை பேதை தொழில் - குறள் 84:3 நெருப்பினுள் துஞ்சலும் ஆகும் நிரப்பினுள் யாதொன்றும் கண்பாடு அரிது - குறள் 105:9 TOP யாப்பினுள் (1) நோக்கினாள் நோக்கி இறைஞ்சினாள் அஃது அவள் யாப்பினுள் அட்டிய நீர் - குறள் 110:3 TOP யாப்பு (1) சுழலும் இசை வேண்டி வேண்டா உயிரார் கழல் யாப்பு காரிகை நீர்த்து - குறள் 78:7 TOP யாம் (14) பெறுமவற்றுள் யாம் அறிவது இல்லை அறிவு அறிந்த மக்கள் பேறு அல்ல பிற - குறள் 7:1 யாம் மெய்யா கண்டவற்றுள் இல்லை எனைத்தொன்றும் வாய்மையின் நல்ல பிற - குறள் 30:10 இனையர் இவர் எமக்கு இன்னம் யாம் என்று புனையினும் புல்லென்னும் நட்பு - குறள் 79:10 வெண்மை எனப்படுவது யாது எனின் ஒண்மை உடையம் யாம் என்னும் செருக்கு - குறள் 85:4 மக்களே போல்வர் கயவர் அவர் அன்ன ஒப்பார் யாம் கண்டது இல் - குறள் 108:1 நல் நீரை வாழி அனிச்சமே நின்னினும் மெல் நீரள் யாம் வீழ்பவள் - குறள் 112:1 கருமணியின் பாவாய் நீ போதாய் யாம் வீழும் திரு_நுதற்கு இல்லை இடம் - குறள் 113:3 யாம் கண்ணின் காண நகுப அறிவில்லார் யாம் பட்ட தாம் படாவாறு - குறள் 114:10 தாம் வேண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம் வேண்டும் கௌவை எடுக்கும் இ ஊர் - குறள் 115:10 கண் தாம் கலுழ்வது எவன்-கொலோ தண்டா நோய் தாம் காட்ட யாம் கண்டது - குறள் 118:1 செற்றார் என கைவிடல் உண்டோ நெஞ்சே யாம் உற்றால் உறாஅதவர் - குறள் 125:5 ஊடி இருந்தேமா தும்மினார் யாம் தம்மை நீடு வாழ்க என்பார்க்கு அறிந்து - குறள் 132:2 ஊடுக-மன்னோ ஒளி_இழை யாம் இரப்ப நீடுக-மன்னோ இரா - குறள் 133:9 TOP யாமத்தும் (3) மடலூர்தல் யாமத்தும் உள்ளுவேன்-மன்ற படல் ஒல்லா பேதைக்கு என் கண் - குறள் 114:6 காம கடும் புனல் நீந்தி கரை காணேன் யாமத்தும் யானே உளேன் - குறள் 117:7 காமம் என ஒன்றோ கண் இன்று என் நெஞ்சத்தை யாமத்தும் ஆளும் தொழில் - குறள் 126:2 TOP யாமும் (2) யாமும் உளேம்-கொல் அவர் நெஞ்சத்து எம் நெஞ்சத்து ஓஒ உளரே அவர் - குறள் 121:4 நெருநற்று சென்றார் எம் காதலர் யாமும் எழு நாளேம் மேனி பசந்து - குறள் 128:8 TOP யார் (7) நீர் இன்று அமையாது உலகு எனின் யார் யார்க்கும் வான் இன்று அமையாது ஒழுக்கு - குறள் 2:10 நலக்கு உரியார் யார் எனின் நாம நீர் வைப்பில் பிறற்கு உரியாள் தோள் தோயாதவர் - குறள் 15:9 எப்பொருள் யார் யார் வாய் கேட்பினும் அ பொருள் மெய் பொருள் காண்பது அறிவு - குறள் 43:3 இனி அன்ன நின்னொடு சூழ்வார் யார் நெஞ்சே துனி செய்து துவ்வாய் காண் மற்று - குறள் 130:4 வழுத்தினாள் தும்மினேன் ஆக அழித்து அழுதாள் யார் உள்ளி தும்மினீர் என்று - குறள் 132:7 நினைத்திருந்து நோக்கினும் காயும் அனைத்தும் நீர் யார் உள்ளி நோக்கினீர் என்று - குறள் 132:10 TOP யார்-மாட்டும் (7) துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்-மாட்டும் இன்புறூஉம் இன்சொலவர்க்கு - குறள் 10:4 விழு பேற்றின் அஃது ஒப்பது இல்லை யார்-மாட்டும் அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின் - குறள் 17:2 அஃகி அகன்ற அறிவு என் ஆம் யார்-மாட்டும் வெஃகி வெறிய செயின் - குறள் 18:5 மறத்தல் வெகுளியை யார்-மாட்டும் தீய பிறத்தல் அதனான் வரும் - குறள் 31:3 இழுக்காமை யார்-மாட்டும் என்றும் வழுக்காமை வாயின் அஃது ஒப்பது இல் - குறள் 54:6 ஓர்ந்து கண்ணோடாது இறை புரிந்து யார்-மாட்டும் தேர்ந்து செய்வஃதே முறை - குறள் 55:1 எண்பதத்தால் எய்தல் எளிது என்ப யார்-மாட்டும் பண்புடைமை என்னும் வழக்கு - குறள் 100:1 TOP யார்க்கு (1) நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்த என் பண்பு யார்க்கு உரைக்க பிற - குறள் 119:1 TOP யார்க்கும் (8) நீர் இன்று அமையாது உலகு எனின் யார் யார்க்கும் வான் இன்று அமையாது ஒழுக்கு - குறள் 2:10 எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் மனத்தான் ஆம் மாணா செய்யாமை தலை - குறள் 32:7 பொறி இன்மை யார்க்கும் பழி அன்று அறிவு அறிந்து ஆள்வினை இன்மை பழி - குறள் 62:8 சொலல் வல்லன் சோர்விலன் அஞ்சான் அவனை இகல் வெல்லல் யார்க்கும் அரிது - குறள் 65:7 சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய அரிய ஆம் சொல்லிய வண்ணம் செயல் - குறள் 67:4 போற்றின் அரியவை போற்றல் கடுத்த பின் தேற்றுதல் யார்க்கும் அரிது - குறள் 70:3 நீங்கான் வெகுளி நிறையிலன் எஞ்ஞான்றும் யாங்கணும் யார்க்கும் எளிது - குறள் 87:4 நலம் வேண்டின் நாணுடைமை வேண்டும் குலம் வேண்டின் வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு - குறள் 96:10 TOP யாரினும் (3) யாரினும் காதலம் என்றேனா ஊடினாள் யாரினும் யாரினும் என்று - குறள் 132:4 TOP யாரும் (1) தினல்-பொருட்டால் கொல்லாது உலகு எனின் யாரும் விலை-பொருட்டால் ஊன் தருவார் இல் - குறள் 26:6 TOP யாருழை (1) உள்ளத்தார் காதலவர் ஆக உள்ளி நீ யாருழை சேறி என் நெஞ்சு - குறள் 125:9 TOP யாரே (4) இடிக்கும் துணையாரை ஆள்வாரை யாரே கெடுக்கும் தகைமையவர் - குறள் 45:7 இழைத்தது இகவாமை சாவாரை யாரே பிழைத்தது ஒறுக்கிற்பவர் - குறள் 78:9 இகல் எதிர் சாய்ந்து ஒழுக வல்லாரை யாரே மிகல் ஊக்கும் தன்மையவர் - குறள் 86:5 துன்பத்திற்கு யாரே துணை ஆவார் தாமுடைய நெஞ்சம் துணை அல்வழி - குறள் 130:9 TOP யாரையும் (1) தேறற்க யாரையும் தேராது தேர்ந்த பின் தேறுக தேறும் பொருள் - குறள் 51:9 TOP யாழ் (2) குழல் இனிது யாழ் இனிது என்ப தம் மக்கள் மழலை சொல் கேளாதவர் - குறள் 7:6 கணை கொடிது யாழ் கோடு செவ்விது ஆங்கு அன்ன வினைபடு பாலால் கொளல் - குறள் 28:9 TOP யான் (11) கெடுவல் யான் என்பது அறிக தன் நெஞ்சம் நடுவு ஒரீஇ அல்ல செயின் - குறள் 12:6 யான் எனது என்னும் செருக்கு அறுப்பான் வானோர்க்கு உயர்ந்த உலகம் புகும் - குறள் 35:6 யான் நோக்கும் காலை நிலன் நோக்கும் நோக்காக்கால் தான் நோக்கி மெல்ல நகும் - குறள் 110:4 அசையியற்கு உண்டு ஆண்டு ஓர் ஏஎர் யான் நோக்க பசையினள் பைய நகும் - குறள் 110:8 உள்ளுவன்-மன் யான் மறப்பின் மறப்பு அறியேன் ஒள் அமர்_கண்ணாள் குணம் - குறள் 113:5 மறைப்பேன்-மன் யான் இஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு ஊற்று நீர் போல மிகும் - குறள் 117:1 உள்ளுவன்-மன் யான் உரைப்பது அவர் திறமால் கள்ளம் பிறவோ பசப்பு - குறள் 119:4 மற்று யான் என் உளேன் மன்னோ அவரொடு யான் உற்ற நாள் உள்ள உளேன் - குறள் 121:6 கயல் உண்கண் யான் இரப்ப துஞ்சின் கலந்தார்க்கு உயல் உண்மை சாற்றுவேன்-மன் - குறள் 122:2 காலைக்கு செய்த நன்று என்-கொல் எவன்-கொல் யான் மாலைக்கு செய்த பகை - குறள் 123:5 TOP யானே (1) காம கடும் புனல் நீந்தி கரை காணேன் யாமத்தும் யானே உளேன் - குறள் 117:7 TOP யானை (4) பரியது கூர் கோட்டது ஆயினும் யானை வெரூஉம் புலி தாக்குறின் - குறள் 60:9 வினையான் வினை ஆக்கி கோடல் நனை கவுள் யானையால் யானை யாத்து அற்று - குறள் 68:8 குன்று ஏறி யானை போர் கண்ட அற்றால் தன் கைத்து ஒன்று உண்டாக செய்வான் வினை - குறள் 76:8 கான முயல் எய்த அம்பினில் யானை பிழைத்த வேல் ஏந்தல் இனிது - குறள் 78:2 TOP யானையால் (1) வினையான் வினை ஆக்கி கோடல் நனை கவுள் யானையால் யானை யாத்து அற்று - குறள் 68:8 TOP யானோ (3) காமம் விடு ஒன்றோ நாண் விடு நல் நெஞ்சே யானோ பொறேன் இ இரண்டு - குறள் 125:7 மறைப்பேன்-மன் காமத்தை யானோ குறிப்பு இன்றி தும்மல் போல் தோன்றிவிடும் - குறள் 126:3 நிறை உடையேன் என்பேன்-மன் யானோ என் காமம் மறை இறந்து மன்றுபடும் - குறள் 126:4 TOP